Name: Harry Potter i Zakon Feniksa
Availability: InStock
Rating: 8.84 (715 reviews)
ISBN: 9788372780973

Harry Potter i Zakon Feniksa

J.K. Rowling

8.8 /10

Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 715 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.8 /10

Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 715 ocen kanapowiczów

Opis

Harry znów spędza nudne, przykre wakacje w domu Dursleyów. Czeka go piąty rok nauki w Hogwarcie i chciałby jak najszybciej spotkać się ze swoimi najlepszymi przyjaciółmi, Ronem i Hermioną. Ci jednak wyraźnie go zaniedbują. Gdy Harry ma już dość wszystkiego wszystkiego postanawia jakoś zmienić swoją nieznośną sytuację, sprawy przyjmują całkiem nieoczekiwany obrót. Wygląda na to, że nowy rok nauki w Hogwarcie będzie bardzo dramatyczny. Kolejny tom przygód Harry\'ego Pottera zaskakuje niespodziewanymi zwrotami akcji, tajemnicza atmosferą i oczywiście magią.

Data wydania: 2004-01-31

ISBN: 978-83-7278-097-3, 9788372780973

Wydawnictwo: Media Rodzina

Cykl: Harry Potter, tom 5

Kategorie: Fantastyka, Fantasy, Literatura młodzieżowa

Stron: 959

Mamy 17 innych wydań tej książki

Autor

J.K. Rowling

Urodzona 31 lipca 1965 roku w Wielkiej Brytanii (Chipping Sodbury)

Joanne Murray, z domu Rowling – angielska pisarka, z wykształcenia filolog klasyczny. Tworzy pod pseudonimem J. K. Rowling, autorka serii Harry Potter. J. K. Rowling napisała dwa utwory (żaden z nich nie został wydany), zanim postanowiła stworzyć pr...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki J.K. Rowling

Recenzje

Harry Potter i Zakon Feniksa

26.04.2020

Zakon Feniksa to już piąta część przygód Harry'ego Pottera. Tym razem Harry Potter jest na piątym roku i ma piętnaście lat. Sami wiecie kto odrodził się podczas Trójmagicznego Turnieju. Ale niestety nikt Harremu nie wierzy. Co gorsza pod koniec wakacji atakują jego i Dudleya dementorzy. Harry stosuje jedyny znany sobie sposób na pokonanie dementor... Recenzja książki Harry Potter i Zakon Feniksa

@Kyna × 2

Wierność ponad wszelkie zło

11.05.2020

Lubimy ludzi szczerych. Odbieramy ich jako osoby godne zaufania, pozytywnie nastawione do nas i świata oraz uczciwe. Jednak czasami się zastanawiam, czy na pewno właśnie tak jest, czy na pewno lubimy szczerość. W końcu prawda potrafi zaboleć. Czasami łatwiej jest udawać, że kłamstwo jest prawdą. Nie jesteśmy zbyt dobrzy w wykrywaniu kłamstwa. Woli... Recenzja książki Harry Potter i Zakon Feniksa

@Elfik_Book × 1

Między dobrem a złem

4.10.2018

„Harry Potter i Zakon Feniksa” to dość opasły tom, ale biorąc pod uwagę wspaniały klimat tej książki, jak również wciągający styl pisania J. K. Rowling, tę część sagi o młodym czarodzieju czyta się nadzwyczaj szybko i dobrze. Ten rok zapowiada się kolejnym trudnym doświadczeniem dla Harry'ego, który już w wakacje musi odeprzeć atak dwóch dementorów... Recenzja książki Harry Potter i Zakon Feniksa

@Anuszka × 1

Zakon Feniksa

17.06.2021

"Harry Potter i Zakon Feniksa" autorstwa J. K. Rowling to piąta część serii o niezwykłym chłopcu z blizną w kształcie błyskawicy. Akcja rozgrywa się po tym jak Harry jest świadkiem odrodzenia się Voldemorta. Harry Potter jak co roku spędza nudne wakacje u swojej ciotki i wuja. Gdy jednego dnia wraca do domu razem z kuzynem, zaczynają atakowa... Recenzja książki Harry Potter i Zakon Feniksa

@yulka. × 1

Zobacz wszystkie (5) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie

@zDEPPtana

2009-06-11

8 /10

Przeczytane

Najnudniejsza część sagi zdecydowanie. Przez cały tom Harry przepycha się z ministerstwem i straaaaaszie cierpi. Bo przecież nikt go nie rozumie... Potem (jak zwykle) wielki bohater leci do ministerstwa nawet nie podejrzewając że to pułapka Voldemorta (no bo domyślić się nie można, skoro całe życie chce go zabić). A potem śmierć Syriusza - najgorszy punkt programu całej sagi. Nawet Dumbledora nie było tak szkoda...Plusy? Rozmowa z dyrektorem na końcu - organki na ścianie :D:D:D Stworek ma swój urok... i hm... każdy fragment z Syriuszem na wagę złota.Ale przeczytać oczywiście należy :)

