Ruth Benedict to antropolog kulturowy, na zlecenie amerykańskich władz powierzono jej bardzo trudną misję, która miała polegać na charakterystyce poszczególnych nacji w tym wypadku Japończyków w czasie drugiej wojny światowej. Działania te miały pomóc władzom amerykańskim w przyjęciu najskuteczniejszej strategii, a żołnierzom i urzędnikom ułatwić kontakt z ludnością miejscową. Owocem tych badań jest niniejsza książka „CHRYZANTEMA I MIECZ – WZORY KULTURY JAPOŃSKIEJ”, za pomocą, której Amerykanie mieli lepiej zrozumieć postępowanie przeciętnego Japończyka.
Zadanie to nie było łatwe, ponieważ autorka z uwagi na wojnę nie mogła bezpośrednio pojechać do Japonii i prowadzić swoich badań zgodnie z wymogami sztuki antropologii. Dlatego jej rozmówcami byli przede wszystkim japońscy emigranci oraz jeńcy wojenni przebywający w Ameryce, więc musiała dokonać karkołomnego zabiegu zrekonstruowania kultury japońskiej, której nie mogła bezpośrednio doświadczyć. Ta książka, więc stanowi grę jej naukowej i literackiej wyobraźni, z rzeczywistą Japonią. Żeby ocenić, co z tego wyszło, warto sięgnąć po tę książkę, można, bowiem z niej dowiedzieć się mimo wszystko wiele o kulturze i historii Japonii oraz o samych Japończykach.
Czy jest to interesująca lektura?, Myślę, że w niektórych fragmentach tak, ale nie wszystko podobało mi się w tej pozycji, może dlatego, że pewne kwestie są już nieaktualne, bowiem Kraj Kwitnącej Wiśni ewoluował w ciągu dekad i znac...