Biała wilczyca

Super powieść.Wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Nie zgodziłabym się tylko z porównaniem jej do "Jeźdza Miedzianego", który jest całkowicie inną książką i ma swój urok. Są tam pewne fakty, które łączą oby dwie książki ale to wszystko.Nie lubię kiedy porównyje się książki lub filmy do siebie, ponieważ każda książka lub film są inne.

Główna bohaterka, Ksenia, strasznie denerwowała mnie swoim zachowaniem. No, i myślałam, że będzie mniej tego romansu, ale niestety. Daję 4 bez zachwytów, bo na 3 jednak nie zasługuje, chociaż spodziewałam się czegoś lepszego.

W opisie czytam, że jeśli podobał mi się "Jeździec miedziany", to pokocham "Białą wilczycę". Bardzo podobał mi się"Jeździec...", a przez tą pozycję nie przebrnęłam. Była zwyczajnie nudna.

Książka interesująca i piękna.Czyta się jednym tchem.Ciekawość co będzie dalej nie pozwala oderwać się od niej.

Polecam, ale nie dorównuje Jeźdźcu Miedzianemu.

W sumie nie wiem od czego zacząć, a wiele mi się w głowie kołacze, więc może być lekko chaotycznie.
Pierwsze co mnie lekko zastanowiło to informacja na okładce – Pokochasz tę książkę tak jak „Jeźdźca miedzianego”. W moim przypadku to wcale nie jest najlepsza rekomendacja, bo wcale nie jestem tak bardzo przekonana czy kocham Jeźdźca miedzianego czy raczej tylko lubię, ale jako, że to polecanka więc czytać o ile nie trzeba, to choćby wypada.
Białą wilczycę wzięłam do ręki wczoraj wieczorem, ciężka książka, sporo stron i malutkie literki. No i obrazków brak ;) Trochę przeczytałam, ale jakoś bez większej werwy i natchnienia. Głównie uspokoiłam się, że ładnie napisana, język ciekawy, a młoda dziewczyna nie jest Lolitką pod wpływem której działają zakochani, ogłupiali młodzi mężczyźni. Nie. Jest młoda, a życie czyni z niej odpowiedzialną. Czyli jest dobrze. Ale spać poszłam bez wyrzutów sumienia. Za to chciałam uprzyjemnić sobie dzisiejsze śniadanie lekturą. I nie ma co ukrywać, przepadłam. Nie będę tutaj chwalić się co prawie zawaliłam, ile odłożyłam i co będę musiała w poniedziałek robić, aby pewne rzeczy załatwić, ale przeczytałam.
Biała wilczyca to historia przez lata. Piętnastoletnia Ksenia w 1917 roku ucieka z bolszewickiego Piotrogrodu do Paryża. Wcześniej traci ojca, później matkę. Z nianią, młodszą siostrą i maluteńkim bratem wyrusza w poszukiwaniu spokoju i nowego miejsca na ziemi. Lata później podczas poszukiwań niesfornej siostry, spotyka w paryskiej kawiarn...