Żniwiarz. Tom 4. Droga dusz

Kolejny tom o przygodach żniwiarzy z rodziny Wojnów i ich przyjaciół. Na Wiatrołom opadły chmary demonów. Żniwiarzy jak na lekarstwo, dwoją się i troją, a demonów przybywa. Równoległym miejscem akcji jest Nawia, królestwo zmarłych. Tam też toczy się walka... o przetrwanie i z Niją. Poznajemy zaświaty i jego mieszkańców. Trafiają tam wszyscy, dobrzy i źli.
Akcja tego tomu jest niezwykle dynamiczna i zaskakująca. Nastała pora, by Wiatrołom się obudził i uwierzył w istnienie demonów.

Pierwsze dwa tomy były ciekawe, trzeci słabszy i jakiś taki bez ikry. Na czwarty już zabrakło pomysłów i odnosiłem wrażenie, że pisany był na siłę bo wydawca cisnął. Na tym chyba zakończę ten cykl - jest tyle dobrze napisanych książek fantasy, że zwyczajnie szkoda mi czasu na takie wypociny.

Autorka spłaszczyła i zniszczyła bardzo dobry pomysł mający wielki potencjał.

Droga dusz to czwarta część cyklu Żniwiarz, po którą z chęcią sięgnąłem chcąc poznać dalsze losy bohaterów jakich stworzyła autorka. Ciekawy byłem przygód jakie ich mogą spotkać i w jakim kierunku potoczy się historia. Co nowego będzie na nich czekać na kartach książki i czym mnie nowym zaskoczy fabuła. Kolejny tom zapowiadał się również interesująco jak poprzednie części i dlatego z chęcią sięgnąłem po niego. Książka Droga dusz dzieje się po wydarzeniach z poprzednich tomów, gdzie w Wiatrołomie rozpętuje się piekło za sprawą demonów jakie pojawiają się siejąc spustoszenie w nocy pochłaniającej coraz więcej ofiar. Tylko Feliks z Magdą może pomóc walcząc z hordami demonów i próbując powstrzymać pana zaświatów Niję. Jeszcze bardziej krwiożercze potwory rodem z mitologii słowiańskiej nie ułatwiają zadania i każda noc jest walką o życie mieszkańców. Gdy Magda trafia na drogę dusz będzie musiała sobie sama poradzić. Odkryć kim tak naprawdę jest i jakie niespodzianki na nią czekają po drodze. Czy będzie mogła powrócić dzięki drodze dusz i pomóc mieszkańcom w walce z demonami. Wydarzenia toczą się w zawrotnym tempie, a czas ucieka coraz bardziej.

Książka Droga dusz jest kolejnym tomem przygód bohaterów walczących z demonami i odsyłających je do zaświatów. Autorka stworzyła wielowątkową opowieść osadzoną w mitologii słowiańskiej i wierzeniach jakie wtedy funkcjonowały. Można ją podzielić na dwa główne wątki dotyczące walki w Wiatrołomie z hordami demonów napadając...

Nie tylko wiedźmin walczy z potworami! Żniwiarze również mają ręce pełne roboty! A potworów nie tylko nie ubywa, wręcz odwrotnie! Ich liczba wciąż rośnie, wprost proporcjonalnie do mocy. Świat staje na krawędzi. Czy bohaterom uda się pokonać ciemność?

„Droga dusz” porywa czytelnika w świat mroku i walki ze złem. Ciemność zalała Wiatrołom, a los wszystkich wisi na włosku. Magda ściga Nije i jest w stanie naprawdę wiele poświęcić. W pogoni za nią udaje się tak daleko, jak jeszcze nigdy. Czy uda jej się poznać prawdę o sobie? I czy po tym wszystkim da radę wrócić do domu? A może droga, którą obrała, prowadzi tylko w jednym kierunku?

