Książka jest wielkim epickim a zarazem poetyckim freskiem, ukazującym rewolucję przez pryzmat losów pojedynczego człowieka, protestem przeciw niszczeniu wszystkiego, co w nim indywidualne, wolne i twórcze. Realistyczny opis łączy się z impresyjną wizją rewolucji jako żywiołu, który Pasternaka jednocześnie fascynuje i przeraża.
Doktor Żywago
Boris Pasternak
8.5
/10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów
/o-367926/n/doktor-zywago)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8.5
/10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2004
ISBN: 978-83-7319-334-5, 9788373193345
Wydawnictwo: Muza
Seria:
Galeria
Kategorie:
Powieść,
Literatura piękna
Stron: 712
Mamy 8 innych wydań tej książki
Autor
/8f24e74b38390653bbb40c13570538e0/n/boris-pasternak)
Boris Pasternak
Urodzony 10 lutego 1890 roku w Federacji Rosyjskiej (Moskwa)
Boris Leonidovich Pasternak (ur. 10 lutego 1890, zm.30 maja 1960 ) poeta i prozaik rosyjski, pochodzenia żydowskiego. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1958 za powieść Doktor Żywago. Nagrody nie odebrał z powodu ostrej nagonki i ka...
Pozostałe książki:
/o-367926/n/doktor-zywago)
/o-369728/n/listy-do-ziny-wspomnienia)
/51f7418844dd9aa8859b72973a0b91e5/n/literatura-na-swiecie-6-1973-26)
Wszystkie książki Boris Pasternak
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Męka codzienna istnienia
WYBÓR REDAKCJI
17.09.2021
,,Obyś żył w ciekawych czasach'' podobno mawiają Chińczycy, kiedy chcą kogoś przekląć. Ciekawe czasy bowiem, wbrew romantycznej opinii, nie są tak naprawdę niczym pożądanym. To już lepiej w domu siedzieć, znajomych przyjmować, do pracy i na zakupy chodzić, i nie przejmować się niczym poważniejszym, niż wybranie dania na niedzielny obiad. A nie – s... Recenzja książki Doktor Żywago
@Chassefierre
× 35
Rewolucja kontra człowiek
4.06.2020
Zwlekałam z jej poznaniem do dojrzałości emocjonalnej, nie spieszyłam się, żeby czytać to za młodu, i słusznie. Zdecydowałam się na audiobook. Pięknie czytał do Ksawery Jasieński, który przeszedł samego siebie. Wspaniała lektura i uczta duchowa dla uszu. Polecam. Książka słusznie została uhonorowana Nagrodą Nobla, ale jej historia, to zmuszenie Pa... Recenzja książki Doktor Żywago
@Renax
× 8
Doktor Żywago to tylko z pozoru opowieść o miłości
24.03.2021
W biografii Swietłany Alliłujewej "Córka Stalina", którą czytałam kilka tygodni temu wielokrotnie pada nazwisko Borysa Pasternaka - poety i prozaika, którego twórczość była niezwykle ceniona wśród emigrantów rosyjskich rzuconych w różne zakątki świata. Sam autor w swoim kraju był "na cenzurowanym" gdyż jego dzieła, zwłaszcza nagrodzony Literacką N... Recenzja książki Doktor Żywago
@Jezynka
× 8
KIm jest człowiek w obliczu wojny lub rewolucji?
17.05.2020
Wojny i rewolucje rzucają ludźmi jak wiatr zeschłymi liśćmi, czasami ścierając ich na proch. Autor dostał Literacką Nagrodę Nobla w 1959 roku za tą właśnie książkę. Książka została wydana nie w Rosji, ale po za jej granicami, prawdopodobnie we Włoszech. Ówczesne władze rosyjskie nie pozwoliły mu odebrać i uznały ją za utwór antyradziecki. W nast... Recenzja książki Doktor Żywago
@jatymyoni
× 7
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Rosja
Historia
Polityczny
Płomienny romans
Niezwykła uczta czytelnicza - ostatnio jakieś rozpasanie czytelnicze. Z bólem w klatce piersiowej, że za szybko błądzę po kartkach bez opamiętania. Bez pogardy dla rewolucjonistów, za to z wrażliwością poety na okrucieństwo historii, które nie lubi obojętności. Obracający się z młotem na ramieniu, który przypadkiem uderzył w zabobonną Rosję. Bez krzykliwej, jaskrawej formy. Długi wstęp, długie rozwiązanie akcji i subtelny finał, który zaboli największych twardzieli mieszkających w dalekich zakątkach Syberii. Bolesna lekcja, którą nie uleczysz miłością i bratnim spojrzeniem na twardą rzeczywistość. Zasłużone nagrody i zasłużona klasyka warta ceny ryzyka, by przebrnąć przez mgliste rozdziały, które rozwadniają fabułę, co spuszczają z tonu. Wyraziste sylwetki postaci, rewolucja październikowa, która niczym taran rozbija garnizon myślicieli. Dramatyczna pożoga serc niezdolna do pogodzenia. Krytyka skłóconej ludzkości, która w chwili zagrożenia nie potrafi się pojednać. Wszyscy jesteśmy ofiarami zmian w systemie, jesteśmy skazani na historię, która nie znosi próżni. Wybitna proza ze snajperskim karabinem wymierza w nasze powykręcane bebechy. Strach przed jutrem, strach przed zmianą - tylko Doktor Żywago zmęczony hucpą polityczną stoi równo na nogach, ale nawet on nie uniknie tej kuli z drugiego kąta budynku.
