Opinia na temat książki Chłopak, który pragnął kochać

Mija pięć lat od śmierci Jareda. W tym czasie London udało się odbudować swoje życie i uwierzyć, że bez niego sobie poradzi. Miała dla kogo żyć. Ich córka - Scarlett - wyrosła na piękną dziewczynkę, niesamowicie podobną do ojca. Mia i Tyler również byli dla niej wszystkim. Tyler również robił wszystko, by London stała się szczęśliwa, uszczęśliwiając jednocześnie siebie. Kiedy London niespodziewanie odnajduje pod drzwiami ich domu tajemniczy magnes na lodówkę, od razu wracają wspomnienia (w końcu to Jared obiecał jej wysyłać je z każdego miejsca, w którym będzie), a jej życie wywraca się do góry nogami. Mimo przekonań męża, czuje, że to nie śmieszny żart, a wracająca przeszłość, która kiełkuje w jej sercu nadzieję.
Która miłość okaże się silniejsza?
Przez co London i Tyler będą musieli przejść, by osiągnąc w swoim życiu upragniony spokój i przekonanie o swojej miłości?
------
Zdecydowanie ta historia to emocjonalny rollercoaster. Nieśmiało mogę stwierdzić, że ogromne wrażenie zrobiły na mnie obie części. Postać London wbudzała we mnie każdą emocję, od tej negatywnej po pozytywną. Przeszła niesamowitą przemianę od poprzedniej części. Walczyła z przeciwnościami losu do samego końca. Tyler zaś, często zachowywał się jak dziecko, ale zupełnie mu się nie dziwię - sytuacje, które ich doświadczyły, nie były łatwe. Historia nie należy do banalnych - porusza tematy bardzo życiowe i trudne, jednak wciąga i nie odpuszcza do ostatniej strony. W tej części możemy się przekonać, że w każdym momencie naszego życia miłość jest inna - na każdą składa się coś innego, jak i każdy od niej oczekuje zupełnie czegoś innego. Nic nigdy nie jest idealne, a przeciwności losu są po to, by pokonywać je razem. Na dobre i na złe.