Memorias de una Geisha

Arthur Golden
8.5 /10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 214 ocen kanapowiczów
Memorias de una Geisha
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.5 /10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 214 ocen kanapowiczów

Opis

Readers experience the entire life of a geisha, from her origins as an orphaned fishing-village girl in 1929 to her triumphant auction of her mizuage (virginity) for a record price as a teenager to her reminiscent old age as the distinguished mistress of the powerful patron of her dreams.
Data wydania: 2005
ISBN: 978-0-307-27530-1, 9780307275301
Język: angielski
Wydawnictwo: Vintage Books
Mamy 15 innych wydań tej książki

Autor

Arthur Golden Arthur Golden
Urodzony 6 grudnia 1956 roku w USA (Chattanooga)
Arthur Golden – amerykański pisarz, japonista i historyk sztuki. Ukończył studia na Harvardzie, kierunek:historia sztuki. Specjalizuje się w sztuce japońskiej. Pracował w Tokio po powrocie do Stanów zamieszkał w Brookline (Massachusetts) z żoną i dw...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Wyznania gejszy

WYBÓR REDAKCJI
29.01.2020

Co pierwsze przychodzi Ci do głowy gdy usłyszysz słowo gejsza? Czerwone usta? Porcelanowa cera? Piękne barwne kimono? Subtelne, delikatne ruchy? Czy słysząc słowo gejsza pomyślałeś kiedyś cierpienie? Wyrzeczenia? Ból? Bo właśnie to przechodziła bohaterka książki Artura Goldena. Według krytyków najpiękniejsza i najważniejsza historia o miłości, ins... Recenzja książki Wyznania gejszy

× 5

Wyznania Gejszy Arthur Golden

WYBÓR REDAKCJI
12.11.2019

Historia Sayuri, prostej, niezamożnej dziewczynki, którą ojciec sprzedaje do remonowanej szkoły gejsz w Kioto. Oczami Sayuri śledzimy jej edukację. Obserwujemy świat, w którym dziewictwo dziewczyny jest towarem sprzedawanym na licytacji temu, który zaoferuje najwięcej. Świat, w którym kobiety są uczone sztuki uwodzenia bogatych i wpływowych mężczy... Recenzja książki Wyznania gejszy

@katarzynaa1969@katarzynaa1969 × 3

"Wyznania gejszy" - recenzja

30.03.2020

Zawsze bardzo lubiłam książki obyczajowe, które przybliżały mi kulturę i obyczaje innych ludzi. W szczególności fascynują mnie te, które mówią o dalekich zakątkach świata. Toteż, gdy natknęłam się na Wyznania gejszy nie wahałam się ani chwili nad rozpoczęciem lektury. Arthur Golden opowiada nam historię życia pewnej Japonki, Sayuri córki ubogie... Recenzja książki Wyznania gejszy

Podróż do miejsca, w którym mieszkają kolory

31.08.2013

Kraj kwitnącej wiśni ostatnimi czasy zyskał na popularności. I choć kultura japońska fascynuje ludzi na całym świecie, o gejszach wciąż jest cicho. Za cicho. Sama przed przeczytaniem książki nie umiałam wskazać, czym (jeśli w ogóle) różni się ona od prostytutki. Biorąc pod uwagę moją nikłą wiedzę o gejszach sprzed tygodnia, można powiedzieć, że dzi... Recenzja książki Wyznania gejszy

@zingela@zingela

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae
2021-05-30
7 /10
Przeczytane 1001 książek, które musisz przeczytać 501 Must-Read Books Mam w domu 📚

A jednak romans (opatulony w kimono)?

Chiyo, młoda japońska dziewczyna pochodząca z biednej rodziny, zostaje sprzedana do szkoły gejsz. Jak każde podobne zbiorowisko młodych dziewcząt, miejsce to nie jest zbytnio przyjazne. Chiyo musi się zmagać z wymagającymi opiekunkami i zazdrosnymi koleżankami. Każde potknięcie dziewczyny jest odnotowywane, najmniejszy wydatek zapisywany jako dług do odrobienia. Czy osamotnionej dziewczynie uda się sprostać wyzwaniu i zostać gejszą?

Po "Wyznaniach gejszy" spodziewałam się jednak bardziej... wyznań? Od biedy pierwsza część książki nawet pasuje, druga to już bardziej historia miłości. Na pewno udało mi się poszerzyć wiedzę na temat kultury wschodu, chociaż nie do końca rozumiem ich filozofię. Gejsze to nie prostytutki, ale jednak wystawiają swoje dziewictwo na licytację?

Nie żałuję, ale japońskie klimaty nie należą do moich ulubionych.

× 18 | link |
@hotaru
@hotaru
2007-08-29
8 /10
Przeczytane Posiadane

Jeśli szukałeś romansu umiejscowionego w pierwszej połowie XX wieku w orientalnych klimatach Japonii - to pozycja dla ciebie!Czytelnik śledzi losy młodej dziewczyny, którą ojciec odsprzedał do domu gejsz i wraz z nią zagłębia się coraz bardziej w świat Japońskich Artystek wtedy, kiedy jeszcze zawód ten miał jakiś prestiż. Wraz z bohaterką, czytelnik jest świadkiem upadku tego zawodu, który nastąpił wraz z nadejściem wojny. Gdzieś w tle znajdą się też perypetie miłosne i rywalizacja o miano najpiękniejszej gejszy w mieście.Acha, na podstawie tej książki powstał Hollywoodzki film, który nikomu nie polecam. Oprócz kilku ładnych kadrów, nie ma nic do zaoferowania.

