Opinia na temat książki Gra Geralda

Gdy zaczynałam czytać tę książkę, to jedyne, co wiedziałam to to, że kobieta jest przykuta kajdankami do łóżka i musi się z tego jakoś uwolnić, żeby nie umrzeć. Zostałam pozytywnie zaskoczona, jednak to nie znaczy, że nie byłam też miejscami zawiedziona.

Mamy Jessie, której nie przypadły do gustu nowe formy igraszek z mężem i efektem całej awantury są dwie rzeczy - martwy mąż i uwięziona główna bohaterka. Mało tego, Jessie ma pewne problemy ze sobą związane z jej dzieciństwem i traumatycznym przeżyciem w dniu zaćmienia. I tylko teoretycznie jest sama - w jej głowie brzmią głosy, które nawet mogą kłócić się między sobą.

Początek książki mógł znudzić, ale potem nawet przyjemnie rozkręciła się akcja, końcówka też bardzo ciekawa, bo bardzo konkretna, chociaż okropnie mało wiarygodna, jednak nie dało się nie odnieść wrażenia, że chwilami całość jest przedłużana. Nie mam nic do elementu retrospekcji, nawet bardzo szczegółowych retrospekcji, jednak czasami to wszystko nużyło. Dłużyły mi się też te rozdziały niedługo przed zakończeniem. Wielostronicowe opisy, które opowiadają o próbie zrobienia jednej rzeczy nie należały dla mnie do najprzyjemniejszych elementów.

Mamy tu dość spory nacisk na aspekt psychologiczny i sądziłam, że King ugryzie to trochę od innej strony na zasadzie bohatera popadającego w szaleństwo, który widzi coraz bardziej szalone rzeczy, a tymczasem nie do końca tak to wygląda. Czy to komuś przypadnie do gustu czy nie, to kwestia subiektywna.

Nie mam też nic do wątku pedofilii czy nekrofilii, ale mam wrażenie, że ten drugi tak średnio pasował do całości i pojawił się tak nagle, że nie widziałam za bardzo sensu jego istnienia. Nagle okazuje się, że w tle dzieje się jakaś kompletnie inna historia i nie jestem pewna, czy takie wyjaśnienie pewnego wątku mnie satysfakcjonuje.