Drugie życie rzeczy

Grażyna Krynicka
9 /10
Ocena 9 na 10 możliwych
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów
Drugie życie rzeczy
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
9 /10
Ocena 9 na 10 możliwych
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów

Opis

„Delikatnie włożyła klucz do zamka i cichutko go przekręciła. Otworzyła drzwi i oniemiała. Sypialnia była otwarta, a w ich łóżku zobaczyła męża, uprawiającego seks z jakąś kobietą. Oboje byli tak zajęci sobą, że wcale jej nie zauważyli. Ogromną siłą woli odwróciła się i wyszła. Czuła jak trzęsą się jej nogi i zbiera na wymioty. Wsiadła do windy i zjechała na dół. Dopiero tutaj zrozumiała, że nie da rady. Pochyliła się przy krzaku kwitnącej forsycji i zwymiotowała…” Życie ma zawsze ostatnie słowo. I nie należy do nas, to my należymy do niego. I choćbyśmy je sobie najstaranniej układali i tak zrobi, jak zechce. Ta opowieść jest właśnie o tym. O wydarzeniach, które pojawiają się nieoczekiwanie, o rzeczach, które mówią i o ludziach, którzy stają się lepsi, nawet jak czynią zło. Patronat nad książką objęli: W szponach literek, Kultura dlaLejdis.pl, Nietypowe recenzje Agi, http://www.psychoskok.pl/produkt/drugie-zycie-rzeczy/
Data wydania: 2018
ISBN: 978-83-8119-253-8, 9788381192538
Wydawnictwo: Psychoskok
Stron: 158

Autor

Grażyna Krynicka Grażyna Krynicka urodziła się w Warszawie, ukończyła polonistykę na UW, a potem pracowała jako nauczycielka w warszawskich szkołach. Po przejściu na emeryturę zajęła się pisaniem. „Opowieści minionego lata” to jej druga książka, będąca swobodną konty...

Pozostałe książki:

Drugie życie rzeczy Opowieści minionego lata Pisanie po ścianie Ukryte znaczenia
Wszystkie książki Grażyna Krynicka

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Książka Drugie życie rzeczy nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Mirka
2019-02-17
10 /10

Akcja powieści rozgrywa się w rodzinnym mieście autorki czyli w Warszawie. Zgiełk wielkiego miasta nie odpowiada kolejnej bohaterce książki – Marioli Zadnieprzańskiej, która przyjechała do stolicy z nadzieją na lepsze życie. W swojej rodzinnej wsi doznała zawodu miłosnego i nie widziała możliwości rozwoju. Z czasem zaczyna inaczej patrzeć na rzeczywistość i odkrywać co jest dla niej ważne. Na jej drodze los postawił Marka, z którym spędziła noc. Sprawa komplikuje się, gdy Mariola dowiaduje się, że jest w ciąży. Okazuje się też, że w odmiennym stanie jest żona Marka. Kobiety początkowo nie wiedzą o sobie, lecz bieg zdarzeń sprawia, że ich drogi krzyżują się…

Grażyna Krynicka subtelnie opowiada historię o miłości, nadziejach, rozterkach i problemach, które zdarzają się w realnym życiu. Porusza w niej ważne zagadnienia, które każdy może spotykać na swojej drodze. Jednym z nich jest zdrada i dalsze życie po tym fakcie. Maria daje sobie czas do namysłu, próbuje znaleźć rozwiązanie. Czy poradzi sobie z samą sobą i odnajdzie sens życia?

Cała recenzja: https://oazarecenzji.home.blog/2018/12/09/442-drugie-zycie-rzeczy/

× 1 | link |
@bastet
@bastet
2020-02-17
8 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

jak mądre jest życie, gdy zdarzenia codzienne, konieczne, przysypują niepamięcią to, co boli.
Życie już pokazało jej swoją gorszą twarz, wiedziała jednak, że warto walczyć, że nawet trzeba. Za nic w świecie nie zamierzała spędzić całego danego jej czasu w dziurze, w której się urodziła, miejscu, gdzie każdy zna każdego, a możliwości budowania swego losu, są ściśle określone. Bo co mogła tam robić?
Życie i jego wszystkie kolory, które dotąd zauważał, przestało go cieszyć. Wtedy, czasami gdzieś z tylu głowy pojawiała się myśl, że to nie praca, nawet najbardziej fascynująca, w której jest się doskonałym, ale miłość, bliskość drugiego człowieka jest najważniejsza. To ona jest tą busolą, która pozwala trwać i nawet w największych zawirowaniach nie zbaczać z kursu. I jest sensem tej ziemskiej poniewierki.
Telefon Marii zdziwił Agatę, ale i ucieszył. Trochę już tęskniła za córką, jej spokojem, ale też tymi chwilami, gdy opowiadały sobie życie innych ludzi, albo swoje własne, żartując i przekomarzając się. Przeważnie też coś dobrego razem gotowały. To były takie ich babskie chwile, które miały swój urok.
Miłość, która doświadczyła nieco goryczy, chroni nas już na zawsze. Nie szalejemy. Jest rezerwa, dystans i spokój. To wszystko jest jakoś dobre.
Dodaj cytat