× 9 | link |

@Colley

2011-08-08

8 /10

Przeczytane Z własnej półki

Przeczytałam poniżej, że Zakon Feniksa jest przez większość uznawany za najlepszą książkę Rowling/ulubiony tom i muszę przyznać, że zupełnie nie wiem dlaczego. Nie mówię, że mi się nie podobała, po prostu jakoś mnie nie wzruszyła śmierć jednej z postaci, a chyba to było takim decydującym "obrotem". Z kolei bardzo dobrym wątkiem były problemy z Umbridge. Czytając, miałam ochotę ukatrupić tą kobietę. Ugh. Nie wiem, w jaki sposób Rowling tworzy tak charakterystyczne osobowości. Chyba właśnie to tak mnie urzeka w całej serii.

× 8 | Komentarze (1) | link |

@zingela

2013-08-31

10 /10

Przeczytane Smak dzieciństwa i powiew młodości 100 książek, które należy przeczytać

To nie jest recenzja, a tylko moje skromne przemyślenia. Otóż uważam, że w tej części Rowling najlepiej ukazała, na co ją stać. Mamy tu prawdziwe bogactwo... wszystkiego! Bogactwo charakterów - to przede wszystkim. Mamy kawalarzy Freda i George'a; złośliwego Snape'a, który jest naprawdę złożoną postacią; negującego wszystko, co dobre, Malfoya; naiwnego i przepełnionego miłością (ku ludziom i ku stworzeniom wszelakim) Hagrida; mądrego i dobrotliwego Dumbledore'a; stanowczą, ale wrażliwą McGonagall i uprzedzonych do magii Dursleyów. Haryy Potter i jego przyjaciele wydają mi się mniej dopracowani niż wyżej wymienione postaci. Jestem pełna podziwu dla Rowling, że potrafiła tak starannie i rzetelnie przedstawić różnorakie typy. Brawo! Dalej mamy bogactwo wydarzeń, które ściśle łączy się z obfitością emocji czytelnika. Kiedy Fred i George pojawiają się na kartach powieści, śmiałam się. Nie zaśmiewałam, ale śmiałam, bo Rowling posługuje się raczej inteligentnym dowcipem. Złościłam się razem z bohaterami i płakałam, przez co miałam duże trudności z przeczytaniem ostatnich stu stron. Książka poruszyła mnie bardzo, bardzo, ale wszystkim mówię, że jej nie lubię. A to dlatego, że lubiłam Syriusza. Jak dotąd najbardziej podobała mi się trzecia część cyklu, a ta jest zaraz po niej.

× 7 | link |

@gumslee

2007-10-31

8 /10

Przeczytane

Od samego początku do "Zakonu Feniksa" podszedłem z wysokim poziomem ekscytacji, zaaplikowanym bezpardonowo przez zakończenie części czwartej. Każdy Mugol, po przeczytaniu "Czary Ognia", spodziewałby się tego samego: akcji, akcji i jeszcze raz akcji. Petryfikacja ustępowała powoli miejsca rezygnacji, rezygnacja - marazmowi i zanim się zorientowałem, brnąłem przez książkę mozolnie, niczym przez bagno, zastanawiając się czy 450 stron to nie jest przypadkiem za dużo jak na prolog.Książka jest dobra, jeżeli - jako następna część - czytana jest po kilkunastomiesięcznej przerwie. Ja jako nawrócony na HP niedawno, pochłaniam tom za tomem, bez większych przerw. Przesiadłszy się na "Feniksa" zawiodło mnie przede wszystkim przyspieszenie...Czytelnika uprasza się o wsłuchanie w rytm fabuły i oszczędzanie książki przez pierwsze 500 stron. W innym wypadku: lekki zawód.

× 7 | link |

@Slayerka

2009-01-18

8 /10

Przeczytane

Świetna część, wg mnie jest w czołówce serii. Oczywiście do ideału jej brakuje, zresztą jak całej serii, ale miło się ją czyta. Nie mogłam znieść tylko jednego rozdziału - z opowiadaniem Hagrida. Oprócz tego książka miała wiele plusów (oczywiście inne minusy też były). Ciekawy był wątek z Zakonem Feniksa, oraz wizjami Harry'ego. Cieszyłam się, że związek Harry&Cho prawie nie istniał.Zakończenie uwielbiam. Zawsze kończę książkę z chusteczka w ręku, ponieważ ze łzami żegnam się z jednym z bohaterów. Dość ciekawa jest końcowa bitwa. I w końcu ogłoszony został powrót Voldemorta...Nawet się nie zauważa, iż książka ma prawie tysiąc stron.

