Opinia na temat książki Pokrzyk

"Pokrzyk" to jedenasta odsłona sagi o Lipowie, na którą czekałam z niecierpliwością. Czy warto było? Powiem szczerze, że nieco się zawiodłam. Czytałam tą książkę w okresie halloweenowym więc tematyka klątwy jak najbardziej była tutaj na miejscu. Pamiętam, że przyszło mi do głowy, że autorka trochę "poleciała z własną fantazją" i momentami czułam się jakbym czytała "To" Stephena Kinga.

Dlaczego ocena dobra skoro się zawiodłam? Książki z tej serii czyta się " w mgnieniu oka" i zawsze dobrze jest wrócić do Lipowa. Bardzo podobały mi się fragmenty z przesłuchania Klementyny, która jak zwykle jest genialna. Katarzyna Puzyńska niewątpliwie potrafi pisać, fabuła ciekawi, ale to co zrobiła z bohaterami, to brak mi słów. Związek Weroniki z Danielem to jedno wielkie nieporozumienie, a jeszcze gorzej przedstawiona została postać Klementyny Kopp, pomijając fragmenty z przesłuchania, której motywacja na szczęście została wytłumaczona w racjonalny sposób. Motyw klątwy, o którym już wspomniałam, został wprowadzony "po coś" jeśli się dłużej nad tym zastanowić.

Ostatnią już niezrozumiałą przeze mnie sprawą jest wprowadzenie pewnego policjanta, który ma zasadnicze znaczenie dla jednej z głównych postaci, pod sam koniec książki, a samo zakończenie tomu z jednej strony zaskakujące, ale z drugiej strony czy potrzebne? Jeśli jest to "furtka do tomu 12" to jest to zabieg zdecydowanie na plus. Jako miłośniczka sagi i twórczości pani Puzyńskiej mam nadzieję, że następny tom przyniesie odpowiedzi na wiele pytań. Podsumowując: ciągle jest we mnie sentyment do Lipowa, uczucia mam mieszane co do tej książki, warto ją przeczytać choćby po to, aby samemu wyrobić sobie opinię czy jest to nadal to "stare dobre Lipowo".