Opinia na temat książki Nawiedzony Dom na Wzgórzu, wydanie II

Od początku wiedziałam, że książka jest tylko inspiracją dla serialu, dlatego postanowiłam ocenić ją jako odrębne dzieło i w żaden sposób nie porównywać.
O ile w serialu zakochałam się całkowicie już od pierwszego odcinka, to o powieści nie mogę tak powiedzieć a pomimo zupełnie różnych od siebie historii, miałam przynajmniej nadzieję na zbliżony, gotycki klimat.
Akcja bardzo powoli się rozkręca, książka nie jest długa, ale przez pierwszą połowę kompletnie nic się nie dzieje a bohaterowie dalej zapoznają się z domem. Później, gdy już w końcu zaczyna się dziać to tak jakby nic się nie działo, ponieważ w momentach kiedy powinniśmy odczuć grozę i napięcię postacie cały czas sobie żartują. A humor był bardzo dziwny, kompletnie mi tam nie pasował, wszyscy co jakiś czas rzucali jakieś teksty od rzeczy kompletnie nie związane z tematem. Najbardziej podobało mi się za to zakończenie, wtedy wreszcie pojawiło się napięcie.
Książka mogłaby więc być całkiem niezła, gdyby tylko ograniczyć ten surrealistyczny humor kompletnie nie pasujący do sytuacji. Choć może powieść miała być celowo lekko surrealistyczna.