Nigdy nie zapomnę 2

“Postanowiłem tym razem nie wychodzić z cienia. Jeszcze nie czas na nasze spotkanie. Ono miało nadejść wkrótce, ale jeszcze nie zdecydowałem o jego przebiegu.”

“Odsunął się ode mnie od razu, jak tylko wpadł w kłopoty. Dla niego nic nie znaczyłam i trudno było mi się z tym pogodzić.”

“Dla nas obu to było jednocześnie ważne i trudne. Ona przez lata zastanawiała się, dlaczego się od niej odwróciłam, a ja przez cały czas walczyłam sama ze sobą, żeby nie zranić jej okrutną prawdą.”

“Kochałam mamę i chciałam jej pomóc, ale jeśli przez tyle lat odrzucała wyciągniętą dłoń, nie mogłam ratować jej kosztem własnego życia. Nauczyłam się stawiać siebie na pierwszym miejscu i pilnowałam, zeby nigdy nie popełnić błędu, myśląc inaczej.”

“Zaciągnąłem się jej pięknym zapachem i przymknąłem powieki. Pachniała identycznie jak kiedyś. Niewinnie słodko, ale wcale taka nie była. Mąciła mi w głowie za każdym razem, kiedy znajdowała się w pobliżu. Nie musiała nawet się starać. Nieświadomie niszczyła wszystko, co sobie zaplanowałem. Kruszyła moje mury, które z ledwością trzymały się na fundamentach nienawiści.”