Modele człowieka propagowane w wybranych czasopismach młodzieżowych

Pisma przeznaczone dla młodzieży odgrywają ważną rolę ze względu na cechy swej publiczności, którą stanowi pokolenie dopiero wkraczające w dorosłe życie. Pojawiają się tym samym liczne kontrowersje i pytania. Osoby odpowiedzialne za wychowanie zastanawiają się między innymi nad kwestią: na ile owe media odgrywają pozytywną rolę – preferują ambitną twórczość, realizują funkcje edukacyjne i kształcą charakter, w jakim zaś stopniu sprzyjają degradacji umysłowej i moralnej młodych czytelników.

Piotr Tomasz Nowakowski próbuje odpowiedzieć na pytanie, jakie normy i wartości moralne są propagowane w czasopismach młodzieżowych. W analizie opiera się na dziesięciu tytułach: „Bravo”, „Bravo Girl!”, „Click!”, „Droga”, „Dziewczyna”, „Mały Gość Niedzielny”, „Mega Sport”, „Płomyczek”, „Popcorn” oraz „Victor Gimnazjalista”. Punktem odniesienia dla rozważań autora są doświadczenia klasycznej myśli filozoficznej, a wnioski z badań – nie zawsze optymistyczne – znajdują dopełnienie w praktycznych wskazaniach etyczno-wychowawczych.

Wymiar pedagogiczny pracy koncentruje się na wychowawczej roli prawdy obiektywnej oraz wartości z nią związanych. Są one niestety obecne tylko w aksjologii nielicznych, zwłaszcza katolickich, czasopism. Przyczyną współczesnego kryzysu światopoglądowego młodzieży jest brak takich wartości w kulturze młodzieżowej, a także propagacja kontrwartości, na przykład subiektywizmu i relatywizmu, która musi prowadzić do nieefektywności wychowawczej. Rozprawa może znakomicie służyć jako pomoc dla pedagogów i duszpasterzy – zarówno w aspekcie doboru czasopism, jak i aksjologicznego ukierunkowania praktyki wychowawczej.

dr hab. Wojciech Chudy, prof. KUL