Opinia na temat książki Nowy wspaniały świat

Po powieść przede wszystkim sięgnęłam z obowiązku. Bo każdy zna, bo wciąż się o niej mówi, bo zaliczana jest do dzieł ponadczasowych. Znajdowała się na mojej liście lektur obowiązkowych, a zmotywowana wydaniem komiksowej wersji (chwała Jaguarowi) musiałam w końcu ją „odhaczyć". I przyznaję — fenomen powieści Aldousa Huxley'a rozumiem, choć sympatii nie podzielam. Autor poświęcił wiele uwagi budowie świata czy kreowaniu bohaterów, a jego styl pisania jest łatwy w odbiorze. To mieszanka, która zwykle oznacza dobrą powieść, a w tym wypadku dochodzą jeszcze filozoficzne kwestie, które atakują głowę i ogrom innych przemyśleń. Mamy więc styczność z powieścią dobrą, a jednak to nie tak, że ją pochłonęłam. Właściwie wręcz przeciwnie. Były chwile, gdy musiałam na sobie wymuszać dalszą lekturę. Gdy już naprawdę miałam jej dość. Czasami jednak już tak jest, że dobry warsztat i ważna treść nie wystarczą. Powieść bardziej mnie irytowała, a pewna niespójność w tworzeniu świata uczucie to potęgowała. Przeżyłam spory zawód z nią związany i po dojściu do połowy uznałam, że za bardzo szanuję mój czas, by brnąć w to dalej. Odłożyłam ją i nie wiem, czy kiedykolwiek jeszcze spróbuję przez nią przebrnąć. Mam pod ręką znacznie ciekawsze antyutopie. DNF 44%
.
przekł. Bogdan Baran
.
.
.
[W powieści pojawia się wiele rasistowskich określeń, co może być zabiegiem celowym lub kwestią tego, że tekst powstał w 1931 roku, kto to wie.]