Noce i dnie [t. 3-4]

Nie zgadzam się z przedmówcami. Po przeczytaniu tej książki jestem pewien że poloniści to banda cymbałów. Tyle kartek i o niczym. można sobie darować. Średnio inteligentny lekarz psychiatra opisze sprawę na dwóch stronach A4. oczywiście wraz z opisem udanej psychoterapii. A tak paręset stron historii jakiegoś durnego babska która się miota z lewej na prawo i lewo. Poloniści to banda durniów i cymbałów. Jakakolwiek rozprawa na temat tej książki to parędziesiąt stron. To po jaką cholerę się za to biorą. Skoro jakiemuś psychiatrze sprawa zajmuje dwie kartki wraz z rozwiązaniem? W szkole wałkowalim to na 3 godzinach lekcyjnych . Razy 18 uczniów to daje 54 godziny. Po diabła?? Psychiatra rozwali ten problem wieloooookrotnie szybciej. No ale za dwie kartki nie wchodzi się do historii literatury i ani magistra ani doktora z dwóch kartek nie zrobi. Z czegoś trzeba przepieprzyć studentów i truć coś uczniom w szkole. A tu bez mgr i dr się nie obejdzie. Ciril Parkinson się kłania. Ta książka to jest potrzebna jedynie bytom akademickim.

Świetna książka, m.in. o tym jak czasami nie doceniamy tego co posiadamy.

popieram kulpinskiego jedna z najnudniejszych książek jakie obiły mi się o oczy za co po co na co i dlaczego?

Genialne!