A Pocket Full of Rye

Czarujący, trącący myszką kryminał, w którym Panna Marple rozwiązuje tajemnice trzech morderstw, a inspektor Neele, skądinąd bardzo inteligentny, przychyla się do teorii starszej pani, obiecując udowodnić zbrodnie. Niemożliwe? – ależ jak najbardziej, przecież to Agatha Christie:).

Czytając kryminały Agathy Christie nie szukam pokrętnej intrygi, zbrodni wyklutej w chorym umyśle czy nagłych zwrotów akcji. Podchodzę do nich z przymrużeniem oka, ciepło przyglądając się rozwojowi wydarzeń, obdarzając sympatią protagonistów kolejnej sympatycznej historii. Podoba mi się sposób, w jaki Autorka sprawia, że wszyscy wydają się być podejrzani, a sprawcą okazuje się ktoś, do kogo czułam sympatię. Zanurzam się w tym staroświeckim, spokojnym świecie, w którym zdarzają się wprawdzie niegodziwe osoby, ale wiadomo, że ich złe uczynki zostaną ukarane. Przyciąga mnie ten świat, w którym nikt jeszcze nie słyszał o Hannibalu Lecterze.

„Niekiedy trafiają się przypadki na pozór nieprawdopodobne.”

Bardzo lubię zbrodnie w rodzinnym gronie. Tutaj również pojawia się ten motyw, chociaż jest trochę bardziej rozbudowany niż w „Domu zbrodni”. Historia wykracza poza budynek, jednak dalej najwięcej kręci się wokół rodziny i tajemnic, które skrywają poszczególni domownicy.

Kiedy w swoim własnym biurze ginie właściciel dużej firmy - Rex Fortescue, z początku rozwiązanie wydaje się banalnie proste. Zagłębienie się w genealogię rodziny i poznanie niektórych faktów utwierdza nas w przekonaniu, że mamy morderce podanego na tacy. Jednak kiedy dochodzi do drugiego morderstwa początkowe założenia przestają mieć sens i wszystko zaczyna się komplikować. W końcu u Christie nic nie może być takie oczywiste.

Moim zdaniem, w tej całej historii było trochę za mało Panny Marple, jednak kiedy już się pojawiła to nie próżnowała i szybko nakierowała policję na właściwy trop.. Bardzo podoba mi się jej sposób rozwiązywania spraw i skupianie się przedewszystkim na słuchaniu.Ta kobieta potrafi wyczytać wszystko między wierszami. Posiada umiejętności, których czasem brakuje policji, a przy tym jest bardzo skromna.

Momentami niestety inspektore Neel’e był lekko irytujący, jednak nie wpływało to mocno na mój odbiór tej historii i zaintrygowała mnie tak, że nie mogłam doczekać się rozwiązania zagadki.

Połowicznie nawet udało mi się rozwiązać tę sprawę, ale niestety kompletnie nie wpadłabym na to...