Opinia na temat książki Matka roku

Główną bohaterką jest 39letnia Tatiana, matka, żona i freelancerka. W dobie pandemii ma dość swojej rodziny, czuje się niespełniona życiowo. Dopadła ją rutyna i tylko chyba skok w bok może w jej życiu coś zmienić, bo nawet budowa wymarzonego domu nie idzie całkiem po jej myśli.

Początkowo myślałam "o fuck, świetna książka. Wreszcie ktoś głośno napisał, że nie da się być idealną matką", było tak do połowy, bo później ta powieść zaczęła mnie męczyć przez główną bohaterkę. Przesłanie niby mamy spoko, bo nie da się być idealnym w życiu we wszystkim. Zawsze są wzloty i upadki. Tatiana jednak wywarła we mnie bardzo skrajne uczucia. Z jednej strony mieliśmy szczęśliwą kobietę, która w życiu dokonała już wszystkiego - ma super rodzinę, mąż jej nie zdradza, jest stabilnie choć czasem ujowo, ale takie jest przecież życie. Aż tutaj nagle pojawia się on - miłość ze szkolnych lat. Zaczynają się esy floresy, Tatiana jest bardzo łasa na komplementy przez co zaczyna totalnie tracić głowię i myśli o zdradzie. Byłoby to całkiem ok, gdyby nie jest złote myśli pisane do czytelniczek jednego z portali, do którego pisywała teksty. Powiało mi tutaj trochę hipokryzją. Sama robiła tak, a innym radziła co innego. Początkowo w książce było również śmiesznie, a ja lubię jak taka tematyka pisana jest z jajem. Niestety, wraz z każdym rozdziałem żarty się skończyły i książka zamiast bawić to mnie męczyła.