Gwiezdny pył

Wstyd się przyznać, ale dopiero teraz przeczytałem "Gwiezdny pył", chociaż film zrealizowany na podstawie tej książki należy do moich ulubionych. Niestety film okazał się też być moim przekleństwem w trakcie lektury, gdy co chwila przyłapywałem się na myślach w rodzaju "przecież to nie tak było!"
Nowe wydanie książki ma wizualnie piękną i twardą okładkę, wszytą zakładkę, kremowy papier i niezbyt atrakcyjny zapach, charakterystyczny dla książek drukowanych dla MAGa przez firmę Moravia. Grafika okładkowa jest zbyt mało kontrastowa, przez co trudno dostrzec tło, które na oryginalnych rysunkach Dark Crayona prezentowało się wyraźniej i ładniej. Korekta w porządku. Niestety jest też jeden poważniejszy problem - grzbiet książki i połowa okładki pokryte są ni to gąbką ni to zamszem, na którym cudownie odbijają się wszelkie plamy po palcach, tworząc malowniczy i dość trwały efekt - wycieranie ich nie pomaga. Jeśli więc nie chcecie mieć plamistych okładek/grzbietu trzeba je dodatkowo osłaniać podczas czytania. Beznadziejna sprawa.
Książka napisana jest prostym językiem i utrzymana w konwencji baśniowej fantasy, chociaż Gaiman nigdy nie bywa schematyczny i jego postaci nie zachowują się jak bohaterowie baśni. Opowieść o miłości i walce o władzę w jego wykonaniu jest nieszablonowa, ale z drugiej strony "Gwiezdny pył" sprawia wrażenie powieści nie do końca dopracowanej przez autora. Niektóre wątki (choćby duchów siedmiu braci głównego bohatera) pozostają niedomknięte i nie jeste...

Jestem trochę rozdarta jeśli chodzi o tą książkę - wcześniej widziałam film i po przeczytaniu tej pozycji tak stwierdzam, że najlepiej by było powyciągać najlepsze rzeczy i z adaptacji, i z lektury i wtedy "Gwiezdny pył" byłby dla mnie genialny. Ogólnie stwierdzam, że książka jest bardzo dobra choć brakowało mi w niej trochę m.in. kapitana Szekspira wraz z załogą, czy poczucia budzenia się tej miłości między Tristanem i Yvaine - wręcz do ostatniego rozdziału nie czułam między nimi niczego, no może oprócz początkowej niechęci Gwiazdy - choć i ta z czasem zamieniła się w "takie nic", zamiast w opozycję tego uczucia. Za to zachwyciła mnie Kraina Czarów - genialnie przedstawione miejsce - niby opisy krótkie, ale jakże dużo wnoszące. Jeśli chodzi o teksty dodatkowe to są one u mnie zawsze na plus - uwielbiam mieć wgląd w to, co mieści się w warsztatach pisarskich. A podsumowując - książkę polecam - przyjemna, magiczna i dobrze się czyta ;)

Moja druga ulubiona książka Gaimana. Często określana jako baśń dla dorosłych, chociaż erotyki w niej jak na lekarstwo. Granica pomiędzy fantastycznym a normalnym jest tutaj może bardziej wyraźna, niż w pozostałych książkach Autora, ale nie przeszkadza to w żaden sposób w odbiorze. Czytelnik śledzi poczynania młodego chłopaka o imieniu Tristan, który obiecał swojej wybrance, że dostarczy jej spadającą gwiazdę. W tym celu udaje się do krainy magii za Murem, a jakby znalezienie się w obcym kraju zwiastowało za mało kłopotów, to wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, gdy okazuje się, że rzeczona gwiazda, to tak naprawdę Gwiazda i ma na imię Yvaine.Latem 2007 roku miała swoją premierę ekranizacja książki. Za kamerą stanął Matthew Vaughn, a zagrali tacy giganci jak Robert de Niro czy Michelle Pfeiffer.

