Wymarzony czas

Malownicze znów pochłonęło mnie bez reszty. Po lekturze powieści "Wymarzony dom" od razu i bez zastanowienia sięgnęłam po część drugą, aby dalej śledzić losy Madeleine i innych mieszkańców miasteczka. I przyznaję, że emocji mi nie zabrakło.

Tym razem w Sudety zawitała dawno niewidziana przyjaciółka Magdy. Poznały się w czasach studenckich, a potem ich drogi się rozeszły. A teraz, dosyć nagle i bez uprzedzenia Marta wraz z córeczką, psem i bagażami pojawia się na rynku w Malowniczem. Udaje jej się odnaleźć dawną przyjaciółkę, a zaskoczona, ale zawsze gotowa do pomocy Madeleine udziela jej gościny. Magda domyśla się, że nagły przyjazd koleżanki wcale nie jest bezzasadny i może ściągnąć na wszystkich kłopoty, mimo to pozwala Marcie na zachowanie prywatności. O swoim rodzinnym miasteczku przypomina sobie również Kacper - ojciec Julki, która kilka miesięcy wcześniej zawitała tu, w Sudety, w poszukiwaniu informacji o swoim rodzicu. Dodatkowo proces stworzenia rodziny zastępczej dla Marcysi i Ani również się komplikuje, w czym ma swój czynny udział nieżyczliwy mieszkaniec miasteczka. Na Madeleine spadają coraz to nowe kłopoty, do tego jej wymarzony dom nadal nie jest do końca wyremontowany, a niebawem musi przyjąć pod swój dach grupę przyjezdnych, których nie może pomieścić pensjonat Uroczysko...

Jak więc widzicie Malownicze wcale nie jest sennym i spokojnym miasteczkiem. Za sprawą mieszkańców i przyjezdnych, ich problemów i często skomplikowanej przeszłości w mias...

Czytało się to bardzo dobrze, zaczyna się od małego trzęsienia ziemi i idzie jak przeciąg, ale...
Podoba mi się, że autorka przemyca w lekkiej, rozrywkowej literaturze poważne problemy, w poprzednim tomie była to patologiczna rodzina i bunt nastolatki, w tym - przemoc domowa, ale....
Dobrze rozwijają się wątki zaczęte wcześniej, bardzo realistyczna postać Kacpra i jego szok po rozmowie z Julką, nie przeszkadza mi nawet za bardzo, że Magda jest taka dobra i szaleje za dziećmi, ale....
Nie gryzie mnie nawet (może tylko trochę uwiera) sympatyczny proboszcz, widać taka konwencja, że ksiądz musi być w porządku, ale...
Nie kupuję wątku powolnego nawracania się bohaterki. Przyjechała do Malowniczego jako ateistka i zaczyna się zastanawiać nad jakimś "boskim planem" i tym podobnymi bzdurami, zamiast rąbnąć prostą prawdę, że czyjkolwiek plan oparty na czyjejś krzywdzie nie ma nic wspólnego z miłosierdziem. No sorry, to mnie cofa.

Marzę o swoim Malowniczym. Druga część serii wciąga od pierwszych stron: już pierwszy rozdział intryguje. Są chwile kiedy się śmiałam, chwile kiedy moje oczy wilgotniały. Sięgnęłam po książkę od razu po zakończeniu pierwszej części, bo inaczej się nie da. Bohaterowie stają się mi bliscy: powoli, stopniowo, ale bardzo trwale. Do tego podoba mi się, że autorka porusza jednak ważne kwestie w sposób, który nie razi. Pokazuje problemy związane z rodziną, codziennością. Co czeka nas w kolejnej części? Nie mogę się doczekać.