Książka pozytywnie mnie zaskoczyła, bo choć oparta nieco na baśni "Piękna i bestia" to jednak ma w sobie wiele realizmu i nie opiera się tak wyraźnie na bajkowym motywie miłości. Dla mnie to duży plus, bo jednak lubię domieszkę rzeczywistości w czytanych historiach.
Bohaterowie wielokrotnie swoim niezdecydowaniem, niedopowiedzeniami i działaniem pod wpływem impulsu działali mi na nerwy. To był duet bardzo wybuchowy, który uwielbiał układać sobie w głowie własne teorie na temat tego, co druga strona miała na myśli. Nie lepiej dopytać? Ano, w ich przypadku- niekoniecznie! ;) Pomimo tego zdecydowanie bardziej ich polubiłam niż bohaterów poprzedniej części. Poprzez swoje zachowanie ale także i targające nimi wątpliwości byli bardziej rzeczywiści i łatwiej mi było utożsamiać się z ich wyborami.
Simon to taki facet, którego brałabym w ciemno. Choć nie cieszył się dobrą opinią, nawet wśród przyjaciół, którzy kochali go lecz wiedzieli, że kobiety traktuje przedmiotowo. Jednak po trosze zarówno wypadek jak i rozwijające się w nim uczucie do Majki sprawiły, że zaczął dorośleć. W trudnych momentach wziął na swoje barki opiekę nad ukochaną, okazał się troskliwym partnerem z głową na karku, którym nie rządzi pożądanie. Brakowało mi trochę większego opisu jego stanu po oblaniu kwasem, targających nim uczuć i tego, jak cała sytuacja nadszarpnęła jego psychikę, jednak zdaję sobie sprawę, że książki też mają swój limit znaków ;)
Majka to kobieta, która ma ogień i jednym zdaniem potrafi wszystkich ustawić do pionu. Zdecydowanie nie jest to materiał na księżniczkę! ;) Jednak przy bliższym poznaniu widzimy jej delikatniejszą stronę, do której nie lubi się przyznawać, a która wymaga opoki i silnego ramienia wspierającego w trudnych momentach. To taki typ osoby, z którą można konie kraść, lecz też przypomnienie, że każdy ma swój limit nieszczęść, nawet ci, których moglibyśmy określić jako niewzruszonych na życiowe perturbacje.
Autorki sprawnie wplotły tutaj wątek posiadania dzieci. Niektórzy chcą, a nie mogą, niektórzy się nie starają i zaliczają wpadki, niektórzy oddają swoje dzieci do adopcji. I każda sytuacja na swój sposób jest trudna dla osób, których to dotyka i każdemu bez wyjątku trudno się z tym pogodzić. To istotny temat, o którym często zapominamy.
Jeśli macie ochotę na powrót do Martagonu to nie powinniście się zawieść. To kolejna książka Autorek, która została napisana lekko i jest bardzo przyjemna w odbiorze. Dzięki narracji zarówno z punktu widzenia Simona jak i Majki doskonale wczuwamy się w sytuację obojga bohaterów. Jeśli jednak nie czytaliście pierwszej części myślę, że nic nie stoi na przeszkodzie by sięgnąć po ten tom (w moim odczuciu dużo lepszy!). Osobiście trzymam kciuki za kolejną część- Mason i Jasmina to byłaby para idealna, ale co ja tam wiem.. ;-)
/461e2f21-48b7-4db8-80a9-34e3473a16b8/n/niedoskonaly)
@Booklutek