× 7 | link |

@Senthe

2008-08-06

8 /10

Przeczytane

Przeczytałam w 14 godzin. To były czasy, oj. Teraz oceniam ją jako jedną z lepszych części cyklu, taką przedzakończeniową, komplikującą, stawiającą jeszcze wiecej pytań - w porównaniu do poprzednich czterech przełomową.Jeśli zaś miałabym ocenić ją jako książkę, nie zjawisko: ot, książka, dobrze się czyta, wciąga, porządne, przemyślane fantasy bez skazy, z typowym czarno-białym dziecięcym podziałem. Tak naprawdę niewiele jest takich książek: niewymagających, choć świetnie wykonanych i bardzo pomysłowych. Dobrze się Rowling spisała.

× 7 | link |

@denudatio_pulpae

2019-11-25

8 /10

Przeczytane FANTAS...tycznie, ogólnie

Ach ta Dolores! :)

Zanim Harry rozpocznie kolejny rok w Szkole Magii i Czarodziejstwa pewne wydarzenia zaprowadzą go w najciemniejsze zakamarki Ministerstwa Magii. To będzie tylko przedsmak tego, co czeka na niego w Hogwarcie. Grono pedagogiczne powiększy się o pewną przesłodzoną jejmość, miłośniczkę różu, kotków i surowej dyscypliny. Profesor Dolores Umbridge, o której mowa, została bowiem ich nową nauczycielką Obrony przed Czarną Magią.

Harry'emu wiele osób zarzuca kłamstwo o powrocie Voldemorta, a Ministerstwu Magii bardzo zależy na tym, żeby nie siać paniki, nawet kosztem jego reputacji. Jego samopoczucie pogarsza nie tylko to, ból blizny staje się nie do zniesienia, jego bliscy za wszelką cenę chcą go odizolować od istotnych informacji, nawet Dumbledore go zawodzi. Na szczęście Harry może jeszcze liczyć na swoich przyjaciół, oni nie zawiodą go w tym trudnym okresie.

Pewne dramatyczne wydarzenia sprawiają, że przyjemna dotąd magiczna bajka, zaczyna wzbogacać się o coraz więcej cierpkich elementów, co wychodzi moim zdaniem w ogólnym rozrachunku na plus. Dowiemy się też wielu istotnych informacji o Harrym i Voldemorcie, pewne sprawy zaczynają układać się w całość, a majacząca gdzieś w oddali konfrontacja zaczyna się znacząco przybliżać.

× 5 | link |

@Nivell

2011-01-02

Przeczytane

Płakałam 3 razy, nie będę pisać dlaczego, ale to już chyba nie jest tajemnicą, bo wszyscy o tym piszą i niestety nie miałam zaskoczenia, bo mój wzrok od razu pochwycił te słowa. Poświęciłam noc żeby skończyć ją czytać i uważam, że jej nie zmarnowałam. Bardziej mi się podobała niż Więzień Azkabanu. Cho to taka świnia. Nie wiem czemu, ale od początku nie lubiłam tej dziewczyny. Nadal nie mogę z Rona ja normalnie sikam ze śmiechu kiedy się kłóci z Hermioną alo jak w ogóle się wypowiadał, jeszcze do tego wyobrażałam sobie tą ogłupiałą minę :D. Jak na razie kocham ten tom, ale biorę się za Księcia Półkrwi i to może się zmienić.

× 5 | link |

@basialove

2013-03-31

Kolejna superaśna część Harry' ego Potter' a. Mimo tego, że ma bardzo dużo stron w ogóle mi się nie znudziła. Trzyma w napięciu do samego końca. Kiedy czytałam Harry' ego bałam się o głównego bohatera mimo tego, że wiedziałam że i tak przeżyje (kuzynka mi to powiedziała). Ubóstwiam Joanne Katherine Rowling za to że napisała tak wspaniałą serię.

× 4 | link |

@MatiZ

2011-06-20

10 /10

Najgrubszy tom i roi się w nim od różnych wątków. Ale autorka świetnie porusza się pomiędzy nimi i nie sposób się zgubić. Jest mniej akcji niż w poprzednich częściach. Napięcie budowane jest w inny sposób. To był pierwszy tom, na który musiałem czekać i pamiętam jaka to była męczarnia ;) Wątpię, że jakakolwiek inna seria tak mnie wciągnie.

