Opinia na temat książki 2586 kroków
Opowiadania nie stanowią żadnej całości, ale bywa, że powtarza się w nich główny bohater, albo też bohaterem jednego z opowiadań jest wnuk bohatera innego opowiadania.
Wspomniałem o zróżnicowanym poziomie. Kilka opowiadań jest całkiem niezłych, kilka przeciętnych. Reszta to niestety śmieci – ani śmieszne, ani ciekawe… często z zakończeniem dorobionym jakby na siłę, kiedy autorowi znudziło się pisanie.
/o-170447/n/2586-krokow)
Fragment: Siedzący naprzeciwko młodzieniec trącił delikatnie dłonią jego kolano. – Wkrótce będzie pan na miejscu – powiedział po niemiecku, potwierdzając nieśmiałe domysły. – Jesteśmy już na przedmieś...
Pozostałe opinie
Pilipiuk jak zawsze w swoich książkach puścił wodze fantazji i tym razem pokazał nam alternatywne rzeczywistości. Jedne zabawne, a inne nostalgiczne. Opowiadania czyta się lekko i przyjemnie. Moim zd...
Jednak prawdą jest, że czym skorupka za młodu nasiąknie, z tym na starość idzie się do terapeuty. W książkach Pilipiuka zaczytywałem się jako dzieciak, potem w erze "literackich poszukiwań" traktował...
Pierwszy tom opowiadań ze Światów Andrzeja Pilipiuka. Opowiadania lekkie, przyjemne, różnorodne w tematyce (historyczne, współczesne, futurystyczno-alternatywne lub fantastyczne). Całość czyta się sz...
Kolejny zbiór opowiadań pana Pilipiuka , chyba lepszy od tych które czytałam dotychczas , chociaż nadal nie jest to jakieś super arcydzieło . Ale w stosunku do ostatniego zbioru który czytałam , zmi...