× 2 | link |
KA
@Svietlana
2010-05-12
10 /10
Przeczytane

Jestem pod wielkim wrażeniem. Zdecydowałam się sięgnąć po tą pozycję ze względu na zainteresowanie kulturą wschodnią, jednak nie żałuję. Być może my, wychowani w innych realiach, nie możemy zrozumieć pewnych elementów ich tradycji, ale to wcale nie czyni ich gorszymi od nas. Dla nich nasza kultura jest totalną, niezrozumiałą abstrakcją. Cóż, osobiście uważam, że czas spędzony z Wyznaniami Gejszy nie jest czasem straconym. Dodatkowo przystępny język, barwne porównania i epitety rozbudzały wyobraźnie i zachęcają do dalszej lektury ;) Zdecydowanie polecam!

× 2 | link |
@Argetlam
@Argetlam
2012-07-08

http://ksiazkaniegryzie.blogspot.com/2012/07/arthur-golden-wyznania-gejszy.html Oglądając film na podstawie tej powieści nie wiedziałem, że jest on ekranizacją, zresztą, nie czytałem wówczas książek i nie obchodziło mnie to. Ale teraz to się zmieniło. Znalazłem ten tytuł na liście książek polecanych przez BBC i pędem pognałem do biblioteki, aby ją wypożyczyć. Jak w większości przypadków, tak i tu, książka jest lepsza od ekranizacji. Film był świetny, ale kilka fragmentów zostało pominiętych niepotrzebnie, w tym mój ulubiony fragment o artyście, dla którego pozowała Sayuri. Fabułę pewnie większość zna z filmu, ale opiszę początek. Otóż mała Chiyo, wraz z starszą siostrą i rodzicami mieszka w trzęsichatce, domku nad brzegiem morza, którym co raz trzęsie wiatr. Niestety, jej matka zachorowała. Dziewczynka wraz z siostrą wyjeżdża do Kioto. Życie dziecka przypomina horror, odizolowana od siostry, poniżana i prowokowana przez zazdrosną Hatsumomo, niezwykle piękną gejszę, nie ma łatwego życia. Jedyne pocieszenie znajduje w Dyni, swojej rówieśniczce, która trafiła do tego samego okiya co ona. Pewnego dnia na jej drodze staje Prezes, daje dziewczynce kilka groszy na loda. Zachwycone dziecko kupuje sobie smakołyk, a resztę przekazuje na ofiarę, modli się, aby móc kiedykolwiek zostać gejszą i spotkać go jeszcze raz. Jak sama później wspomina, był to jeden z najgorszych i najlepsz...

× 1 | link |
@ola1709
@ola1709
2012-04-04
Przeczytane

Moja niepierwsza i nieostatnia książka, w której pisze się o Japonii, o jej tradycjach i kulturze. Jest ona tak ciekawa, że powstało juz setki tomów o ludziach, dla których to jest codzienność, a właściwie była, ponieważ dzisiejsza Japonia to już nie to samo. Autor osiągnął naprawdę wspaniały efekt, pisząc to w formie autobiografii/pamiętnika. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Jednak aby nie zniechęcić innych moją opinią do czytania tego arcydzieła, nie będę o niej dalej pisać. Może nie dlatego, że nie chcę. Może nie potrafię o niej pisać. Za bardzo się do niej przywiązałam. Nie chciałabym jej zbeszcześcić.

× 1 | link |
@Zorg
@Zorg
2013-03-18

Znam tylko film. Bardzo ładny i wzruszający. Dobrze, że pokazano czym różnią się gejsze od prostytutek (wielu uparcie powtarza jakoby były tym samym). Dla biednej dziewczynki zostanie niewolnicą w okiya było szansą na awans, małą co prawda. Chikuma: "wiele dowiadujemy się o o tym, jak się żyło gejszom, tym prawdziwym - nie tym teraz, na pokaz". Te obecne też są prawdziwe, muszą umieć grać, tańczyć itp. choć trafiają do okiya w późniejszym wieku i z własnej woli. Osobiście uważam iż ładniej od gejsz wyglądają miko (nie mylić z maiko) takie "ministrantki" w świątyni szinto. Również są artystkami.

× 1 | link |
@Natalie006
@Natalie006
2010-05-17
Przeczytane

Według mnie książka jest prze genialna. Niby zbyt ciężka jak na czternastolatkę, ale moim zdaniem jest to jedna z najwspanialszych książek jakie kiedykolwiek przeczytałam. W książce można doszukać się wątków kulturowych oraz możemy poznać zwyczaje kobiet którym nie wolno kochać. Dzięki barwnym opisom nasza wyobraźnia pracuje o wiele wydajniej i o wiele więcej jesteśmy w stanie sobie wyobrazić. Jedyne co mi zostaje to polecić ją każdemu, kto uwielbia wysilić swoją prawą półkulę mózgu i współpracować z wyobraźnią.

