Mechaniczny Anioł

Trylogię "Diabelskich maszyn" czytałam wiele lat temu, od razu zakochałam się w świecie Nocnych Łowców dlatego sięgnęłam po inne książki Cassandry Clare i przepadłam bez pamięci. Do niedawna jej książki były moimi ulubionymi, więc z miłą chęcią sięgnęłam po "Mechanicznego Anioła" po raz kolejny i nie zawiodłam się. Historia Tessy, Willa i Jamesa kruszyla moje serce kawałek po kawałku, nie wiedziałam komu kibicować w tym miłosnym trójkącie. Dziękuję bardzo Cassie za możliwość poznania dziewietnastowiecznego Londynu i przedstawienie mi Świata Nocnych Łowców.

Jako, że wcześniej bardzo ceniłam sobie twórczość Cassandry Clare (Miasto Kości, Miasto Szkła, Miasto Popiołów), tak Mechaniczny Anioł bardzo mnie rozczarował. Akcja zaczyna się jakieś 5 rozdziałów przed końcem, autorka dopiero zaczyna wyjaśniać znaczenia poprzednich faktów. Początek męczący, środek nudny, a końcówka... to tani chwyt marketingowy, by zakupić kolejną część. Ja po nią na pewno nie sięgnę. A szkoda, bo inne książki tej autorki były naprawdę dobre. Daję 3/10

Przeczytałam ją dawno, ale jakoś nie miałam okazji napisać komentarza. Jeśli chodzi o podobieństwo do Darów Anioła... nie ukrywam, że chwilami jest, jednak nie niszczy to całej fabuły. Jeśli jednak w przyszłych częściach Tessa będzie w rozterce pt."Którego wybrać?" to chyba wsiądę w samolot i pojadę do Cassie wszystko jej wygarnąć. A wracając do treści "Mechanicznego anioła". Cieszę się, że autorka pozwoliła nam odczuć klimat dziewiętnastowiecznego Londynu. To było niczym cudowna podróż do przeszłości. Poza tym, miała wrażenie, że ten prequel jest mniej przewidywalny niż trzecia część DA - "Miasto Szkła". To kolejny plus, ponieważ bardzo lubię wpadać na pomysły przed bohaterami i mieć satysfakcję, że taką "trudną" zagadkę rozwiązałam wcześniej niż oni. Podobała mi się też postać panny Lovelace, która była typową kobietą z epoki wiktoriańskiej ("tego nie wypada robić damom"). Chyba jedynym większym minusem jest zakończenie. Uważam, że nawet jeśli książka jest jakąś częścią cyklu, to powinna kończyć się tak, żeby jednocześnie nie móc się doczekać kolejnego tomu, ale też aby najważniejsze sprawy nie były urywane w ostatnim momencie. Nie będę nawet dużo mówić o postaci Willa, który NA PEWNO nie miał być kopią (a raczej wzorem) Jace'a. Jestem pewna, że Cassandra Clare specjalnie uczyniła między nimi (pozornie) od groma podobieństw. Jednak Will ma coś, co całkowicie różni go od Jace'a. Jego najgorszą wadą jest egoizm, który u tego drugiego jest tylko udawany. Nie mniej jednak Will ...

Czyta się szybko, bezproblemowo, akcja jest poprowadzona w dość ciekawy, lecz raczej szablonowy sposób. Niestety bohaterki są trochę pustawe. W moim odczuciu XIX-wieczna Anglia, którą przedstawiła pani Clare, jest mało wiarygodna - autorka zachowała tylko podstawowe szczegóły, które nie są wystarczające, by nadać odpowiedni nastrój. "Mechaniczny anioł" w wielu sprawach bardzo przypominał mi "Dary anioła". W dodatku język... Nie wiem, na ile jest to wina autorki, a na ile tłumaczki, ale był bardzo prosty i miejscami dziecinny. To jest chyba największa wada tej książki. Zaletą (choć niewielką) jest natomiast zakończenie, dość zaskakujące (zwłaszcza, że napisała to pani Clare), lecz nie ma co się cieszyć, gdyż to dopiero pierwszy tom trylogii, a więc autorka z pewnością wróci do swego ulubionego przewidywalnego, szablonowego zakończenia. Mimo tych wszystkich wad, czytało mi się przyjemnie, co mnie bardzo zaskoczyło.

