Problem trzech ciał

Dobra książka - udany początek trylogii.
Nie jestem wielkim fanem literatury SF, jednak w tej książce urzekło mnie dobre zbalansowanie pomiędzy wiedzą naukową (laikowi i ignorantowi takiemu jak ja otwiera głowę na zagadnienia związane z kosmosem i nauką) podaną przez autora, a fabułą (nic szczególnie zaskakującego, miło się czyta) - klimat trochę jakby "czytało" się Interstellar - Nolana.
Jedyny zarzut jaki mam to lekka drewnianość książki, jakby niektóre zwroty były użyte nieadekwatnie do sytuacji, w jakiej je zastosowano - podejrzewam, że to przez sposób tłumaczenia - z chińskiego na angielski z angielskiego na polski, tym niemniej książka warta przeczytania i mam nadzieję, że wydawnictwo szybko uwinie się z wydaniem kolejnych części.

Science fiction autorstwa chińskiego pisarza. Akcja umiejscowiona w Chinach, częściowo w historycznych już czasach rewolucji kulturalnej. Ciekawe połączenie świata realnego, rzeczywistości wirtualnej oraz wizji obcej cywilizacji z którą ludzie zostają skonfrontowani. Dla polskiego czytelnika to również interesujące zetkniecie z chińską kulturą.

Jedna z bardziej skomplikowanych powieści z jaką mogłem się zaznajomić w ostatnim czasie. Wielowymiarowa historia, z której część detektywistyczna jak i ta dotycząca fizyki jest ciekawie rozbudowana, niestety fragmenty science fiction nie wzbudzają podobnego zachwytu.

Jak ja kocham porządną, mądrą fantastykę! Ta książka naprawdę jest znakomita. Ciekawie przedstawione koncepcje naukowe, odwołania do historii (także historii nauki) i do spraw teraźniejszych, m.in. do ekologii... Pochłonęłam łapczywie.

Chińska fantastyka to jest coś, co rzadko widzimy na półkach księgarskich. Oczywiście nie mówię tu o autorach pochodzenia azjatyckiego, pośród których na pierwszy plan wybija się Ted Chiang i jego"Historia twojego życia".
Cixin Liu, to niezwykle popularny pisarz w swoim kraju, który ma w swoim dorobku ponad 20 powieści i każda stała się z miejsca bestsellerem.

"Problem trzech ciał", to sensacja wydawnicza, z kilku powodów. Jedna z nich to taka, że sam Obama skusił się na lekturę tejże książki. Kolejna to, nagroda Hugo-przyznana po raz pierwszy tekstowi tłumaczonemu. Więc nie pozostało nic innego jak wydać to dzieło i u nas. Przekonać się samemu, o cóż chodzi z tym szumem wokół autora i jego pism.

A cała opowieść, to przede wszystkim historia pewnej dziewczyny, która straciwszy członków swojej rodziny, zajmuję się wycinką drzew. Jednak pewnego dnia zostaje aresztowana i osadzona w areszcie. Grozi jej poważna kara, za jej "przewinienia". Jednak ze względu na jej wykształcenie, dostaje szanse pracy w tajemniczym ośrodku. Ośrodek ten owiany jest tajemniczą aurą. Ludziom w pobliżu wypadają włosy, zapadają na dziwne choroby, a ptaki omijają to miejsce z daleka. Jest tylko jeden problem. Jeżeli zgodzi się przyjąć tą propozycję, musi pozostać w ośrodku do końca życia. Nie mając innego wyjścia Wenije zgadza się.

Prawie pół wieku później dochodzi do tajemniczych samobójstw, wśród elity naukowców, a jedynym co ich łączy jest praca przy akceleratorach czą...

Miałam ogromną ochotę na tę powieść - chińskie SF, które zdobyło nagrodę Hugo, tym bardziej po wielu entuzjastycznych opiniach na LC.
Opis okładkowy zdradza, że będziemy mieli do czynienia z tematem kontaktu z cywilizacją pozaziemską, poza tym łykniemy trochę historii Chin z czasów Mao. Brzmiało zachęcająco.
Jak widać po ocenie gwiazdkowej lektura mnie nie usatysfakcjonowała.

