Komedia grecka. Od Epicharma do Menandra

Uwzględniająca najnowszy stan wiedzy książka poznańskich filologów prezentuje w obszernym wyborze zachowaną fragmentarycznie (od jednowersowych cytatów po urywki liczące ponad setkę linii) twórczość autorów komedii doryckiej, starej, średniej i nowej. Poprzedzone monograficznym wstępem, opatrzone wprowadzeniami i wieloaspektowym komentarzem przekłady tekstów przeszło pięćdziesięciu komediopisarzy (wśród nich takich mistrzów sceny ateńskiej, jak Eupolis, Kratinos, Arystofanes, Aleksis, Antyfanes, Filemon, Difilos, Menander) ukazują się ? z nielicznymi wyjątkami ? po raz pierwszy w języku polskim. Publikacja radykalnie wzbogaci kanon dostępnych polskiemu Czytelnikowi tekstów, umożliwiając wszystkim zainteresowanym lepsze poznanie początków popularnego w Europie gatunku literackiego. Autorzy są profesorami zwyczajnymi Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Opublikowali w Polsce i za granicą szereg prac dotyczących literatury starogreckiej. Są współautorami akademickiego podręcznika historii literatury starożytnej Grecji (2005). Wspólnie przełożyli i skomentowali Ucztę mędrców, monumentalne dzieło poklasycznego uczonego i pisarza Atenajosa (2010), będące kopalnią wiedzy na temat kultury materialnej i duchowej starożytnych Greków. Krystyna Bartol zajmuje się poezją grecką, zwłaszcza jej aspektami wykonawczymi, oraz poklasyczną prozą grecką. Jest autorką napisanej w języku angielskim, powszechnie cytowanej monografii poświęconej greckiej poezji elegijnej i jambicznej (1993) oraz komentowanego wydania utworów należących do obu tych gatunków (1999). Przełożyła na język polski i opatrzyła komentarzem dialog Pseudo-Plutarcha O muzyce (1992), któremu poświęciła ponadto osobną rozprawę książkową (1995), wydała we własnym przekładzie i opracowaniu wybrane utwory Filodemosa z Gadary: traktaty o muzyce i retoryce oraz epigramaty (2002), a także przypisywaną Hippokratesowi nowelę epistolograficzną O śmiechu Demokryta (2007). Jerzy Danielewicz jest badaczem poezji greckiej i łacińskiej oraz metryki, autorem rozpraw historyczno- i teoretycznoliterackich z tych dziedzin. Do jego najważniejszych publikacji książkowych należy monografia greckiej poezji hymnicznej (1976), praca poświęcona problemom opisu i interpretacji miar wierszowych liryki greckiej (wydanie polskie 1994, wydanie angielskojęzyczne, Bochum 1996) oraz komentowane wydanie meliki greckiej w wyborze (1999). Jest tłumaczem poezji łacińskiej, niemieckiej, przede wszystkim zaś greckiej. Jego przekład liryki starożytnej Grecji doczekał się kilku wznowień, a tłumaczenie nowo odkrytych epigramatów hellenistycznego poety Posejdipposa wraz z naukowym komentarzem (2004) stało się ważnym wydarzeniem wydawniczym.