Fortuna

Nie żebym oczekiwała jakiegoś WoW! po tej autorce, bo już miałam okazję przekonać się jak pisze i nie są to jakieś thrillery pełne napięcia. Właściwie dopadło mnie chyba większe rozczarowanie treścią niż ostatnio.
Zapowiada się nawet interesująco: poznając wpływową rodzinę, która nie tylko w swoim środowisku ma znaczenie, ale również wywiera ogromny wpływ na członków rodziny, szczególnie żonę syna, widzimy że są oni jacyś dziwni. I jest pewna tajemnica, dochodzi też do tragedii, ale to właśnie ten początek, jedynie pierwsze rozdziały oferują to nad czym można się głębiej pochylić, bo im dalej tym gorzej. Cała część o życiu małej Skye w nowym środowisku jest bardziej do przekartkowania niż czytania.
Dla kogoś kto sporo czyta w tym gatunku, uważam że książka może wydać się nawet nudna, ma prawo też poczuć się rozczarowany, bo wszystko wyłożone jest na tacy i nie ma tej zawiłości, zatrzymania się nad rozwikłaniem intrygi. Poczułam się jak przy rozwiązywaniu krzyżówki po kimś, gdzie tylko zostało dopisanie paru mało znaczących dla całości haseł.
Bardziej to styl melodramatycznej opowieści niż mrocznej obsesji choćby z powieści Dekkera.

Trudno mi jest ocenić wyżej, pomysł dobry, bohaterowie wyraźni, niestety całość nie jest taka jaka być powinna, zabrakło napięcia. Od początku wiadomo było dla mnie co i jak, niestety to zepsuło mi odbiór książki.

Pomimo całej sympatii do książek autorki, (którą bardzo lubię) ta mnie ,,nie powaliła". Jakoś coraz częściej widzę różnicę pomiędzy jej pierwszymi dziełami, które są tak cudowne, że pochłaniałam je w jedną noc, a tymi napisanym już później - które niczym nie potrafią zatrzymać. Szukam dalej.

Czyta się dobrze, ale nie zaskakuje. Niemniej jednak przy tej książce można miło spędzić czas:)