Opinia na temat książki Paprocany

Tym razem poznajemy młodą inteligentną Panią mecenas, która oczywiście słynie z ciętego, wulgarnego języka - Zośkę. Słynie ona z prowadzenia spraw gangusom. Pewnego dnia dowiaduje się, że jej bratanica zostaje porwana i prawdopodobnie coś jej grozi. Nie myśląc zbyt długo, Pani mecenas postanawia ją odnaleźć na własną rękę. W Tychach natomiast dochodzi do gwałtu prostytutki. Oskarżonym staje się jeden z policjantów - Krzysiek. Komendant, który jest ojczymem Zośki, postanawia oddelegować dobrego glinę do córki, by ten pomógł jej w prywatnym śledztwie. Między tą dwójką od samego początku zaczyna iskrzyć. Razem stanowią zgrany team, który szybko może rozwiązać zaginięcie młodej dziewczyny.

Wątek kryminalny w tej książce jest całkiem niezły. Podobał mi się. Tak jak i wątek miłosny. Zośka mimo, że zadziorna z niej baba, która lubi się wyróżniać w tłumie wierzy w prawdziwą miłość. Jej chłopak - zakochany w sobie dziennikarz - nie jest dla niej dobrą partią. Na szczęście postawiony przed nią Krzysiek okazuje się być prawdopodobnie tym jedynym. Nieziemsko przystojny, ułożony, może nawet zbyt dobry dla wulgarnej kobiety. Jednak mają się ku sobie i to bardzo. Jak już wspominałam między nimi iskrzy bardzo.

Mamy tutaj dużo seksu, dużo wulgarności, kryminalną sprawę do rozwiązania. To Świst, którego lubimy. Bardzo lubimy. Wciąga od samego początku do końca. Jest to lekka pozycja na lato. Książki Pauliny Świst nie są wymagające. Są schematyczne. I to jedyna taka polska Autorka, której schematy lubię. Jej książki mnie wciągają, i niesamowicie dobrze bawią. Tym samym tą książką rozpoczyna nową serię, która z pewnością sprawi, że będę dobrze się bawić.