@daimon

Jakoś nie urzekła mnie jak poprzednie jej powieści. Zabrakło mi magii tak obecnej w pozostałych. Może gdyby to nie była Cecelia podobałoby mi się bardziej, bo to całkiem niezłą historią, ale przez to, że byłem nastawiona na co innego rozczarowała się.

Na początku czytało mi się bardzo ciężko. Liczyłam na humor i lekką lekturę, której potrzebowałam w danym momencie. Zwłaszcza wewnętrzne monologi Jerry'ego przyprawiały mnie o ból głowy. Sceny seksu jakoś mnie odrzuciły, choć nie było ich wiele. Ostatnio mam wrażenie, że trzeba go upchnąć wszędzie, żeby książka/film/gra/cokolwiek się sprzedało. Naj...

Zaginiona miło mnie rozczarowała. Moim zdaníem lepsza od 3cz, choć brakowało mi Moniki. A może to kwestia morza do którego mam słabość?Ale czytało się przyjemnie:)

A ja chyba wolę jednak kompletnie inny świat niż dwa w jednym. Owszem Kraków, który się zna ma swoje uroki, ale dla mnie prawdziwa fantastyka zabiera w podróż "nie z tej ziemi". Poza tym jakoś całość wydała mi się "za rzadka". Może jestem rozpuszczona Sapkowskim czy Grzędowiczem, albo to po prostu nie dla mnie i już. Przyjemna książka, ale nie fasc...

Giffin ma swój styl i trzyma się go. Przyjemna książka o małżeństwie, obietnicach i roli jaką odgrywają w związku dzieci. Oczywiście nic zobowiązująco poważnego - po prostu przyjemna lektura na wolne popołudnie.

Trochę inna Ahern. Wolę osobiście tę bardziej magiczną, ale książka mi się podobała. Oryginalne spojrzenie.

Ahern jak zwykle wyjątkowa. Śmieszy, bawi i skłania do refleksji nad samym sobą. Przyznam, że początek strasznie mnie irytować, zwłaszcza Lucy, ale potem się rozkręciło. Polecam

Piękna książka. Sama jestem teraz w ciąży i choć zawsze pragnęłam tego dziecka, wiem, jak bardzo zmienia się wszystko, kiedy ONO jest w środku. Mimo wszystko czyta się trudno, bo wiele jest tu smutnej prawdy o świecie. O tym, że coraz mniej się zauważamy nawzajem, że coraz mniej potrafimy kochać, że świat idzie w oszalałą stronę komercji, kasy i ka...

Po opisie i okładce (wiem, wiem...) spodziewałam się czegoś więcej. Ale przecież to zwykła komedia romantyczna. Tylko że nawet ten rodzaj potrafi czasem błyszczeć. Dla mnie pozycja przeciętna, ale rozerwałam się czytając, także nie był to czas zupełnie stracony. Wręcz całkiem przyjemny. Dla wielbicieli gatunku, dodatkowo mających ochotę na dość spo...

Świetna zabawa, aczkolwiek będąc w ciąży można pomyśleć: o rany, co myśmy najlepszego zrobili?! :)))

Nawet całkiem dorosłym dziewczynkom czasem dobrze czyta się bajkę. Zwłaszcza bajkę o byciu księżniczką. Co prawda nie wiem jeszcze jak kończy się cała seria, ale pierwszą część przeczytałam z przyjemnością. Jasne, to żadna wielka literatura, raczej czytadło do poduszki, ale takie też czasem są potrzebne. Miło spędziłam wieczór wracając do swoich dz...

Naprawdę bardzo dobry zbiór opowiadań. Dzięki niemu wróciła moja sympatia do Schmitta, którą straciłam przez Beethovena. Przy okazji pokazał nie tylko wielowymiarowość miłości, ale również swojej twórczości.

szmira która wywołała u mnie napady śmiechu; ale należy pogratulować smykałki do robienia biznesu, szkoda tylko że z literaturą nie ma to nic wspólnego...

