Pod słońcem Toskanii

Zabrałam ją ze sobą na wakacyjny wyjazd - i to był strzał w dziesiątkę! Za każdym razem kiedy ją otwierałam, robiłam się głodna i czułam ciepło toskańskiego słońca na twarzy;) Książka jest bardzo dobra, tylko zabierając się za nią nie wolno pod żadnym pozorem nastawiać się na fabułę podobną do filmu - te dwie pozycje łączą tylko elementy, a nie akcja. "Pod słońcem Toskanii" powinna (w moim przekonaniu) przypaść do gustu fanom książek Petera Mayle i jego prywatnych obserwacji na temat Prowansji;)

Świetna książka! Po przeczytaniu jej miałam ochotę wyprowadzić się do Toskanii. Autorka w bardzo realny sposób opisuje życie w tym regionie Włoch. Czytając ją miałam wrażenie, że jestem tam, czułam zapach i smak potraw, które przyrządzała główna bohaterka, słyszałam cykady i siedząc przy stole na terasie czułam lekki powiew wiatru o zachodzie słońca...

Najpierw obejrzałam film i byłam nim zachwycona. Później przeczytałam książkę i od tej chwili filmu nienawidzę. Jest nudny. Książką za to jest fantastyczna! Czytając ją można poczuć zapach arbuza, suszonych pomidorów, trawy. Ona wciąga i fascynuje. Pozwala przenieść się do słonecznej Toskanii. Jednym słowem: polecam! :]

Przeczytałam 27 stron i dalej nie dam rady... Książka nie dla mnie, męcząca, nużąca, opisy pięknej przyrody napisane w jakimś "nudnym" języku, chyba tak fatalnych nie czytałam jeszcze, następnie jakieś beznadziejne przypadki bohaterki, jak to boli ją stopa... Nie twierdzę jednak, że książka jest źle napisana, lub kiepska. Po prostu mnie jeszcze ona nie interesuje i nie rozumiem po to coś takiego pisać. To jest (nudny) przewodnik po Toskanii. Autorka z rozkoszą pisze o wszystkich urokach krajobrazu i jej zabytkowego domu. Dla mnie żadna rewelacja, że kobieta po 40 kupuje sobie dom, gdzieś w odległym miejscu. Fajnie, ale dla mnie czytanie jej przeżyć jest bezcelowe. Sięgnę po tę książkę może, kiedy sama będę potrzebowała takiej spontanicznej "ucieczki" do Toskanii na przykład, ale nie teraz.

Opisy bardzo malownicze i działające na wszystkie zmysły- szczególnie smaku. Jeżeli ktoś oczekuje wartkiej akcji to jej tu nie znajdzie. Generalnie fajnie było ją przeczytać ale stanowczo uważam że powinna być o połowę krótsza bo ciągnęła się nieziemsko. Można przeczytać (szczególnie w długie zimowe wieczory) ale nie koniecznie,

Szczerze mówiąc zasypiałam przy niej. Już sam początek nie zapowiada niczego dobrego, szczegółowe opisy dróżek, domów zniechęciły mnie, oczy same się przy niej zamykały. Dobra na bezsenność.

teraz doceniam film,cudowny i zabawny - napisany na podstawie tak kiepskiej książki - z trudem dobrnęłam do końca -szkoda czasu,jest tyle innych pięknych książek o Toskanii ......

zwykle jest tak,że książka wydaje się być znacznie ciekawsza bo sami sobie układamy meble, sami sobie wyobrażamy główną bohaterkę i nikt nam niczego nie narzuca.

Film jest wspaniały i bardzo pokrzepiajacy, mam nadzieje że ksiazka jest pełna humoru i jeszcze lepsza od filmu :)

filmem bylam zachwycona,a ksiazka mnie rozczarowala.Jednym slowem film a ksiazka nie maja ze soba nic wspolnego!

I film i książka są zachwycające. Kocham Toskanię <3

o dziwo, film uznaję za lepszy