Wracamy do świata żniwiarzy wraz z czwartą częścią tego cyklu. Tym razem naprawdę ciężko powiedzieć coś więcej o fabule, by nie zdradzić zbyt wiele. Pozwolę więc sobie na pewną oszczędność w słowach. Nasza bohaterka przechodzi interesującą przemianę, akurat mnie nigdy nie irytowała, ale zmiana jest zauważalna. Pojawiają się problemy, z którymi nikt nie wie, jak sobie poradzić. Trzynasta pełnia wszystko zmieniła, a zagrożenie jest mroczniejsze, niż kiedykolwiek wcześniej.

Ta część jest o wiele bardziej skupiona na potworach i ogarniających wszystkich strachu. Nasi bohaterzy pierwszy raz nie wiedzą, co robić, powoli przepełnia ich uczucie bezsilności, ale też przerażenia. Mroczny klimat udzielił mi się praktycznie od pierwszych stron. Bardziej, niż wcześniej, niepokoiły mnie sceny walki i coraz trudniejsze potyczki. Mimo...

Ciąg dalszy przygód Magdy i spółki. Ten tom jest zdecydowanie lepszy od trzech poprzednich! W końcu naprawdę przekonałam się do tej historii.. i od razu sięgam po kolejną część!

Po krótkiej przerwie wypełnionej innymi powieściami wróciłam do serii Żniwiarz Pauliny Hendel. Z przyjemnością wróciłam do świata Magdy i Feliksa, żniwiarzy ratujących świat i ludzi przed słowiańskimi demonami.

Czwarty tom serii zabiera czytelnika do Wiatrołomu, w którym pojawiło się niesamowicie dużo różnego rodzaju demonów. Potwory przedostają się do naszego świata z Nawii bez problemu. Ludzie giną codziennie, a Feliks i Magda nie nadążają z uśmiercaniem potworów. Mateusza nie ma, Pierwszy również już nie znajduje się na tym świecie, więc rachunek jest prosty. Na Ziemi pozostała trójka żniwiarzy: Magda, Wanda i Feliks. Czy tak zostanie aż do końca tej historii? Czy uda im się zwyciężyć Niję? Czy tego w ogóle można dokonać?

W tym tomie Magda trafi w miejsce bardzo oddalone od domu, z którego będzie chciała wrócić, jednak okaże się, że to nie takie proste. Czy uda jej się odnaleźć drogę dusz i dzięki niej wrócić do swoich? Co słychać u Tosi i Klary, a także u bliźniaków i ich zrzędliwej babci? Pytań jest sporo, ale odpowiedzi na wszystkie znajdziecie w powieści.

Fabuła prowadzona jest ciekawie, kolejne rozdziały czyta się szybko. Problemem są częste powtórzenia w tekście. Trochę brakowało mi też dokładniejszych opisów społeczności Wiatrołomu. Większość miejsca w tekście zajmują walki z demonami, a o mieszkańcach wsi wiemy bardzo niewiele, poza tym, że wielu zginęło. I gdyby jeszcze redakcja potraktowała tę powie...

Nowe przygody, nowe miejsca, nowe postaci i całkiem nowe demony! Dobra zabawa gwarantowana!

Gdy już na pierwszych stronach okazuje się, że Wiatrołomem oraz okolicami targają deszcze niespokojne, porywiste wiatry oraz demoniczna inwazja z zaświatów, można było spodziewać się jednego. Okazji do szarpania się z potworami będzie pewnie jeszcze więcej (co byłoby fizycznie niemożliwe, chyba że autorka wycięłaby resztę dialogów, a pierwszy egzorcyzm zaczęła już na okładce). Teraz to pewnie walczyć będzie cała miejscowa ludność, wliczając w to kościelnego z dzwoneczkami, panią w kiosku i zmotoryzowanego proboszcza na rowerze typu damka. A tu proszę, taka niespodzianka.

