Michał Buchowski jest profesorem antropologii społecznej, dyrektorem Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz kierownikiem Katedry Środkowoeuropejskich Studiów Porównawczych na Uniwersytecie Europejskim Viadrina we Frankfurcie nad Ordą. Stypendysta British Council (Uniwersytet w Cambridge – 1985 i 1987), Fundacji: Fulbrighta (Uniwersytet Kalifornijski w Riverside – 1900-1991), Kościuszki (Uniwersytet Kansas w Lawrence – 1993), Humboldta (Uniwersytet Wirginii w Charlottesville – 1992), Centre Marc Bloch w Berlinie (1994-1995) oraz Collegium Budapest (2010). Profesor Wizytujący na Uniwersytetach: Rutgers w New Brunswick (2001-2002), Columbia w Nowym Jorku (2003-2004) i Warszawskim (2011). Od 2005 roku prezes Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego; w latach 2009-2011 był prezydentem Europejskiego Stowarzyszenia Antropologów Społecznych (EASA); na lata 2012-2014 wybrany przewodniczącym Światowej Rady Towarzystw Antropologicznych (WCAA). Członek Rady Naukowej Instytutu Maksa Plancka do Badań Antropologicznych w Halle (2010-2016).
Książka przedstawia wybrane perypetie intelektualne polskiej etnologii i antropologii w okresie powojennym, choć żadną miarą nie pretenduje do miana adekwatnej czy wyczerpującej historii dyscypliny. Naświetla wybrane aspekty sporów teoretycznych i poglądów badaczy, przyczyny podejmowania określonych tematów, interpretację zmian zainteresowań. Ujawnia powiązania myślowe i personalne wewnątrz dyscypliny. Odnosi te zjawiska do etnologii uprawianej w regionie Europy Środkowej i do antropologii światowej.