Blondynka na Tasmanii

Beata Pawlikowska, tytułowa blondynka, jak zawsze pisze lekko i ze stosowną dawką wiedzy merytorycznej wzbogaconej świetnymi rysunkami poglądowymi, a także tym razem dodatkowymi zdjęciami. Po tak skromnej objętościowo i cenowo (4 PLN w Ś.K.) książeczce nie spodziewałam się opisu miesięcznej wyprawy i faktycznie, obejmuje ona kilkudniowy pobyt autorki na Tasmanii w terminie kolidującym ze świętami Bożego Narodzenia, co nieco komplikuje jej plany. Na Tasmanii, tak jak i w całej Australii, najatrakcyjniejsze są zwierzęta i to im Blondynka poświęciła najwięcej uwagi. Dla niezobowiązującej rozrywki, warto sięgnąć po tę książeczkę głównie ze względu na ciekawostki dotyczące wombatów, wallaby, dziobaków, kolczatek, kangurów, koali, diabłów i tygrysów tasmańskich.

W okresie Wigilii zapragnęłam na chwilkę oderwać się od "świątecznego szaleństwa". Wybór padł spontanicznie i, jako że dawno nie czytałam niczego Pawlikowskiej, trafiło na Tasmanię. Nawet nie przypuszczałam, że wyruszając z Panią Pawlikowską do Tasmanii trafię akurat na... czas Bożonarodzeniowy.
Dzięki temu mogłam się dowiedzieć jak spędzają te święta mieszkańcy Tasmanii, a że tak jak to w Australii wszystko jest inne, tak i to, co świąteczne u nich jest też odmienne. Zupełnie jak pogoda (bo przecież mają tam lato). Jakie jeszcze inne różnice są w Tasmanii? Sprawdźcie sami.

Oprócz Bożego Narodzenia, razem z autorką możemy wyruszyć w głąb paprociowego lasu by przyjrzeć się tamtejszej faunie i florze. A ta, jest równie odmienna, jak odmienne jest tam świętowanie. I tak mamy: kangury, koale, mewy zjadające z talerzy rybę z frytkami, słynne diabły tasmańskie oraz tajemnicze wombaty.
No i roślinność: równie interesująca. Podobały mi się opisy krzewów bootle-brush - a bardziej opis sposobu w jaki te krzewy przedłużają swe istnienie.

Jeśli chcecie poznać zwyczaje Bożonarodzeniowe mieszkańców Tasamnii, zwiedzić paprociowy las (tu plus za piękne fotografie tak roślinności, jak i zwierząt), spotkać diabła tasmańskiego i dowiedzieć się jak zachowują się owe wombaty - zapraszam do lektury "Blondynki na Tasmanii".

Ze swojej strony powiem, iż książka ta jest dobra (nie przeciętna, choć tu dostanie tylko 5 gwiazdek, gdyż na tą chwilę "Bl...