Opinia na temat książki Bastion

„Symbol zdrowego rozsądku i racjonalizmu stał się trupiarnią i wylęgarnią najgorszych koszmarów.”

Śmiertelny wirus dziesiątkujący ludzką populację, świat po zagładzie biologicznej – gratuluję panie King, mnie już pan kupił. Postapokaliptyczna wizja świata to dla mnie fascynujący temat, więc z ogromnym zapałem zabrałam się za tę dość potężną książkę i muszę uczciwie przyznać, że przepadłam.

Moim zdaniem „Bastion” jest książką, do której trudno żywić obojętne uczucia. Jak się wkroczy w ten świat to albo się go pokocha, albo znienawidzi. Na pewno znajdą się czytelnicy, których ta historia nie porwie i może nawet nie przebrną przez te prawie 1200 stron. Nie jest to dla mnie w żadnym stopniu zaskoczenie. Nie można jednak zaprzeczyć, że to książka napisana z rozmachem, a opowieść w niej zawarta jest niezwykła i zawiera wiele ponadczasowych elementów. Bo czy motyw walki Dobra ze Złem kiedyś się zestarzeje?

Atmosfera nieuniknionej konfrontacji tych dwóch sił będzie nam towarzyszyć przez cały czas. Najpierw jednak poznamy wielu zwyczajnych ludzi, których nieznana moc ocaliła przed zagładą. Wyjęci ze swojego starego życia będą musieli odnaleźć się w nowym świecie i wybrać, w którą stronę będą podążać, a wybór ten okaże się dla nich kluczowy. Podróż do wybranego celu, pełna niebezpieczeństw i nowych zagrożeń, stanie się dla czytelnika niebywałą okazją do obserwowania zachodzącej w każdym z nich przemiany. Jedni pozbędą się negatywnych cech i emocji, inni będą je pielęgnować jak cenny dar, czasem nawet ukryty przed wścibskim wzrokiem towarzyszy.

Stara dobra walka dobra ze złem nie była jednak dla mnie najważniejsza. Mnie najbardziej ciekawiło jak pozostali przy życiu ludzie poradzą sobie w tym nowym świecie. Z jednej strony był on marzeniem niejednego z nas – nie musisz mieć pieniędzy żeby kupić sobie wymarzone rzeczy, po prostu wchodzisz do sklepu i je ze sobą zabierasz, nie musisz pracować bo pieniądz nie ma żadnej wartości, możesz zamieszkać w każdym miejscu na świecie. Tylko co stanie się kiedy zapasy żywności się skończą lub przeterminują, kto będzie produkował leki i kto będzie wiedział jak leczyć choroby? Kto będzie potrafił skorzystać z zaawansowanych technologii jeżeli zajmujący się nimi naukowcy zginą? Czy czeka nas powrót do korzeni, pranie na tarach i życie przy świecach?
A tak naprawdę cała ta historia nie jest wcale taka nieprawdopodobna jak mogłoby się wydawać...

Dla mnie „Bastion” ma dwa małe minusy. Pierwszym jest sposób na przeprowadzenie tej nieuniknionej konfrontacji, która wisiała w powietrzu przez te ponad 1000 stron. Tyle czekania, a tak mało fajerwerków :) Drugim jest za mało opisów tej ZŁEJ strony, nie było równowagi w przyrodzie. Jednak są to tak małe minusy, że jak dla mnie nie są warte zabierania gwiazdki.