Janusz Głowacki
Zostań fanem autora:
× 2

Janusz Głowacki

Autor, zmarł w 2017 (żył 78 lat) 120 czytelników
7.8 /10
114 ocen z 11 książek,
przez 67 kanapowiczów
Urodzony 19 września 1938 roku w Polsce (Poznań)
Janusz Andrzej Głowacki – polski prozaik, dramaturg, scenarzysta, felietonista i eseista.

W młodości był związany ze Studenckim Teatrem Satyryków, gdzie wystąpił w programie Czarna przegrywa czerwona wygrywa (1956) w reżyserii Jerzego Markuszewskiego i Wojciecha Solarza[1]. Studiował aktorstwo w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie i historię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1961 ukończył studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Zadebiutował w 1960 w „Almanachu Młodych” opowiadaniem pod tytułem „Na plaży”, w 1964 rozpoczął współpracę z czasopismem „Kultura”, gdzie zwrócił na siebie uwagę jako autor błyskotliwych opowiadań i felietonów. Publikacje te złożyły się na zbiory Wirówka nonsensu (1968) i Nowy taniec la-ba-da (1970).

Na przełomie lat 60. i 70. rozpoczął aktywną działalność jako scenarzysta. W 1969 powstał film Andrzeja Wajdy Polowanie na muchy, do którego Głowacki napisał scenariusz. Jednak prawdziwym sukcesem okazał się dopiero obraz stworzony we współpracy z Markiem Piwowskim pt. Rejs. Ponadto napisał scenariusze do filmów Trzeba zabić tę miłość (1972) Janusza Morgensterna, Choinka strachu (1982) Tomasza Lengrena, Wałęsa. Człowiek z nadziei (2013) Andrzeja Wajdy. Pisał dialogi do filmu Jej portret (1974) Mieczysława Waśkowskiego, wspólnie z Łukaszem Zadrzyńskim był scenarzystą Billboardu (1998). Wspólnie z Pawłem Pawlikowskim był scenarzystą Zimnej wojny (2018), która znalazła się w oficjalnej selekcji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Film zdobył w Cannes nagrodę dla najlepszego reżysera, którą Paweł Pawlikowski dedykował Januszowi Głowackiemu.

Do 1981 publikował felietony w warszawskiej „Kulturze”. Na kilka dni przed ogłoszeniem stanu wojennego, Głowacki wyjechał na premierę swojej sztuki Kopciuch w Royal Court Theatre (ang.) w Londynie, po 13 grudnia 1981 zdecydował się pozostać za granicą. Osiadł w Stanach Zjednoczonych, gdzie rozwinął swoją twórczość dramatopisarską i współpracował między innymi z Polskim Instytutem Teatralnym w Nowym Jorku. Utworem, który zwrócił uwagę amerykańskich środowisk teatralnych była sztuka Polowanie na karaluchy (1986). Największym sukcesem dramaturgicznym okazała się Antygona w Nowym Jorku (1992), dramat z dużym powodzeniem wystawiany był w teatrach w USA i w Europie.

Głowacki był wykładowcą na Columbia University, Bennington College(ang.) w Vermont, i wizytującym dramaturgiem w New York Public Theater, Mark Taper Forum(ang.) w Los Angeles i Atlantic Center for the Arts(ang.) na Florydzie. Po powrocie do Polski współpracował z warszawskim Teatrem Ateneum pod dyrekcją Gustawa Holoubka.

Jego twórczość była tłumaczona na wiele języków (angielski, chiński, czeski, estoński, francuski, hiszpański, koreański, niemiecki, rosyjski, ukraiński, serbski, słowacki, węgierski, turecki). Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a także amerykańskich zrzeszeń literackich: PEN Clubu, Stowarzyszenia Pisarzy Wschodnioamerykańskich oraz Stowarzyszenia Dramatopisarzy.

Szereg jego artykułów i esejów ukazało się w New York Timesie.