Niesamowita. Dla każdego na pewno w inny sposób i ciężko o niej mówić słowami, bo to zupełnie inny rodzaj percepcji i odczuwania...

Szczerze mówiąc nie pamiętam, kiedy tak dobrze się bawiłam od czasu Harry'ego Pottera ;) Bo to jest chyba mniej więcej rozrywka podobnej klasy. I na tym poziomie należy ją rozpatrywać. Niezależnie jednak jak komercyjne i popkulturowe nie byłyby "Igrzyska" nie mogłam się od nich oderwać. Może szybko o nich zapomnę, ale naprawdę naprawdę świetnie się...

Nigdy wcześniej nie czytałam Sparksa, ale teraz mając ochotę na coś naprawdę lekkiego sięgnęłam po niego. Wiedziałam mniej więcej czego się spodziewać, bo trudno nie wiedzieć, jakiego rodzaju literatura wychodzi spod jego pióra. Niemniej odnoszę wrażenie, że natknęłam się przez przypadek na wyjątek pośród jego pozycji. Nie mogę tego ocenić, ale mam...

Słodko- gorzka, ale przede wszystkim pogodna i ciepła. Rozgrywające się w życiu bohaterów dramaty dają poczucie rzeczywistości, a łagodny krajobraz wyspy i szum morza łagodzą, koją i dają nadzieję. Polecam każdemu, kto chce się od czasu do czasu, rozmarzyć, uśmiechnąć i trochę podumać. Nie jest to wielka literatura, ale bardzo przyjemna i jak najba...

Jeżeliby oceniać książkę pod kątem kryminału - wszystko było bardzo przewidywalne, bez problemu rozszyfrowywałam każdy kluczowy moment, który w przyszłości miał posłużyć za zwrot akcji. Od pierwszego momentu wiadomo też, ile wart jest romans męża Agaty i jak skończy Nina, ale... mimo wszystko czytało się bardzo przyjemnie. Co zważywszy na wymienion...

Kiedyś zakochałam się w Alchemiku. Czytając czułam się szczęśliwa. Ba, nawet dostałam piątkę na maturze pisemnej m.in dzięki tej książce. A jednak dziś z całą pewnością stwierdzam, że wyrosłam z pana Coelho. Był może dobry dla nastolatki, ale teraz nie potrafię się nim już zachwycać. Poza tym nuży mnie powtarzalność i wtórność, na dodatek nie tyle ...

Cudowna i niepowtarzalna. Budująca dziewczęcą wrażliwość i dziecięcą wyobraźnię. Dla każdej małej ale też nieco większej dziewczynki;)

Całkiem przyjemnie się czytało. Zwłaszcza tajemnice trzymały w napięciu, bo wątek romansowy jakoś wyjątkowo mało mnie pociągał. Samego Franciszka nie zdołałam polubić, Anne też mnie trochę denerwowała, chociaż na koniec nieco zmądrzała. No i kibicowałam studentowi medycyny:) A że lubię powieści z tłem historycznym, lekturę uważam za udaną.

Przyjemne, z humorem i ikrą. Moim zdaniem nie dorównuje Kossakowskiej, u której czuje się rozmach i misternie uknutą intrygę, kiedy tutaj mamy głównie obrazki, ale naprawdę bardzo sympatyczna lektura. Zwłaszcza kiedy nie chcemy się zagłębiać, a przeczytać coś lekkiego i klimatycznego.

Niebanalna, wciągająca i z całą pewnością nie tylko dla kobiet;) Gorąco polecam.

Moim zdaniem najgorsza z całego kwartetu. Wiadomo, że to nie jest literatura wielkich lotów i jak się przeczyta 4 części na ten sam temat (nawet w dużym odstępie czasu) to może się znudzić. Niemniej najprzyjemniej czytało mi się "Portret w bieli".

Nie jest taka zła. Na początku bardzo mnie denerwowała, ale potem było lepiej, jak rozkręciły się poboczne intrygi. Poza tym, sięgając po "literaturę w spódnicy", spodziewamy się konkretnego typu powieści. Niekoniecznie szalenie zaskakującej, raczej małego czasoumilacza.