× 1 | link |
@SYSTEM
@SYSTEM
2010-01-02
Chcę przeczytać Niedokończone Biblioteczka moja

Zabrałam się za tę książkę i od dłuższego czasu nie mogę jej skończyć. W międzyczasie uporałam się z różnymi innymi pozycjami i im dalej, tym bardziej nie chce mi się do niej wracać. Sięgnęłam po nią zachęcona filmem i bardzo się rozczarowałam. Ekranizacja podobała mi się o wiele bardziej, książka po prostu niemiłosiernie mi się dłuży i pewnie niedługo z kolekcji "Aktualnie..." przerzucę ją do "Niedokończone". Ale nie oceniam, bo nie doczytałam, może w którymś momencie robi się ciekawsza.

× 1 | link |
@ZaczytanaAga
@ZaczytanaAga
2015-08-22
Przeczytane

Książka nie rewelacyjna, ale na pewno bardzo dobra. Los chciał, że czytałam ją w dość trudnym dla mnie okresie. Bywały momenty, że miałam wrażenie, że Sayuri niejako zna moje uczucia i targające mną emocje. Powieść trzymająca w napięciu, ale wymagająca od czytelnika trochę więcej niż zwykłe zaciekawienie dalszymi losami głównej bohaterki. Polecam również film pod tym samym tytułem, choć nie jest on stuprocentowym odwzorowaniem powieści.

× 1 | link |
@dominikabp
@dominikabp
2008-11-19
10 /10
Przeczytane

Pozwolę sobie wtrącić komentarz odnośnie filmu:na plus - przepiękne scenerie i żywe koloryna minus - i to ogromny, który popsuł cały klimat - Japończycy mówiący po angielsku! I jeszcze jeden - czy naprawdę w całej Japonii nie udało się znaleść kobiety, która mogłaby zagrać główną bohaterkę?! Chińczycy - choć również z rasy żółtej i skośnoocy - nie wyglądają jak Japończycy.

× 1 | link |
@MalyMol
@MalyMol
2009-08-27
Przeczytane

Niezwykła, porywająca historia dziewczyny z prowincji, sprzedanej przez ojc, która staje się jedną z najsłwaniejszych gejsz w Kioto, przeżywa wielką miłość do Prezesa, z którym później wyjeżdża do Ameryki. Książkę szybko się czyta. Porywa ona czytelnika w świat gejsz, wyższych sfer, przyjęć, pięknych strojów i wielkiej dyscypliny. Polecam

× 1 | link |
@Liliowa
@Liliowa
2009-08-30
10 /10
Przeczytane

Świetna książka. Właśnie takiej szukałam - dużo ciekawostek o Japonii i gejszach, których, gdyby nie ta powieść, raczej bym nie poznała. Historia Sayuri mocno wciąga i myślę, że jest to też największy plus tej powieści. Mimo, że na ogół opisy są nieco nużące, to w tym przypadku czytałam je z ogromną przyjemnością.

× 1 | link |
@Marisa
@Marisa
2009-06-28

Hmm... ciężko mi ocenić. Pod względem fabuły to wspaniała książka. Ale nie warto czerpać z niej informacje. Wiele faktów pominięto albo zmieniono (np. mizuage trwa dłużej, bo aż tydzień). Niemniej najważniejsze informacje są w niej ujawnione i bardzo dobrze wplecione w akcję. Mimo wszystko gorąco polecam.

× 1 | link |
@moniek
@moniek
2009-08-30
Przeczytane

Popełniłam błąd. Najpierw obejrzałam film (swoją drogą parokrotnie) a dopiero potem dorwałam książkę. Żałowałam bo znałam zakończenia aczkolwiek film jak to film opuścił dużo rzeczy. Praktycznie pół książki. W każdym razie polecam miłośnikom Japonii, gejsz i wszystkiego co z tym związane.

× 1 | link |
@MagdaM
@MagdaM
2008-11-03
Przeczytane

Kolejna ksiażka, która przeczytałam zanim obejrzałam film. Bardzo mi się spodobała, w przeciwieństwie, do filmu, który moim zdaniem wypaczył jej ideę. Ale, że nie filmy tutaj komentujemy... , książka wciągnęła mnie i wzruszyła. Do ostatniej strony, trzymałam kciuki za tytułową gejszę!

× 1 | link |
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Być lubianą nie znaczy, że ma się przyjaciół.
Lepiej patrzeć w bok, niż zamykać oczy w obawie przed nieuniknionym
Ten, kto sprzątnie nagrodę z rąk przyjaciela, staje przed naprawdę niewdzięczną decyzją: musi ukryć łup albo pogodzić się z utratą przyjaźni
Smutek to najdziwniejsze z uczuć: czyni nas bezradnymi. Jest jak okno otwarte wbrew naszej woli - przy nim można tylko dygotać z zimna. Z czasem jednak otwiera się rzadziej i rzadziej, aż wreszcie całkowicie stapia się z murem.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl