Krzywda i zadośćuczynienie

Pojęciem centralnym europejski etyki jest dobro. Zło przedstawiane jest na ogół jako wyjątek i odstępstwo. Tym samym zło ma w sobie zawsze cos z niebytu. O złu trudno mówić w sposób artykułowany; wymyka się kategoriom dyskursu ukształtowanym przez filozoficzną tradycję. Podstawowym zadaniem głównych systemów etycznych była odpowiedź na pytanie: Jak żyć, żeby nie popełniać zła? W cieniu pozostało pytanie: Co począć ze złem już wyrządzonym? Nie ma powodu, by sądzić, że kiedykolwiek przestaniemy krzywdzić i krzywd doznawać. Dlatego powinniśmy wiedzieć nie tylko jak unikać zła, lecz co czynić, kiedy ono stało się już faktem - częścią życia.