Alex Kava o swojej książce:
„Płomienie śmierci” to moja dwunasta powieść, a dziesiąta z serii, której bohaterką jest Maggie O’Dell. Prawdziwe osiągnięcie, biorąc pod uwagę, że nigdy nie zamierzałam tworzyć cyklu. Czasami jednak bycie pisarzem oznacza nie tylko pisanie, trzeba też umieć słuchać. A zatem można by powiedzieć, że wciąż opowiadam o Maggie, bo to wy, moi czytelnicy, domagacie się tego. Przyznaję, że z początku trzeba było mnie do tego namawiać. Nigdy nie czytałam żadnej serii powieściowej, nie miałam zatem pojęcia jak się do tego zabrać. Myśl, że z jedną bohaterką, która jest mi dość obca, spędzę sporo czasu, nie budziła we mnie entuzjazmu. Stąd moja ogromna wdzięczność dla tych, którzy wytrwali z Maggie – i ze mną – od początku[1].
Pomyślałem sobie złośliwie, ale też niesprawiedliwie, że wyraźnie widać, że nie miała pojęcia. Niesprawiedliwie, bo wiele powieści z Maggie O’Dell, jest dobrą rozrywką, nawet bardzo. Może to ja przeczytałem ich zbyt wiele i po prostu mi się przejadły? Albo rzeczywiście ten tom jest wyjątkowo naciągany…
Agentka Maggie O’Dell, zajmuje się w FBI portretami psychologicznymi przestępców. W Waszyngtonie zostaje oddelegowana do odnalezienia podpalacza, a możliwe, że i mordercy, bo w pobliżu spalonego obiektu znaleziono zwłoki kobiety ze zmasakrowaną doszczętnie głową.
O’Dell bardzo źle reaguje na pożary – gdy była nastolatką w pożarze zginął jej ojciec, strażak. Z trudem też radzi sobie, a może już nie bardzo radzi, z traumatycznymi przeżyciami i wspomnieniami poprzednich spraw.
Nowy szef Maggie O’Dell, Kunze (palant i dupek w odróżnieniu od poprzedniego, Cunninghama), wysyła ją na badania, ale ona – oczywiście – stara się tego uniknąć, bo zdaje sobie sprawę, że kiepski stan psycho-fizyczny mógłby zakończyć jej karierę.
Spora część powieści to wspomnienia Maggie O’Dell poprzednich akcji oraz informacje, które mogą się przydać komuś, dla kogo „Płomienie śmierci” są pierwszą lekturą z serii. Pozostali będą się po prostu nudzić historią dwóch psów, pojawienia się w jej życiu Bena i przyrodniego brata, partnera Tully’ego, wrednej Julii Racine itd. Odrobina nowości pojawia się wraz z kamerzystką, Samanthą Ramirez oraz dziennikarzem śledczym, Jeffery'm Cole'm.
Kolejne książki tej autorki, starsze i nowsze, daruję sobie w najbliższych latach.
---
[1] Alex Kava, „Płomienie śmierci”, przekład Katarzyna Ciążyńska, wyd. Harlequin, 2013, s. 402-403.
/o-1311816/n/plomienie-smierci)
@sandrajasona
@LadyEssex
@kejti1
@Evocatora