Był synem pisarza Jerzego Głowackiego i Heleny Leny Rudzkiej-Głowackiej (zm. 21 września 1991), która pracowała jako redaktor literacki w wydawnictwie. Bratem jego matki był aktor Kazimierz Rudzki (1911–1976), a dziadkiem ze strony matki – Bronisław Rudzki, właściciel wydawnictwa nutowego i wytwórni płytowej.
Głowacki był żonaty z dziennikarką i reżyserką Ewą Zadrzyńską, z którą ma córkę Zuzannę Głowacką, felietonistkę, byłą publicystkę dziennika „The New York Times”. Drugą i ostatnią żoną autora była ukraińska aktorka i pieśniarka Olena Leonenko.

Był członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010 oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015. Od 1983 mieszkał w Nowym Jorku.

Zmarł nagle, 19 sierpnia 2017, podczas wakacji w Egipcie. Miał 78 lat.

11 września 2017 urna z jego prochami została złożona do grobu w Alei Zasłużonych Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie (kwatera A2-aleja zasłużonych-5). Pogrzeb miał charakter świecki.

Książki

Z głowy
10 wydań
Z głowy
Janusz Głowacki
8.2/10

Nominowana do Nagrody Literackiej Nike autobiograficzna opowieść Janusza Głowackiego – pisarza cenionego w kraju, który na początku lat.80. znalazł się na emigracji. Brawurowa gawęda o barwnym...

Good night, Dżerzi
7 wydań
Good night, Dżerzi
Janusz Głowacki
6.7/10

Powieść osnuta wokół losów sławnego pisarza Jerzego Kosińskiego – polskiego Żyda, który zrobił w USA wielką karierę i którego powieść Malowany ptak stała się źródłem wielu kontrowersji. Wydarzenia ...

Antygona w Nowym Jorku
3 wydania
Antygona w Nowym Jorku
Janusz Głowacki
8.2/10

Poruszająca opowieść o trójce bezdomnych - Portorykance Anicie, Polaku Pchełce i Rosyjskim Żydzie Saszy. Z jednej strony dowcipne połączenie antycznego tematu ze spojrzeniem na współczesnych emigrantó...

Ostatni cieć
5 wydań
Ostatni cieć
Janusz Głowacki
6.8/10

Błyskotliwa mikropowieść z 2001 roku, w której świetny pisarz rozprawia się ze zidioceniem i szaleństwem współczesnego świata na przykładzie Ameryki, gdzie zamieszkał w latach osiemdziesiątych. Kuba, ...

Bezsenność w czasie karnawału
Bezsenność w czasie karnawału
Janusz Głowacki
7.4/10

Ostatnia książka wybitnego pisarza zmarłego latem 2017 roku. Nawiązująca formą do słynnego Z głowy narracja o współczesnej Polsce, pełna – tak charakterystycznych dla Głowackiego – reminiscencji z życ...

Pięć i pół
Pięć i pół
Janusz Głowacki
9.1/10

Pozycja zawiera cztery dramaty wybitnego pisarza, nieobecne w żadnej innej edycji na rynku: Antygona w Nowym Jorku, Kopciuch, Czwarta Siostra, Polowanie na karaluchy. Te najsłynniejsze sztuki teatra...

Przyszłem czyli jak pisałem scenariusz o Lechu Wałęsie dla Andrzeja Wajdy
Przyszłem czyli jak pisałem scenariusz o Lechu Wałęsie dla Andrzeja Wajdy
Janusz Głowacki
7.6/10

O pisaniu i o kręceniu, o Wajdzie i o Wałęsie, o Polakach i o Polsce. Czarny humor miesza się w tej opowieści z czarną rzeczywistością, tragedia z groteską, prawda z fikcją, a PRL z wolną Polską. Mies...

