Autor, Francuz, profesor matematyki, teorii regulacji i automatyki w uczelniach francuskich, amerykańskich i kanadyjskich, lekarz-psychiatra, psycholog rozmiłowany w muzyce Chopina i twórczości Mickiewicza przeanalizował starannie dzieła naszego poety - ich różne redakcje, rękopisy oraz ogromną literaturę przedmiotu - posługując się metodami psychoanalizy. Ta nieszablonowa interpretacja odsłania przed czytelnikami problemy dotychczas nie dostrzegane. Autro ukazał bowiem rozwój osobowości poety w całym dramatyźmie jego egzystencji przedstawił Mickiewicza jako intuicyjnego introwertyka o skomplikowanym świecie przeżyć wewnętrznych, trudnościach z przystosowaniem się do otoczenia, człowieka z fobiami. Do koncepcji Gillea można odnosić się z rezerwą, ale nie do jego trafnych uwag szczegółowych. Niektóre analizy tekstów są bardzo interesujące, np: rozdział o "Konradzie Wallenrodzie". Nie często się zdarza, aby cudzoziemiec pisał o naszej literaturze z takim zafascynowaniem i zaangażowaniem jak J. Ch. Gille.