Jestem nudziarą

Moje pierwsze spotkanie z autorką. Styczność co prawda już z nią miałam, bo moja mama jest jej wielką wielbicielką, ale nie było mi po drodze by się zabrać za osobiste poznawanie.
Czytając miałam wrażenie że to taki pamiętnik Bridget Jones pisany przez Chmielewską. To tak jeśli chodzi o słów kilka na temat stylu.

Bohaterka twierdzi że jest nudziarą. Jakby tacy tylko nudziarze istnieli na świecie to byłoby naprawdę wesoło.
Jej numery typu szczerość do pana mgr od pedagogiki i aktorzy jako wykładowcy w rozmowie z koszmarną mamuśką koszmarnej uczennicy to numery w sumie znane i oklepane, ale bawią jak marzenie. Właśnie, śmiałam się w głos co trochę czytając tę książkę ;)
Kim jest Dzidzia dla Kamila domyśliłam się bardzo szybko, zaskoczenia nie miałam. Co prawda konfrontacja Tosi i exmałżonki bohatera dostarczyła mi wrażeń. Ale! Największych wrażeń i radości dostarczały mi Małolaty Agaty ;)
W sumie sceny w szkole podobały mi się najbardziej. Bo romans mimo że był i miłość piękna to jednak nie było to tak porywające. Ale to nie jest reklamacja, tylko miłe odświeżenie.
W ogóle było fajnie i ciężko się oderwać. Ubawiłam się uśmiałam, zastrzeżeń praktycznie nie mam.
Podobało się i jak ktoś kiedyś powiedział, łatwiej jest pisać o takiej książce która była wyzwaniem, trudem i przedzieraniem się przez chaszcze. Tu to była czysta przyjemność.

ksiazke polecila mi kolezanka z pracy, mowiac "czytajac ta ksiazke mialam wrazenie, ze jest napisana o mnie". jako -wtedy - swiezo upieczona nauczycielka do ksiazki zabralam sie z zapalem. dwa wieczory i ksiazka przeczytana. polecam tym osobom, ktore szukaja lekkiej i przyjemnej lektury

Zapowiada się ciekawie. Już na początku takie "rzeczy" pisze pani Szwaja: "...jesteśmy po prostu za inteligentne, żeby miec chłopa na stałe". ;) hihi Albo: "Ja się przy nim nie mogłam samorealizowac". Nic tylko czytac dla poprawy humoru. :) Mówię to po 14-stu stronach książki :)

Pierwsza ksiązka p. Moniki ,którą przeczytałam. Lekka , łatwa i przyjemna. Może taka opinia bardzo ambitnemu pisarzowi lub czytelnikowi wyda się obrazliwa ale ja uważam , że to jest komplement :) Ksiazka ma nas zrelaksować , dac wytchnienie po cięzkiej pracy , " odmózdżyć " troszeczkę:) Kocham takie ksiązkę :)

Nie przypuszczałam, że książka może dać uczucie szczęścia. Dzięki tej lekturze czuję się tak, jakbym to ja była szczęśliwe zakochana, a nie główna bohaterka.

Książka na poprawę humoru:) Autorka wykazuje świetny styl pisania i potrafi zdziałać cuda, ponieważ nawet najgorsza depresja minie przy tej książce:)

Świetna! :-) Zgadzam się z resztą opinii, że czyta się ją lekko i przyjemnie :) Doskonała na odstresowanie się od dni codziennych :)

Od "Jestem nudziarą" pochłaniam książki Moniki Szwaji za jednym podejściem. Książka lekka, łatwa i przyjemna z dużą dawką humoru.

Wspaniała, lekka przyjemna! Z chęcią sięgnę po inne książki Moniki Szwaji. Choć trochę denerwowały mnie przyjaciółki Agaty...

Znakomita, lekka i przyjemna lektura.:)

chyba spodziewałam się czegoś więcej, tym bardziej, że byłam zachwycona mało używanymi dziewicami.. ale szybko się czytało. i miło.

Obrazowo napisana książka, wtapiasz się w świat stworzony przez autorkę. Której pióro potrafi zdziałać cuda, uwierzcie.!

Książka przyjemna, momentami śmieszna. Trochę gorsza wersja "Dziennika Bridget Jones", ale czyta się super. Polecam