× 4 | link |

@Aiwlys

2009-04-26

Przeczytane

Wreszcie coś ciekawszego. Tom bardzo gruby, alepodobał mi się. Najlepsi byli bliźniacy, a wkurzającanowa pani dyrektor... Cóż, czytałam, bo nie mogłam siędoczekać aż wreszcie ją wykopią. I te jej zasady,o zgrozo. Ale można sie uśmiac w paru wątkach.Najsmutniejsza scena, to oczywiście śmierć Syriusza,szkoda mi go, bo polubiłam staruszka.

× 4 | link |

@dustderouver

2020-08-29

6 /10

Przeczytane

Spoilery.

Dobrze, co mi się podobało:
- ten cały wątek z przygotowywaniem się do SUMów, ta masa nauki, która przed nimi była i potężna ilość prac domowych. To było fajne, lubię takie rzeczy,
- polityczny wątek z cenzurą, wtrącaniem się ministerstwa w sprawy szkolne, itd. To też lubię i też mi się podobało,
- kreacja postaci Umbridge 12/10. Mało jakiego bohatera tak nie cierpiałam jak jej, więc spełniła swoją rolę idealnie,
- postać Luny bardzo sympatyczna i doceniam, że Rowling przypomniała sobie, że ma jeszcze inne domy w Hogwarcie i stworzenie choćby GD to świetny moment, żeby ich zaangażować,
- podobało mi się też, że postać Rona jakoś się tam rozwija, że może grać w drużynie, że został tym prefektem. Nie musi być w końcu tak mocno w cieniu Harry'ego.

Ale po przeczytaniu książki im dłużej myślałam, tym więcej rzeczy mi przeszkadzało i miały one zdecydowanie większą wagę:

Pierwsza połowa książki, a nawet ponad połowa się dłuży, bo niewiele się dzieje. To znaczy, dzieje się, ale niekoniecznie to, czego oczekiwałam. Musiałam się trochę jednak przymuszać, gdy czytałam o kolejnych nieudanych miłosnych podchodach Harry’ego czy kolejnym meczu quidditcha.

Rowling uparcie w dalszym ciągu rozciąga akcję na cały rok szkolny. To miło ze strony Voldemorta i śmierciożerców, że pozwalają we względnym spokoju przygotować się do SUMów i je zaliczyć.

To, co mi najbardziej przeszkadzało, to dziwne myślenie Rowling na temat...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@Natalie006

2010-05-17

Seria, z którą bez zwątpienia najdłużej się siliłam. Lecz mimo to, jest to jedna z tych udanych książek pani Rowling. Tylko czasem denerwująca była wybranka pana Pottera - mianowicie Cho Chang. Lecz nie będę się zagłębiać w jej charakter, lecz raczej w głębie książki. Oczywiście, książka się udała. Udałą się na sto procent.

× 3 | link |

@Lloret

2008-10-19

10 /10

Przeczytane

Zaczęłam czytać w czasach, kiedy Harry Potter był całym światem i właśnie ta część pozwoliła mi spojrzeć na to wszystko z dystansem. Momentami, według mnie, przydługa, a niektóre wątki zbędne. Niemniej - to ten legendarny Harry Potter, więc warte przeczytania, jeśli spotkało się już wcześniej z poprzednimi częściami :)

× 3 | link |

@ida

2007-09-02

8 /10

Przeczytane

Przyjemna książka - może nie jest bardzo głęboka i nie zmusza do analizowania natury życia, świata i Boga... ALE jest znakomitą rozrywką. Czyta się gładko i przyjemnie; Harry, Hermiona i Ron robią się coraz starsi, rozwijają się, książka jest więc nieco bardziej "agresywna" i mroczna niż poprzednie. Polecam :-)

× 3 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Obojętność i lekceważenie często wyrządzają więcej krzywd niż jawna niechęć.”

× 2

“Obojętność i lekceważenie często wyrządzają więcej krzywd niż jawna niechęć.”

× 1

“To, że twoja wrażliwość uczuciowa mieści się w łyżeczce od herbaty, nie świadczy o tym, że wszyscy są tak upośledzeni.”

× 2

“"To, że twoja wrażliwość uczuciowa mieści się w łyżeczce od herbaty, nie świadczy o tym, że wszyscy są tak upośledzeni. "”

× 1

“"Nadchodzi czas, kiedy będzie trzeba wybrać między tym co dobre, a tym co łatwe."”