Jak być kochanym
4 wydania
Jak być kochanym
Janusz Głowacki
7.5/10

"Najlepsze felietony mistrza gatunku, drukowane od lat 60.""Zanim powstały wydawnictwa niezależne, pełną swobodę wypowiedzi mieli w kraju tylko artyści zamieszczający swoje utwory na ścianach pu-blicz...

Moc truchleje
2 wydania
Moc truchleje
Janusz Głowacki
8.3/10
Seria: Kanon Literatury Podziemnej

Powieść "Moc truchleje" Janusz Głowacki pisał na jesieni 1980 po pobycie w gdańskiej stoczni im. Lenina , gdzie wraz z ekipą filmowców, zaopatrzony w przepustkę od Lecha Wałęsy, mógł poruszać się swob...

Sonia, która za dużo chciała. Wybór opowiadań
5 wydań
Sonia, która za dużo chciała. Wybór opowiadań
Janusz Głowacki
6.6/10

Niektórzy lubią opowiadania krótkie, inni długie, więc ułożyłem tę książkę tak, żeby wyszło siedem na siedem. Wymieszałem opowieści nowojorskie z PRL-owskimi. Poza tytułowym opowiadaniem wszystkie b...

Fortynbras się upił
Fortynbras się upił
Janusz Głowacki
9/10

Tragifarsa Fortynbras się upił to opowieść o wydarzeniach na dworze Hamleta, opowiedziana z norweskiego punktu widzenia. Była to pierwsza sztuka napisana przez Janusza Głowackiego na emigracji. To dra...

Czwarta siostra
Czwarta siostra
Janusz Głowacki

Akcja dramatu dzieje się w Moskwie. Opowiada o "paru przygnębiających krokach, które świat zrobił, od czasu, kiedy przyglądał mu się Czechow" - jak mówi autor. Tytuł stanowi ironiczną aluzję do sztuki...

Hunting Cockroaches & Other Plays
Hunting Cockroaches & Other Plays
Janusz Głowacki

Highly theatrical and often hilarious works concern the immigrant experience of the Easter European in America, the struggles of the individual in a repressive state, and the manipulations of politica...

Nie mogę narzekać
2 wydania
Nie mogę narzekać
Janusz Głowacki

"Nie mogę narzekać to wybór prozy, w której ujawniaja się najlepsze, uniwersalne cechy pisarstwa Janusz Głowackiego: zmysł obserwcji, słuch językowy, ironiczno-groteskowy dar narracji - to wszystko, c...

Rose Cafe i inne opowieści
Rose Cafe i inne opowieści
Janusz Głowacki

Tom zawiera niemal wszystkie opowiadania Janusz Głowackiego-od debiutanckiej " Wirówki nonsensu" począwszy. Znajdujemy w nich wszystkie najlepsze cechy pisarstwa Głowackiego:zmysł obserwacji psycholog...

Skrzek
2 wydania
Skrzek
Janusz Głowacki

„Jako człowiek światły, długotrwały artysta (jakkolwiek nie mam artystycznych papierów) i obiektywny prawdomówca, wzorem znanych przykładów powziąłem decyzję sporządzić notatkę dla wykorzystania w tak...

Skrzek; Coraz trudniej kochać
Skrzek; Coraz trudniej kochać
Janusz Głowacki
Seria: Polska Proza Współczesna

"Coraz trudniej kochać” to utwór złożony z kilkunastu listów. Autorem jest partyjny działacz niższego szczebla, a adresatką jego kochanka. Listy pochodzą najprawdopodobniej z lat 1946 lub 48 aż po rok...

Tego się nie tańczy
Tego się nie tańczy
Janusz Głowacki

To wybór prozy, na którą składają się opowiadania: Polowanie na muchy, Skrzek, Raport Piłata, Coraz trudniej kochać, Paradis. Każde z nich obrosło już legendą, ma swoją odrębną historię. Zestawione w ...

Podziel się pierwszym cytatem autora z innymi Kanapowiczami!
Dodaj pierwszy cytat!

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl