Opinia na temat książki Na tropie Węża. Prawdziwa historia seryjnego mordercy i mistrza oszustwa Charlesa Sobhraja

"Na tropie węża" to prawdziwa historia seryjnego mordercy i oszusta, który działał w Azji w latach 70. Charles Sobhraj urodził się w Sajgonie w kwietniu 1944 roku. Można powiedzieć, że już od wczesnych lat sprawiał swoim rodzicom problemy. Z czasem było ich coraz więcej, a w miarę upływu lat widać było coraz bardziej, że spokojne, uczciwe i ustabilizowane życie nie jest dla niego. Charles chciał się wzbogacić, najlepiej szybko i bez wysiłku. Bardzo szybko znalazł na to sposób, jak można się domyślać, nie był to sposób uczciwy. Wkrótce tworzy on coś na kształt specyficznej, przestępczej organizacji, która z czasem działa coraz bardziej brutalnie i bez skrupułów.
Autorami książki jest małżeństwo dziennikarzy Richard Neville (zmarły w 2016) i Julie Clark. Opisują oni proces demoralizacji Charlesa oraz to w jaki sposób manipuluje on ludźmi, których spotyka i którzy są mu potrzebni aby osiągnąć swój cel. I to jest właśnie w tej książce będącej tak naprawdę reportażem, najbardziej niesamowite. Charlesowi udaje się wciągnąć w swoje interesy całkiem sporą grupę ludzi, którzy przez wiele lat nawet dokładnie nie wiedzą w czym w rzeczywistości biorą udział. Dla dużej części z nich znajomość z Charlesem kończy się w najgorszy z możliwych sposobów. Muszę przyznać, że czytając tę książkę byłam zszokowana tym jak bardzo zdemoralizowanym i zepsutym człowiekiem jest jej główny (anty)bohater, ale również tym jak wydawałoby się rozsądni ludzie dają się podejść i manipulować sobą lekceważąc często oczywiste sygnały, że coś może być nie tak.
Bardzo polecam zapoznanie się z tą historią, choćby po to, aby samemu nie stać się kiedyś ofiarą tak sprytnej manipulacji jak osoby z otoczenia Charlesa. Historia wciąga czytelnika również z tego powodu, że jest oparta na faktach, a wiadomo, że takie opowieści robią na nas, czytelnikach, największe wrażenie. Aż trudno uwierzyć w to jakie osoby dały się omotać przestępcy (m.in. prawnik, byli policjanci itd.). Może nie do końca przyjemna to lektura, ale na pewno godna uwagi i refleksji.
Za książkę dziękuję Wydawnictwu Znak Literanova.