Wschód-Zachód

Po pierwszym tomie meekhańskich opowieści byłam pewna, że zaczynam naprawdę epicką serię, która niejednokrotnie sprawi, że ciary przejdą mi po plecach.

Drugi tom, "Wschód - Zachód" jest tak samo niesamowity co "Północ - Południe". Jeśli nie bardziej...

Wschód to świat plemion, ale w największym stopniu nie ludzi, co koni. Konie pełnią niezwykle ważną rolę w każdym z opowiadań. Czy ciągnąc wozy ku wolności, czy niosąc jeźdźców generała Laskonlyka przez sawannę, dokonując niemożliwego. To świat nieujarzmiony, piękny... tak jak ludzie, którzy tu żyją. Trudny świat, ale pełen dzikiej swobody.

Wschód to także odważna Kailean-ann-Alewan, członkini czardaru Generała, z którą poznajemy obyczaje tej części świata i oczywiście sam Generał, żywa legenda i człowiek, który potrafi zmierzyć się nawet z całym oddziałem Se-Kohlanczyków. Opowiadania z nimi są pełne dumy i sprytu, odwagi i chwały.

Zachód... to mój faworyt, bo jak tu nie uwielbiać Altsina? To najbardziej intrygujący bohater Wegnera, a przecież taki zwyczajny. Ot, człowiek, ale aż człowiek. Chciałabym, aby pojawił się także w innych tomach Meekhanu.
Altsin pokazuje nam gierki pomiędzy możnymi, walkę o pozycję i wszystkie te drobne plany w planach. Jako miłośniczka złodziejskich historii, przy każdym opowiadaniu zacierałam ręce.

Styl Wegnera cudowny, wciągający, historie intrygujące i unikalne, a co najważniejsze, z genialną puentą. Zawsze mogę mieć pewność, że zakończenie wbi...

Dowód na to, że polscy pisarze również potrafią stworzyć coś rewelacyjnego. Pierwsza część jest nieco słabsza i trudno mi się ją czytało, ale "Zachód" wynagrodził mi to z nawiązką (Alt jest zdecydowanie jednym z moich ulubionych bohaterów).
Nie jestem fanką zbiorów opowiadań, lecz to czytało mi się naprawdę dobrze. Zakup książek był bardzo dobrym pomysłem :)

No ja się nie dziwię, że Wegner dostał tyle nominacji i nagród. Taj, jak w I tomie, tak i tutaj mam opowiadania, ale później już gładko przejdziemy do fabuły. Bo we wschodzie i zachodzie bohaterowie nowi spotykają bohaterów ze stron na 'p'.

Wschód jest Mongolią, stepami, cygańskimi karawanami i ludźmi urodzonymi w siodle. Opowiada historię Kailean, Laskolnyka, po trochu innych uzdolnionych magicznie osóbek oraz Wozaków - dziwiłam się przy prawach Issaram, ale ci też mają je odklejone od rzeczywistości. Chciałabym napisać coś o ostatnim opku, ale nie idzie bez spoilerów, zatem pozostanę przy zdaniu — pilnujcie swoich oczu.

Zachód praktycznie wcale nie wychodzi poza Ponkee-Laa. Początkowo tak bardzo czułam oddech Szóstki Wron, ale takiej w wersji gore. I nużyło mnie aż do chwili, kiedy chłopaka wrzucono do rzeki. Tak, tak też podejrzewałam, zabawa mieczem do czegoś doprowadziła. No i masz, i ciekawe teraz, w którą stronę wyruszy Altsin. A, no, i tak jak we Wschodzie, tak i w Zachodzie pojawia się parka starych znajomych. Ale czemu chcą go ubić?

Kolejny tom - jak najbardziej. Już kupione wszystkie wydane i czym prędzej się zabieram.