Milion nowych chwil

Margaret Jacobsen stoi u szczytu dorosłego życia. Skończyła właśnie szkołę Biznesu i ma duże szanse przebić kilka szklanych sufitów w dużej korporacji. Ten wieczór ma być wyjątkowy, podświadomie czuje, że miłość jej życia podczas romantycznej kolacji w końcu poprosi ją o rękę. Ona oczywiście zamierza się zgodzić – czy mogłaby odrzucić oświadczyny miłości jej życia. Jednak wszystko od początku idzie nie tak. Zamiast do restauracji, jadą do hangaru. Zamiast romantycznej scenerii, paniczny, paraliżujący strach.
Jedna chwila, która miała być jak z bajki zmienia się w koszmar. Dziewczyna traci wszystko; urodę, samodzielność i musi zmierzyć się z nielojalnością. Od teraz jej dni definiuje widok szpitalnego sufitu, a towarzystwa dotrzymuje jej siostra, z którą nie chce mieć kontaktu. Zaistniała sytuacja nakaże jej zweryfikować plany i pokaże, kto tak naprawdę jest jej bratnią duszą.

„Milion nowych chwil” to wzruszająca i pełna optymizmu historia, pokazująca, że dla prawdziwych uczuć nie ma żadnych przeszkód, a to co wydaje się końcem. Może okazać się początkiem czegoś lepszego.
Całość czyta się naprawdę przyjemnie, świetny styl, naturalne dialogi i dobra kreacja bohaterów. Akcja początkowo jest dosyć dynamiczna i chociaż później zwalnia to nie zanudza. Większość historii dzieje się w sposób statyczny, opiera się na dialogach i odczuciach. Autorka łamie schematy, pokazuje, że można stworzyć naprawdę dobrą książkę zaczynając od traumatycznych zdarzeń.

Maggie jest piękna, młoda, inteligentna i bardzo zakochana w swoim chłopaku Chipie. Dzień, który miał być jednym z jej najszczęśliwszych staje się jednym z najgorszych w jej życiu. Maggie po wypadku w bardzo ciężkim stanie trafia do szpitala i musi walczyć o swojej zdrowie. W tej nierównej walce pomagają jej siostra, z którą dziewczyna straciła kontakt kilka lat wcześniej, oraz bardzo ponury, wręcz zgorzkniały fizjoterapeuta. Czy uda się Maggi stanąć na nogi, w dosłownym tego słowa znaczeniu? Jak zachowa się Chip, który jest poniekąd sprawcą wypadku i osobą, która skazała swoją ukochaną na cierpienie? Czy uda się Maggie nawiązać bliski kontakt z siostrą? I dlaczego fizjoterapeuta nienawidzi wszystkich wokół, czy Maggie też znienawidzi?

Narracja jest w pierwszej osobie czasu przeszłego, lubię czytać książki z taką narracją, bowiem zawsze mam wrażenie jakbym czytała czyjś pamiętnik, lub siedziała naprzeciwko tej osoby i słuchała jej zwierzeń. I przyznam szczerze, że do końca nie jestem pewna czy fabuła tej powieści jest fikcją czy opisem realnych zdarzeń.

Mam wielką ochotę streścić całą książkę, ale wiem, że im więcej pozostawię w domyśle, tym książka bardziej zaintryguje.

Cieszę się, że ta książka wpadła w moje ręce, i mam nadzieję, że nie jest to jedyna powieść tej autorki, którą uda mi się przeczytać.


Historia tej młodej dziewczyny, nieco zbuntowanej, ale bardzo pogodnej, nie tyle bardzo mnie wzruszyła, co dała mi wiele do myślenia. ...

W walentynki Margaret czeka tylko na to, aż jej partner Chip się oświadczy. I jak można się domyślać, tak się właśnie dzieje. W nietypowych okolicznościach, bo w trakcie lotu cessną, której pilotem jest sam Chip. I chociaż Margaret boi się latać, ufa mu i wsiada z nim do małego samolotu. W trakcie lotu pogoda się zmienia, są problemy z lądowaniem i dochodzi do katastrofy. Pilotowi nic się nie stało, ale Margaret jest oparzona i sparaliżowana. Od tej pory musi zmagać się ze słabościami swojego ciała.

Historia jest wciągająca, chociaż dość przewidywalna. Poznajemy swoich bliskich tak naprawdę w krytycznych momentach i właśnie w takim momencie okazuje się że Chip nie jest tak idealny, za jakiego uważała go Maggie. A kiedy w okolicy pojawia się fizjoterapeuta Ian...

Nic więcej nie trzeba dodawać - ta historia jest dokładnie tak przewidywalna, jak można się było tego spodziewać.

Jest to książka lekka, traktująca o dość poważnym problemie, ale w sposób raczej zabawny. Spodziewałam się czegoś bardziej poważnego, nawet smutnego. Z jednej strony to dobrze, bo jest bardzo optymistyczna i pokazuje, że nawet w tak trudnej sytuacji można się śmiać, zakochać się i zrobić coś dobrego dla innych. Z drugiej strony nie pozwoliło mi to zżyć się z bohaterką i przezywać z nią te wszystkie trudne chwile. Z tego względu jest to świetna lektura na wakacje - niby temat poważny, ale raczej nie wywoła smutku na wakacjach. A dla fanów gatunku tym bardziej będzie to dobra książ...