„Droga dusz” w przeciwieństwie do poprzedniczek posiada wątek główny, który nie cierpi z powodu fabularnego niedożywienia. Wydarzenia w książce nie ograniczają się do rozsianych losowo pojedynków z pięcioma powtarzającymi się szkaradami. Historia w zamian oferuje kilka ciekawych wątków, emocje bohaterów zostają nieco pogłębione, a kilka wstawek nadaje całości odrobinę klimatu młodzieżowego horroru. Zaproszona do zabawy fabuła z radości popisała się nawet kilkoma zwrotami akcji. Niech jednak seria nie myśli, że straciłem czujność. Autorka popada ze skrajności w skrajność, przez co „Droga…” jest przesadnie przeciągnięta i zaczyna się dłużyć w końcówce. Dla równowagi wielka, decydująca i wyczekiwana walka finałowa zostaje zakończona w jednym akapicie. I żeby nie było – oni tam nadal walczą z tymi straszydłami. Często bez klimatu i konsekwencji. Natomiast same potwory przestały już udawać...

Droga dusz to czwarty tom Żniwiarza, dlatego nie będę opisywała fabuły. Odniosę się tylko do tego, co myślę o poprzednich częściach. Pierwsza mi się podobała i bardzo zafascynowała całym światem, natomiast druga i trzecia były moimi rozczarowaniami. Mój główny problem z nimi polegał na tym, że było za mało fabuły, a zdecydowanie za dużo scen walki. Oczywiście właśnie o polowania chodzi w całej tej serii, ale ja czułam już przesyt. Czwarty tom na szczęście podobał mi się już o wiele bardziej. Jest zdecydowanie dłuższy od poprzednich części nie tylko pod względem ilości stron, ale ma też dużo mniejszą czcionkę. Cieszę się, że zrobiłam sobie dłuższą przerwę od Żniwiarza bo dzięki temu miałam większą ochotę na historię tego typu. Wydaje mi się też, że opisów walki było tutaj mniej, co dla mnie jest plusem. Demony występujące w książce były ciekawsze i mniej się powtarzały. Mam też wrażenie, że fabuła była dużo bardziej rozbudowana. Więcej się działo poza samą walką z demonami. Jeżeli już to walka częściej stanowiła część akcji, a nie była jedynie „wyjściem na polowanie”. W tym tomie polubiłam też postać Pierwszego. Wcześniej czytałam, że to ulubiony bohater dużej ilości osób i zupełnie nie wiedziałam o co chodzi 😊 Mniej więcej w połowie książki bardzo się wciągnęłam co było dla mnie dużym zaskoczeniem, bo poprzednie czytałam bez większego zaangażowania. Pod koniec już mi się trochę dłużyło, ale koniec końców i tak mi się podobało. Oceniam na 4/5 gwiazdek.

...

Czwarty tom serii Żniwiarz. Niby to samo ale jednak coś innego. W tym tomie autorka zmienia scenerię wydarzeń, mianowicie zabiera nas do Nawii, czyli tam gdzie trafiają dusze po śmierci. Totalne pustkowie pełne potworów czekających by dopaść się do twojej duszy. Magda próbuje przetrwać i wcale nie ma lekko aż w końcu trafia na namiastkę ludzkości i bezpieczeństwa. Tutaj znowu pojawia się Pierwszy, co za niespodzianka! Znowu pojawiają się spiski, tajemnice, kłamstwa i trudne decyzje do podjęcia. Okazuje się, że z Nawii da się wyjść! Fabuła nadal potrafi trzymać w napięciu, walki zapierają dech a postacie wciąż nabierają barw. Warto tutaj podkreślić rolę rodziny Wojnów. Kuzynowie Magdy, Feliks, Janina a także Tosia, Gauza i doktorek walczą z potworami jak mogą. Starają się bronić miasta jak żniwiarze. Pierwszy w tym tomie znowu staje się bezwzględnym krętaczem i mordercą. Apropo morderców, to co dzieje się w tym czasie w Wiatrołomie mną wstrząsnęło. Feliks naraża życie by polować na nawich i chronić swoje miasto aż tu nagle ludzie przychodzą do niego z widłami i wyzywają od morderców. WTF?! Ludzka ślepota i strach nie ma granic. No ale przyznajmy szczerze, gdy nie da się czegoś zobaczyć i w coś uwierzyć, szuka się jakiegokolwiek wyjaśnienia, nawet jeśli jest błędne i trafia w niewinne osoby. Gdy już jest naprawdę źle autorka jak zwykle zaskakuje nas zakończeniem. Czy Feliks zostanie uratowany? No i kto go uratuje? Tego dowiecie się czytając "Drogę dusz".

Magda trafia do świata zmarłych, z którego nie ma już powrotu. Początkowo jest oszołomiona tym co się dzieje. Tymczasem w Wiatrołomie jest gorzej niż źle. Demony panoszą się w każdym kącie. Nie jest bezpiecznie. Feliks do tego został sam. Do pomocy ma jedynie swoje własne umiejętności. Magda siedząc w Nawii dowiaduje się, że istnieją tam dusze które nie mogą zaznać spokoju przez boga zaświatów - Niję jak i samego Pierwszego. Rusza za nim w pogoń, po nieudanym pojedynku na Ziemi zastanawia się czy da radę dorwać go w zaświatach. A w zaświatach lekko nie jest, bo i tam czekają na nią demony. Do tego często coś jest ułudą, pułapką, z której można nie wyjść. Na swojej drodze ponownie spotyka Pierwszego, który znowu coś knuje. Ale nie tylko jego tam spotyka. Czy droga dusz, o której Magdzie wspominał Pierwszy ma coś wspólnego z teleportacją?

Ojawasproszę! Magda w tej części przechodzi rewelacyjną przemianę! Aż się boję kim ona będzie w ostatniej części. Intrygi Pierwszego są świetne w całej serii i zastanawiam się, czy to co sobie sama wymyśliłam może okazać się prawdą, bo mam wiele domysłów jeśli chodzi o plany Pierwszego względem ludzi. Feliks musi sobie radzić sam zarówno z demonami jak i ludźmi, z którymi również lekko nie ma. Wiatrołom stał się epicentrum zła, czy ktoś w ogóle może pomóc ludziom tam mieszkającym? Na to pytanie odpowiedź znajdziemy zapewne w kolejnej, już ostatniej, odsłonie serii żniwiarz.

"Droga dusz" to powiew świeżości w całej serii P. Hendel. Autorka otwiera przed nami zaświaty. Pokazuje jak wyglądają i nie jest to najszczęśliwsze miejsce do którego chcielibyśmy się dostać. Znowu wracamy do starych bohaterów - z którymi Hendel nie potrafi się rozstać, bo nawet umarli się pojawiają i umarli, którzy nie umarli (żeby mieć furtkę powrotu i przywrócenia ich do żywych - jak sądzę). Wszystko to czyta się lekko i przyjemnie, choć Pierwszy mnie zaczyna irytować, a robienie z Feliksa kogoś tak słabego i mało obeznanego mija się z celem.

42/52/2020
"Droga dusz" Paulina Hendel
Ach, co to była za przygoda !!! 😍 To już czwarty tom przygód Magdy i Feliksa i jedno mogę powiedzieć na pewno, z każdym kolejnym tomem ta seria jest coraz lepsza. Skradła moje serce i już nie mogę doczekać się piątego tomu !!! Polecam wszystkim serię o Żniwiarzach 💚❤💜 Warto ją znać 🌞 Moja ocena to 10/10 !!! 💙🌺

Mogę powiedzieć tylko wow. Niektóre wątki były poprowadzone w sposób, którego zupełnie się nie spodziewałam. Bardzo polecam, a końcówka to petarda!

Demony i Żniwiarze od dawna nie byli tak blisko siebie. Emocjonująca powieść.