Po zachodzie słońca

Zbiór "Po zachodzie słońca" wypadł w moich oczach zadziwiająco dobrze, oczywiście jak na opowiadania, za których czytaniem jakoś specjalnie nie przepadam. Nie będę tutaj rozwodzić się nad każdym z nich, ale napiszę kilka słów o tych, które najbardziej zapadły mi w pamięć.

Numer jeden tego zbioru to dla mnie opowiadanie pod tytułem "N.". Świetny pomysł na wplecenie w fabułę zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, których chyba większość z nas doświadcza w swoim życiu. Czasem tak już jest, że żeby naszym światem nie zawładnął chaos, pewne rzeczy muszą mieć swoją określoną liczbę i porządek. Uwielbiam to opowiadanie, nieodwołalnie. Od samego projektu poprzez wykonanie, nie zapominając o zakończeniu.

"Kot z piekła rodem" może nie jest opowiadaniem idealnym, ale musiałam tu o nim wspomnieć. Mam dwa koty i mimo iż są to moje ukochane futrzaki, rozumiem strach jaki wywołują w osobach postronnych. Syczący i zagniewany kot naprawdę potrafi nastraszyć, a i przyczajony domowy tygrys przyprawi o szybsze bicie serca. Morderczy kot to coś, w co jestem w stanie uwierzyć od ręki. Mrraaau.

"Bardzo trudne położenie" to naprawdę obrzydliwie dobre zakończenie tego zbioru, a mimo iż ja na obrzydliwości jestem mało wrażliwa, to tym razem zrobiło mi się nawet niedobrze. Troszeczkę :) Pewnym zaskoczeniem był również fakt, że gdzieś w głębi mojego pokręconego umysłu czaił się taki paskudny scenariusz, dobrze że nie jestem jedyna, Król również miewa takie myśli.

"Pierniko...

Właśnie skończyłam...Powiem szczerze, że mam bardzo mieszane uczucia odnośnie tych opowiadań. Z jednej strony, niektóre, takie jak "N", "Piernikowa Dziewczyna", "Rzeczy które po sobie zostawili", czy "Niemowa" , robią wrażenie i zaskakują. Z drugiej jednak strony reszta jest jakby naciągana, bez jakiegoś przesłania i głębszego sensu...Nie zaprzeczam, że na ocenę całości być może miało wpływ ostatnie opowiadanie, którego nie doczytałam do końca bo miałam dosyć....I było mi niedobrze....Jeżeli czytaliście to doskonale wiecie o co mi chodzi:) Jeszcze na koniec Zapiski autora...nie rozumiem ich sensu i celu. Odbieram to jakby autor sam przyznał się że zbiór jest nienajlepszy i wyjaśni nam o co mu właściwie chodziło....Troszkę się zawiodłam, ale to nie zmieni tego że pozostaję czytelniczką Kinga i jakby nie patrzeć jest to wciąż mój ulubiony pisarz...Każdy może mieć lepsze i gorsze dni, a pisarz lepsze lub gorsze książki.

Kinga uwielbiam - niech co do tego nie będzie wątpliwości. Ale z każdym zbiorem opowiadań tego autora mam to samo. Znajduję opowiadania bardzo dobre i opowiadania słabe. Jakby autor "pozapychał" tymi słabszymi opowiadaniami wolne strony. Daję trójkę tym razem.

Dobry zbiór opowiadań mistrza horroru. Moi faworyci to" "Piernikowa dziewczyna", "Rower stacjonarny" i "Bardzo trudne położenie".

Wszyscy piszą, że "N." jest najlepsze i ja przyłączam się do tych komentarzy, choć uważam, że cały zbiór jest bardzo dobry.

Zgadzam sie. ,,N" rządzi, jest naprawde przerażające. Swietna końcówka. Ale to o bombie atomowej też zarąbiste

bardzo mi się spodobało :) chociaż wolę powieści Kinga, bo lepiej mu wychodzą :P

Ta książka akurat mi się nie spodobała się zawiodłem się na tej książce

Bardzo dobry zbiór. Moim zdaniem najlepsze opowiadanie to "N.".

bardzo udany zbiór:)