Czyta się lekko, szybko i przyjemnie, ale mimo wszystko nie jest to to samo, co "Dary Anioła". Cały czas odnosiłam wrażenie, że książka opiera się na tym samym schemacie co poprzednie (czy raczej kolejne) części, a i postacie były bardzo podobne do tych z "Darów...", chociaż, przyznam się szczerze, o ile Jace'a i Clary strasznie polubiłam, to do Tess i Willa nie potrafiłam się przekonać. Również wiktoriańska Anglia w wydaniu Clare nie bardzo się udała, ale trzeba przyznać, że "Mechaniczny anioł" jest bardzo sympatyczną książką. Dla fanów "Darów..." lektura obowiązkowa, dla reszty niekoniecznie, ale mimo wszystko warto po nią sięgnąć.

Przyjazna młodzieżowa książka. Dojrzałam parę błędów w zapisie, ale nawet bardzo nie drażnią czytelnika. Historia ciekawa i interesująca, miejscami jednak delikatnie powiewa nudą. Podoba mi się klimat Anglii za czasów panowania Królowej Wiktorii, choć czasami autorka odrywa się od jego realiów. Mimo wszystko polecam szczególnie nastolatkom - książka zdecydowanie pobudzi waszą wyobraźnię;)

Ksiazka byla fajna ale dla mnie za bardzo przypominala serie Dary Aniola.Bardzo szybko mi sie ja czytalm i goraco polecam.Ale brakowalo mi czegosc co byl Seri Dary aniola.Ale i tak polecam.Juz zaczelam mechanicznego ksieca moze w tej czesci znajde to czego brakowalo mi czegos dlatego daje ocene nizej.Ale i tak polecam goraco .

Naprawdę dobra książka, klimatyczna, wciągająca... czego więcej chcieć? Jednak gdybym miała porównać do DA zdecydowanie wybrałabym właśnie DA. Ale nie zdziwiłabym się gdyby ktoś się zakochał właśnie w tej książce. Fanów Darów Anioła i Piekielnych Maszyn zapraszam na forum poświęcone obu tym seriom - www.shadowhunters.fora.pl

Cassandra Clare opisuje świat Nocnych Łowców w "Mechaniczny Anioł" tak interesująco jak i w DA. Postacie z tych dwóch serii można do siebie porównywać, ale to przecież jacyś przodkowie, więc nie ma co zarzucać nadmiernego podobieństwa ;P. Wg. mnie wciągająca. Zdecydowanie polecam ;))

Naprawdę wciągająca książka. Autorka nieźle wymyśliła całą historię. Po pierwszym tomie mam nie dosyt. Tyle jeszcze pozostało pytań bez odpowiedzi, tyle niewiadomych, że aż trudno nie sięgnąć od razu po drugi tom. Dla fanów serii Dary Anioła pozycja obowiązkowa. Polecam!

Ogólnie książkę czytało mi się bardzo lekko. Podziwiam autorkę za umiejętność manewrowania zmianami akcji, jak to ma miejsce pod koniec. Zgadzam się również z ekhart, że jednak brakowało mi tego klimatu ówczesnego Londynu. Za bardzo przypominało mi to współczesność.

Książka bardzo mi się spodobała, jednak nie odczuwało się w niej klimatu wiktoriańskiej anglii. Sądzę, że książka ta, choć nadal utrzymana na wysokim poziomie, jest pozycją gorszą od Darów Anioła. Lecz mimo to i tak warto ją przeczytać :) Polecam :)