Anatomia Góry

..."W górach dużo się myśli. I choć są to myśli chaotyczne, rozbiegane i nieczęsto prowadzące do jakiś wniosków, to jednak czas im poświęcony i tematyka istotna dla sfery duchowej powodują, że dokonuje się jakaś przemiana. Na dobre. Nie wyobrażam sobie, że można tu planować lub obmyślać zło. Dominuje chęć naprawy, poprawy. Zmiany na lepsze ".

Jest w tym cytacie jakieś ziarno prawdy. Siedząc ostatnio na jednym z wysokich szczytów sama doświadczyłam stanu uwolnienia swoich splątanych myśli, którym przyglądałam się z każdej niemal strony, pozwalając snuć im różne, dziwne scenariusze. Jednak zawsze były to myśli dobre. I prawe....Tak....w górach się zdecydowanie dobrze myśli...

Po tytule spodziewałam się, że będę czytać o działalności i obozowaniu w górach najwyższych, atakach szczytowych a dostaję książkę o człowieku, jego marzeniach, przemyśleniach i ambicjach. Początkowo nie byłam zadowolona z takiej formy przekazu ale po jakimś czasie zaczęłam dostrzegać w czym tkwi niepowtarzalny urok tej książki. "Anatomia góry" to swoisty pamiętnik spostrzeżeń w którym autor próbuje w bardzo charakterystyczny, niedosłowny i nieco poetycki sposób opisać swoją miłość do gór oraz konieczność zdobywania kolejnych szczytów i stawiania sobie nowych wyzwań. Paradoksalnie góry nie są tutaj najważniejsze, stanowią tylko tło do rozważań i refleksji autora, który przedstawia nam się tutaj jako człowiek o ogromnej wrażliwości na piękno gór, głębokiego szacunku do nich i...