Mam chusteczkę haftowaną

Skończyłam wczoraj czytać pierwszą książkę z nowej serii pani Greń "Mam chusteczkę haftowaną" i muszę przyznać,jak na razie jest dobrze.
Chociaż pierwsza część o Pliszce też była dobra,a druga dużo słabsza.
Schemat książki podobny do cyklu wiślańskiego,ale widać,że pani Greń bardziej się" przyłożyła"i książka jest bardzo dobra.
Jak pani Greń będzie czytać opinie na LC,a czyta:)to jak na razie nie jest źle,opinie są dobre.
Ja w każdym razie czekam na następną część.Szczerze polecam!

Aspirant Konstanty Nakański prowadzi sprawę zabójstwa młodego mężczyzny, jedyny ślad to haftowana chusteczka. Eliza Rogozińska po stracie rodziców dowiaduje się, że nie może wierzyć w swoje dawne życie, traci też kontrolę nad obecnym. Losy tych dwojga łączą się, okazuje się, że morderstwa i osoby otaczające Elizę mają wspólną przeszłość.
Kryminał z dozą obyczajową, romansu i tajemnicami z przeszłości. Niestety nie obyło się bez minusów: Eliza mnie dość irytowała, trochę bezmyślna, druga rzecz: rozwiązanie sprawy gwałtów i morderstw – za szybko i tak bezpłciowo, trzecia: wyjaśnianie sprawy pochodzenia Elizy i tajemnic – za łatwo. Nie ukrywam całość jest dobra, kryminalnie jest zagadka, zagmatwana do granic możliwości, trzeba się dokładnie wczytać, kto jest winny i co się stało z poszczególnymi osobami – takie zagadki lubię, mimo, że nie ma efektu zachwytu jest to dobra rozrywka dla lubiących kryminał.

Dużo przekleństw i siarczystego języka ostrych policjantów. To zaleta. Bo gdyby nie te naprawdę wiarygodne i autentyczne męskie dialogi, czy sarkastyczne przepychanki słowne, to bym pewnie sprawdzała, czy przez pomyłkę nie sięgnęłam po przygodowo-kryminalną powieść dla młodzieży!
Bo dużo uproszczeń, przerysowanych postaci, szczęśliwych zbiegów okoliczności, natychmiastowego zażegnywania konfliktów i rozwiązywania na bieżąco problemów.
A przecież nawet w bajkach zło jest ukarane dopiero na końcu...
Bardzo intrygujący i poruszający – i dobrze napisany! – prolog. No po takim wstępie nie da się książki odłożyć! Chociaż potrzeba chwili na ochłonięcie... Za to potem bywa różnie. Czasem niewiarygodnie, czasem nielogicznie, trochę irytująco, trochę po prostu słabo literacko...
Ogólnie do przyjęcia. Łatwe i nieskomplikowane czytadło na jedno popołudnie.

Bardzo dobra, lekko napisana powieść kryminalno-obyczajowa ze sporą dawką humoru, ostrym językiem i mnóstwem tajemnic. Udany początek nowej serii. Bohaterowie nieco szablonowi, czarno-biali, trochę przerysowani... Szybko i przyjemnie się czyta, nieźle przedstawia policyjne układy. Mamy zabójstwo, tajemnice z przeszłości, intrygujący prolog i całe tabuny złych ludzi... Dobre czytadło na jesienny, deszczowy weekend.

Mam chusteczkę haftowaną Hanny Greń rozpoczyna nowy cykl kryminalny pt. Śmiertelne wyliczanki. Podobnie jak w innych swoich książkach, tak i tutaj autorka w doskonały sposób połączyła wątki: kryminalny z obyczajowym i romansem. Przy czym bez zarzutu wyważyła wszystkie elementy i nie jest tak, że czegoś jest za dużo, albo czegoś za mało. Dodatkowo z łatwością utrzymuje czytelnika w napięciu, dlatego że dawkuje mu informacje i podrzuca fałszywe tropy. Natomiast za sprawą lekkiego pióra sprawia, że książkę czyta się z ogromną dozą przyjemności, a zawarte w historii żywe dialogi z domieszką ironii wychodzą książce tylko na plus. Osobiście uwielbiam twórczość Hanny Greń, jestem jej wierną czytelniczką, dlatego nikogo nie powinno zdziwić, że objęłam patronatem medialnym Mam chusteczkę haftowaną.


Jak na kryminał przystało, wszystko zaczyna się od trupa. Znaleziono bowiem ciało młodego mężczyzny i wszystko wskazuje na to, że był to zwyczajny człowiek i nikt nie miał powodu, aby pozbawić go życia, lecz prawda jest zupełnie inna. Tak, jak wspomniałam wyżej, autorka w charakterystyczny dla siebie sposób nie tylko na tym wątku się skupiła, ukazała bowiem także, codzienność stróżów prawa, oraz otwarcie napisała o tym, że nasze społeczeństwo nadal popiera sytuacje, w których osoby z jednego otoczenia wzajemnie chronią swoje interesy, nie całkiem w sposób uczciwy. A ci, którzy są posadzeni na najwyższych stołkach, umiejętnie z tego przywileju korzystają. Chodzi tutaj o kolesio...

Już dawno nie czytałam tak dobrego kryminału. POLECAM !!!