Kiedy odszedłeś

Przeczytałam kiedyś u Stephena Kinga: "Jeśli oszukasz mnie raz, to twoja wina. Jeśli oszukasz mnie dwa razy, to moja wina" i wzięłam sobie tę radę do serca.

Sięgając po "Zanim się pojawiłeś" nastawiałam się na oklepane romansidło, więc przy drugiej części przezornie spodziewałam się wszystkiego, tylko nie zdominowania fabuły przez depresję i uczucia głównej bohaterki, rozpaczającej po odejściu ukochanej osoby. Moje przeczucia sprawdziły się, ale mam takie nieodparte wrażenie, że książka byłaby lepsza, gdyby było w niej właśnie "banalne" radzenie sobie Louisy Clark z żałobą po Willu. Szczerze mówiąc to na coś takiego liczyłam. Ceniłam pierwszą część za gorzki, ale wyrazisty smak. Kontynuacja zaś wyszła przesłodzona.

Dobrze, że autorka nie zapomniała o kontrowersjach związanych z eutanazją, szczególnie towarzyszącym tym, którzy wspierali ukochaną osobę do końca. Pozytywnie mnie to zaskoczyło, chociaż problem doczekał się tylko kilku wzmianek na samym początku. Później wszystko zostało wywrócone do góry nogami, mi również szczęka opadła, ale z czasem TEN pomysł na zwrot akcji podobał mi się mniej, i mniej, i mniej... Nie mogłam też polubić zbuntowanej Lily, a to strasznie utrudniło mi pozytywne ocenienie jej relacji z Lou, nie byłam przez to w stanie zrozumieć i docenić pewnych decyzji głównej bohaterki.

To nie jest zła książka, ale jednak nie do końca odpowiada mi kierunek, w jakim autorka poprowadziła tę historię. Myślę też, że to jeszcze nie koniec ...

Trzecia w kolejności przeczytana przeze mnie książka tej autorki. Z dwóch pozostałych uważam, że jest najgorsza. Po lekturze "Zanim się pojawiłeś" oczekiwałam więcej, niestety się pomyliłam.

Lou była jeszcze bardziej irytująca, niż w poprzedniej części. Tym razem doszedł banał - a to, że kobieta po śmierci ukochanego szuka pocieszenia w....

Zawiodłam się, zanim na dobre rozkręciłam. Po przeczytaniu pierwszych stu stron, miałam ochotę wyrzucić ją przez okno. Doszło do tego: kilka, nowych irytujących postaci, by odczuwać ból z każdą upływającą sekundą. Nie mogłam doczekać się końca!

Jedyną korzyścią jest "mistrzowski warkocz" w wykonaniu autorki; poprzeplatanie smutku z radością.

Po wzruszającej pierwszej części i rewelacyjnej ekranizacji byłam ciekawa jak dalej potoczą się losy Louisy i przez jakiś czas zastanawiałam się nad zakupem tej pozycji, jednak po jakimś czasie stwierdziłam, że książkę wypożyczę z biblioteki i to była rozsądna decyzja.
"Zanim się pojawiłeś" z początku było dla mnie przegadane, jednak potem się przekonałam i śledziłam losy bohaterów z zapartym tchem, ale nie zmienia to faktu,że jestem wkurzona na autorkę za to jak pokierowała postacią Willa. W kontynuacji jest odwrotnie,bo do połowy czytałam z zaciekawieniem, było dużo humoru i wzruszeń, niestety potem czar prysł, bo fabuła mi się zaczęła ciągnąć, miałam wrażenie, że autorce brakuje pomysłu, Lou też momentami mnie irytowała swoim brakiem zdecydowania i tym, że rezygnuje ze swoich pragnień. Rozumiem chęć pomocy, ale bez przesady. Pewne wątki mnie zirytowały i zniesmaczyły, denerwowała mnie bardzo postać zbuntowanej Lily, nie napiszę kim jest, bo nie chcę zdradzać fabuły, ale ta dziewczyna sama była sobie winna swojej sytuacji a Pani Moyes odniosłam wrażenie chciała wziąć czytelników na litość. Nie znoszę czegoś takiego. Bohaterem, który zdobył moją sympatię był Sam i to głównie dla niego jakoś doczytałam tę powieść. Podobał się za to wątek na temat warunków pracy. Jest realistyczny, bo niestety z tym problemem się spotyka codziennie, kiedy zarobki są nieadekwatne do wymagań. Kontynuacja miała potencjał, jednak realizacja nie do końca się udała. Zakończenie pozostaje otwarte...

Całkiem fajne dalsze losy głównej bohaterki książki "Zanim się pojawiłeś#

Jojo Moyes szturmem podbiła listy bestsellerów. Jej powieść "Kiedy się pojawiłeś" pokochały miliony najpierw płacząc nad miłością Lou i Willa, a potem tłumnie idąc do kina by obejrzeć ekranizację. Ja również zaliczam się do tej grupy.

Kiedy usłyszałam, że powstaje kontynuacja byłam niezadowolona. Spodziewałam się naprędce napisanej powieści w celu zdobycia przez autorkę majątku. Obawiałam się, że wraz ze śmiercią Willa skończy się magia tej autorki i tych bohaterów. Pierwsza część miała tak wysoki poziom, że autorka miała ciężki orzech do zgryzienia pisząc dalszą część tej historii.

Dziś skończyłam "Kiedy odszedłeś" i jestem wdzięczna Jojo Moyes, że napisała tę kontynuację. Że zaryzykowała. Bo było warto. Minęło trochę czasu od śmierci Willa. Lou zwiedziła trochę świata, pieniądze ze spadku zainwestowała w mieszkanie, urocze sukienki zmieniła na nudne jeansy i T-shirt. Aktualnie pracuje na lotnisku( w barze) i mieszka w Londynie. Cały czas próbuje żyć dalej. Ale jak żyć, gdy tracisz miłość życia, a dla otoczenia jesteś dziewczyną ,która brała udział "w tym czymś"? Najlepiej pić wino i po prostu próbować egzystować.
Wszystko zmienia niespodziewany wypadek i nastolatka pukająca do drzwi.

"Kiedy odszedłeś" to historia o uczeniu się życia na nowo. Lou przeżywając żałobę, uczy się, że musi żyć bez Willa i to życie może dawać radość. Jest to kompletnie inna powieść niż "Zanim się pojawiłeś". Śmierć Willa odziera historię z pewnej magii, to fakt. Ale ...

Zaczynałam czytać z bardzo dużym sceptycyzmem, ale końcówka sprawiła, że płakałam bardziej nic na koniec pierwszej części...