Przedmiotem pracy są przemiany polskiej kancelarii królewskiej na początku XVI wieku. Początkowo jednak zamierzałem zajmować się kancelarią królewską Zygmunta Starego, co byłoby naturalną kontynuacją badań Ireny Sułkowskiej-Kurasiowej. Własne przemyślenia podające w wątpliwość sens dalszych badań kancelarii królewskiej w obrębie panowań, dyskusje w trakcie cyklicznych konferencji poświęconych polskiej kancelarii królewskiej, o których nişej, spowodowały zmianę koncepcji. Nie ma sensu czekać stulecie aş monografie kancelarii w czasie poszczególnych królowań dadzą materiał do rozwaşań syntetyzujących. Poznanie polskiej kancelarii królewskiej nie moşe czekać tak długo. Juş teraz naleşy rozpoznawać ją w całości. Piszę o tym szerzej w podsumowaniu stanu badań. Niniejsza rozprawa nie rozwiązuje problemu całościowego ujęcia dziejów kancelarii królewskiej, ale stara się dotykać zagadnień kluczowych dla wielowiekowej ewolucji centralnego urzędu państwowego.