fantastyka! nie czytam w ogóle, dlatego wzięłam coś cienkiego, aby jakoś szybko poleciało, w dodatku widziałam film, który bardzo mi się podobał, no ale mimo wszystko nie było dla mnie to łatwe, niby książka króciutka, to niesamowicie mi się dłużyła, troszkę się z nią męczyłam, nie potrafiłam wczuć się w historię i robiłam sobie przerwy: a tutaj dokończyłam pakowanie swoich skarbów przed remontem, a tu obiad zrobiłam, a tu film obejrzałam, no musiałam robić sobie przerwy, ehhh... niby po ok. 140 stronach było troszkę lepiej, ale nie mogłam się doczekać aż ją skończę, a gdy już zakończyłam epilog, to poczułam ogromną ulgę

nie mogę ocenić za bardzo tej książki, będzie to jedynie moja subiektywna ocena - mi osobiście się ona nie podobała, nie lubię takich klimatów, nawet nie wiem czy jestem po prostu na takie coś za stara, ponieważ przeczytałam cały cykl z Narnii w tamtym roku i byłam zachwycona, nie mam pojęcia, książka po prostu nie dla mnie

ale film bardzo mi się podobał, i pierwszy raz tak mam, że film jest, (oczywiście) moim zdaniem, dużo lepszy od książki, ouh... De Niro <3

Moja przygoda z "Gwiezdnym pyłem" rozpoczęła się od filmu. Dawno temu postanowiłam przeczytać książkę, ale jak to zwykle bywa, przeczytałam ją rok po postanowieniu xD Po lekturze, stwierdziłam, że film to jedno, a książka drugie... Niektórych wątków w filmie nie wykorzystano, coś dodano (końcowe sceny). Ale dość o kinie. Książka jest fantastyczna. Razi mnie tylko powierzchowne ukazanie miłości Tristrana i Yvaine. W filmie dużo lepiej to przedstawiono... Wszystko inne było cudowne, przeżyłam z tą książką wiele niezapomnianych chwil ;D

Jak na razie to jedyna książka Gaiman'a,. która naprawdę mnie wciągnęła ... bo reszta w dorobku autora jest napisana bardzo schematycznie (ta poniekąd też, lecz w 'Gwiezdnym Pyle' to tak nie razi), do tego usypiającym językiem, a jego prostota dla mnie wychodzi jego książkom na minus. Po tej pozycji nabrałam ochotę na jego inne dzieła, ale wkrótce potem mi się przejadło. Dlatego też tą książkę polecam niezachwyconym twórczością Gaiman'a.

Książka jest prześliczna. Ma po prostu niepowtarzalną magiczną atmosferę. Przepełnia ją ciepło, miejscami delikatny humor. Opowieść o Tristanie, który obiecuje swojej (nieodwzajemnionej) miłości gwiazdkę z nieba. Przekracza więc Mur - granicę między światem realnym a magicznym. Gwiazdą okazuje się być kobieta - Yvaine. Szukają jej również synowie Władcy cytadeli Burz i Trzy czarownice.Polecam tą książkę.

podchodzilam do tej ksiazki z wielkimi oczekiwaniami i bardzo pozytywnym nastawieniem. na szescie nie rozczarowalam sie. w ksiazce jest wszystko czego mozna zapragnac, czego ja w ksiazce moge zapragnac. nie do konca podoba mi sie jednak sposob pisania pana Gaiman'a, a moze to tlumaczenie - nie wiem. jesli ktos lubi fantasy - polecam te ksiazke, na pewno sie spodoba.

Trochę mnie rozczarowała. Film uwielbiam, książka jest piękna, ale za krótka, czułam się jakbym czytała streszczenie. Za mało też emocji, żadnych pytań i szczegółów. Szkoda, że pobyt na latającym statku został opisany w trzech zdaniach, był to jeden z moich ulubionych momentów w filmie. Mimo to, uważam, że książka jest bardzo ciekawa i magiczna :)

Wspaniała, tylko za krótka. Pierwszy raz uważam że książka powina mieć jeszcze jakieś 200 stron. Mógłby troszkę pociągnąć losy Yvainne i Tristana, rozpisać się na temat ich uczuć. Moment, gdy wyznali sobie miłość był dla mnie zbytkrótki i zbyt powierzchownie potraktowany. Ogólnie bardzo mi się podobała ta książka, kocham takie klimaty :)

Rzadko się zdarza, żeby film był lepszy niż książka - a tu niestety tak właśnie jest. Film mnie powalił, perełki De Niro czy Michelle P. - przepiękne, książka aż tak mnie nie zachwyciła, miała dla mnie znacznie mniej finezji i humoru i lekkości, niż film. Sam pomysł wspaniały i i tak się dobrze czytało.

Książka niesamowita, jak większość twórczości N.Gaiman'a. Najpierw obejrzałem film a potem przeczytałem książkę. Film lekko różni się fragmentami od powieści, ale chyba dla tego by obniżyć próg wiekowy. Zdecydowanie książka dla starszego odbiorcy niż wersja filmowa.