Najpierw plusy.
Tło historyczne fabuły i miejsce większości akcji, czyli Chiny, zaciekawiły mnie. Niby słyszałam o Rewolucji Kulturalnej ale nie zdawałam sobie sprawy jak bezwzględnie została przeprowadzona i ile ofiar pochłonęła. Wdaje się być jakimś totalnym szaleństwem, zarówno jej założenia jak i realizacja, a jednak wydarzyła się.
Motyw gry komputerowej "Trzy ciała" przedstawiającej cywilizacje na planecie w układzie trójsłonecznym - też nowość dla mnie. Nie słyszałam wcześniej o problemie trzech ciał (spodziewałam się bardzie problemu trzech organizmów biologicznych niż ciał niebieskich) i zmaganiach z jego rozwiązaniem. Podobał mi się model maszyny liczącej złożonej z armii wyposażonej jedynie w dwie chorągiewki sygnalizacyjne. Świetne pokazanie zasady zapisu zero-jedynkowego algorytmów obliczeniowych.
Teraz minusy.
Wizja cywilizacji trisolariańskiej opisana jest w bardzo naiwny sposób. Abstrahując od zupełnie absurdalnych nazw funkcji państwowych typu princeps i konsul, poprzez fragmenty brzmiące jak skarga na system komunistyczny, skrajna antropomorfizacja spra...

W wakacje staram się czytać lżejsze lektury. Padło na gatunek hSF*, a dokładniej chwalony i poczytny „Problem trzech ciał” - pierwszy tom trylogii Cixin Liu.

Postanowiłem tym razem zrezygnować z typowego zbudowania własnej oceny. Ponieważ książka ma sporo opinii odnoszących się szeroko do treści, przekrojowo opisujących różne elementy narracji, potraktuję swoje pisanie o tej książce jako pewien wyraz przekonań o SF, które książka Liu we mnie wzmacnia. Chciałbym w tej swoistej meta-opinii wypunktować to, co według mnie jest wadą większości hSF i prowadzi do nieporozumień, nadużyć i czasem niezrozumiałych egzaltacji.

Postaram się pokazać, że jak większość hSF, opiniowana powieść jest słaba literacko, buduje przesadną zawiłość wpadając w pułapki nielogiczności, a mieszając fikcję z nauką, daje nieuprawione poczucie obcowania z wiedzą i faktami, czyli czymś, co może jakoby zastąpić lub uzupełnić naukę w budowaniu własnego korpusu przekonań o świecie.

WARSTWA LITERACKA

Usuwając z powieści żargon naukowy, dywagacje pół- i para-uczone, pozostaje niewiele. Żadna postać nie jest zbudowana ciekawie, nie ma głębokich motywacji, z nikim nie ma za bardzo jak się utożsamić. Język jest prosty (być może taki był cel autora, by oddać charakter naukowości, typowy w hSF), a same opisy potworności rewolucji kulturalnej w swojej naskórkowości nie dodają głębi. Brak wymiaru egzystencjalnego z reguły przekreśla u mnie fantastykę z obszaru tych dobrych lektur (cho...

"Wspaniałe opowieści nauki mają nieodparty urok" i "Literatura fantastycznonaukowa jest cudowna...". To tylko dwa wybrane cytaty z posłowia autora, pod którymi mógłbym się w każdej chwili podpisać, a jest tam takich stwierdzeń znacznie więcej. Posłowie "Problemu trzech ciał" to właściwie napisany prostym językiem manifest pochwalny nauki i wyobraźni. W pewnym sensie sama książka też ma taki charakter. Nauka jest jedną z jej bohaterek, co stanowi pewien powrót do tradycji dawnych książek SF i pozwala autorowi dobitnie pokazać znaczenie badań naukowych w kształtowaniu umiejętności dostrzegania szczegółów i rozwiązywania problemów, zarówno przyziemnych jak i specjalistycznych. Trudno nie zgodzić się z tym, że nauka to podstawa rozwoju cywilizacji, nawet jeśli dla wielu współczesnych ludzi ma ona znaczenie głównie wtedy, gdy jest w stanie co roku dostarczyć im nowy model smartfona. Nie mam pojęcia czy Cixin Liu jest znakomitym naukowcem, ale niestety nie jest tak dobrym pisarzem jak choćby Peter Watts a, co gorsza, jego naukowe i fabularne pomysły w tej książce zanurzone są głęboko w gęstym, komunistycznym sosie Chin XX wieku, który zupełnie mi nie posmakował. Chodzi mi tu zarówno o powierzchniową, przygnębiającą i irytującą stylizację (nie twierdzę, że nieautentyczną), powodującą, że większość wypowiedzi bohaterów wygłaszana jest ideologicznie nadętym i kretyńskim żargonem działaczy partyjnych (który w dzisiejszych czasach można usłyszeć głównie w wypowiedziach przedstawicieli r...