× 9
|
link
|
2023-01-22
Zmierzyłem się z kultową, przeogromną książką, dzięki której Borys Pasternak otrzymał literackiego Nobla. „Arcydzieło”, pisali, „ponadczasowa powieść o miłości”. I mimo, że bardzo się starałem dać się ponieść rewolucyjno-wojennym czasom, ugrzęzłem w książce jak bohaterowie na dalekiej północy czy wschodzie, sam już nie wiem.
Wystarczy zerknąć na entuzjastyczne recenzje, aby dowiedzieć się, o czym Pasternak opowiada. A opowiada wybitnie plastycznie. I ja się pod nimi wszystkimi podpisuję, tyle że nie znajduję w książce zaliczanej do klasyki tego „czegoś”. Trójkąt Jurij-Lara i Strielnikow owszem, wydarza się, ale nie jest siłą napędową powieści (dialogi co najmniej kuleją), dramat na linii Komarowski-Lara – rozczarowujący, a Tonii-Jurijego – zupełnie niedorzeczny. Miałem wrażenie, że były one gdzieś z boku i zupełnie, ale to zupełnie mnie nie urzekły, nie zaciekawiły, a przecież to dzięki burzliwym uczuciom bohaterów Czytelnik wybacza im nieracjonalne postępowanie i kibicuje im, aby wszystko ułożyło się dla zakochanych jak najlepiej. Miałem wrażenie, jakby Autor nie potrafił oddać niezwykłości uczucia, które połączyło młodych i które, jak wynikało z książki, miało pchać ich w nieznane rejony i w konsekwencji dorowadzić do klęski. Ich przypadkowe spotkanie i zrodzona wówczas miłość, o której Pasternak pisze przez dobrych kilkaset stron, były zupełnie mdłe i pozbawione… tego gorącego uczucia.
„Doktor...” nie jest zatem typowym love st...
× 4
| Komentarze (1)
|
link
|
@Ag_VS
2012-01-07
10
/10
Przeczytane
Z jednej strony - niezwykły sposób przedstawienia miłości, zupełnie inny niż w bardziej współczesnych książkach. Z drugiej strony - charakterystyka ciężkich czasów Rosji I poł. XX w. Dwa świetnie powiązane elementy.
× 1
|
link
|
Przeczytane
Rosyjska XIX i XX wiek
Klasyk. Losy bohaterów na tle zawieruchy dziejów Rosji są arcyciekawe. No i same losy powieści i autora też są ciekawe.
× 1
|
link
|
2023-08-07
Przeczytane
Matko jedyna, ile ja się namęczyłam aby skończyć to dzieło. I to dwukrotnie, bo za pierwszym razem myślałam, że jestem za młoda, niedojrzała do tej książki.
Miłość głównych bohaterów na zasadzie chcę i boję się. Dobra, takie czasy i wcześniejsze wybory. , ale coś mi nie grało. Dużo, za dużo bohaterów, przydługie rozmowy, często nie dokończone.
Cóż, książka nie dla mnie.
Miłość głównych bohaterów na zasadzie chcę i boję się. Dobra, takie czasy i wcześniejsze wybory. , ale coś mi nie grało. Dużo, za dużo bohaterów, przydługie rozmowy, często nie dokończone.
Cóż, książka nie dla mnie.
|
link
|
@basiaa
2011-07-02
Przeczytane
Dobra książka , ale niektóre wątki wymagają cierpliwości i skupienia aby przez nie przebrnąć.
|
link
|
@justkach1986
2010-04-12
10
/10
bardzo ciekawa książka!
|
link
|
Przeczytane
Przeczytane
Przeczytane
Literatura rosyjska
Literatura piękna
KL
@klaudiusz1941
2021-12-23
10
/10
Przeczytane
Przeczytane
Przeczytane
@Wiolka
2020-10-10
9
/10
Przeczytane
@elcia17
2020-09-05
10
/10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Dzieci są całkowicie szczere, nie wstydzą się prawdy, a my z obawy, by nie wyglądać na zacofanych, gotowi jesteśmy zaprzedać to, co nam najdroższe, chwalimy to co nas odpycha, i potakujemy temu, czego nie rozumiemy.”
/8f24e74b38390653bbb40c13570538e0/n/boris-pasternak "Boris Pasternak")
“Jurii Andriejewicz znów się utwierdzał w swych dawnych obserwacjach, poczynionych w Mieluziejewie. "Ona nie chce się podobać - myślał - być piękna, czarująca. Ma w pogardzie tę stronę kobiecej natury i chce się jak gdyby ukarać za to, że jest tak piękna. I ta dumna wrogość wobec samej siebie czyni ją dziesięć razy bardziej porywającą.”
