Niniejsza publikacja jest pierwszym tomem serii poświęconej historii Polskiego Radia - wspólnej inicjatywy Polskiego Radia SA i Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, Pojawienie się radiofonii z początkiem XX wieku zaowocowało znaczącym postępem w dziedzinie rozpowszechniania informacji, kultury i edukacji oraz prowadzenia zorganizowanej działalności służącej upowszechnianiu ludzkiej myśli we wszystkich dziedzinach życia, dialogowi społecznemu i politycznemu, dając impuls do globalizacji.
W 2013 r., postanowiono podkreślić bardzo ważną społecznie rolę, jaką odegrało Polskie Radio na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej i zorganizowano konferencję, której wynikiem jest 15 tekstów zamieszczonych w niniejszej publikacji. Okazję do tego stanowiła 85. rocznica uruchomienia Polskiego Radia w Wilnie. Wileńskie radio było kuźnią talentów i głosów radiowych, wśród których wymienić należy: Czesława Miłosza, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Antoniego Bohdziewicza, Tadeusza Łopalewskiego, Pawła Jasienicę (wł. Leona Lecha Beynara) i wielu innych. Większość z nich po wojnie organizowała od podstaw placówki radiowe na terenie Polski. Właśnie w Wilnie pierwszy kontakt z mikrofonem miały takie postaci jak: kompozytor Ludomir Różycki, aktorzy i reżyserzy Wanda Siemaszkowa i Juliusz Osterwa, malarz i scenograf prof. Ferdynand Ruszczyc. Na realizowane w Wilnie słuchowiska i audycje literackie czekano w całym kraju. W lipcu 2013 r. minęło także 80 lat od debiutu niezapomnianej audycji "Wesoła Lwowska Fala", cieszącej się niebywałą popularnością wśród przedwojenny słuchaczy. Kolejnym ważnym tematem konferencji stała się 75. rocznica rozpoczęcia nadawania przez rozgłośnie Polskiego Radia w Baranowiczach - rozgłośnia promowała na antenie przede wszystkim regionalnych twórców, nadając programy z ich udziałem.