Opinia na temat książki Skrzynia ofiarna

Bronię się przed literaturą młodzieżową rękami i nogami, ponieważ uważam, że jestem już na nią za stara. Ta pozycja skusiła mnie porównaniem do "To" Kinga i do "Stranger Things". Porównanie trochę nad wyrost, aczkolwiek książka jest całkiem niezła.

Lamb, Hadley, Sep, Mack i Arkle. Tych pięcioro dzieci zapamięta na długo wakacje roku 1982. Z pozoru nic ich nie łączyło, lecz tego lata narodziła się między nimi przyjaźń. Dla podkreślenia powagi więzi, która się między nimi zawiązała, postanowili złożyć sobie nawzajem przysięgę i złożyć w tajemniczej skrzyni swoje największe sekrety. Skąd mogli wiedzieć, że już za kilka tygodni nie będą się rozpoznawać na szkolnym korytarzu, a za kilka lat ktoś z nich złamie dane wcześniej słowo?

Książkę czyta się w tempie ekspresowym. Niewątpliwie jest to zasługą języka typowego dla literatury młodzieżowej, prostego, z dużą ilością dialogów, opisami ograniczonymi do minimum. Lecz nie jest to minusem tej książki, absolutnie. Bohaterów poznajemy w sposób wystarczający. Mimo, że jeden z nich jest kreowany na bohatera głównego, zarówno o nim, jak i o reszcie dowiadujemy się wystarczająco dużo, by móc go zrozumieć.
Idealnym, według mnie, zabiegiem, jest umiejscowienie opowieści na lata '80. Skupiamy się dzięki temu na ludziach i ich uczuciach a nie na technologiach. Dzięki temu sama zatęskniłam za tamtymi latami...

Opowieść o młodzieży dla młodzieży, ale nie tylko. O tym, że przyjaźń może wiele, że nawet po długim czasie pamiętamy, dlaczego ta, a nie inna osoba była nam bliska. O tym, że mimo wszystko wybieramy dobro. O tym, że choć pragniemy samotności tak bardzo brakuje nam drugiego człowieka.