Przyjaźń. To, co nas łączy

Książka „Przyjaźń. To co nas łączy” w przełożeniu Iwony Mączki, bardziej stoi obrazem niż słowem.

Już pierwsza strona mnie raduje, bo widzę dwa krzesła, a ja przecież tak lubię krzesła/miniaturowe/. Są różne. Myślę…, przyjaciele… to może być On i Ona lub On i On albo Ona i Ona, ale może być przecież przyjaźń z psem…

Tylko skąd wiemy, że z kimś stworzymy prawdziwą przyjaźń i czy ta przyjaźń przetrwa? Jak się dobieramy? W jakich sytuacjach? Ile czasu potrzeba, aby wiedzieć, że ta przyjaźń jest prawdziwa? I co decyduje, że jest prawdziwa? Czy bardziej przeciwieństwa czy podobieństwa rozumieją się w przyjaźni?

Takie pytania zadałam sobie, zanim zaczęłam czytać. Czy znalazłam w książce na nie odpowiedzi? Nie na wszystkie.

Dla mnie przyjaźń polega na tym, że mogę się z kimś nie odzywać i z rok, bo każdy ma swoje życie. Ale jak za ten rok się do siebie odezwiemy, to będzie tak, jakbyśmy się wczoraj rozstali, to będzie jak święto. I to czytam między rysunkami w książce.

Tak, rysunki są z jednej strony proste, ale z drugiej dobitnie dają do myślenia. Wracałam do początku kilka razy…, bo chciałam dokładnie zgłębić ten temat. Nie wiem czy Wam też, ale mi przeleciało przed oczami całe moje życie i wszystkie przyjaźnie jakie były, jakie się skończyły, nie spełniły oczekiwań, czy zostały przerwane…, ale też te, jakie są do dziś…te najcenniejsze.

Przyjaciel jest potrzebny każdemu…boje się ludzi, którzy mówią, że tak nie j...

Myślę o moich przyjaciołach. O ludziach, którzy są przy mnie i tych, którzy odeszli. Których poznałam lata temu i tych, których znam od niedawna. O wspólnie spędzonych momentach czy chwilach rozłąki. Myślę o twarzach i scenach z przeszłości, a obrazy nieustanną lawiną atakują moją głowę. Wszystko natomiast za sprawą picturebooka Heike Faller i Valerio Bidali. Przyjaźń jest bowiem ukazana w nim niczym wielobarwny motyl. Znaleźć można ją wszędzie i zawsze, a składa się z niepozornych chwil codziennych i tych, które na długo zapadają w pamięć. Nienachalny tekst i estetyczne ilustracje okazały się być wystarczająco wymowne, by wprawić mnie w sentymentalny nastrój. Nakłoniły mnie do zatrzymania się w codziennej gonitwie i docenienia ludzi, którzy mnie otaczają.



„Przyjaźń. To, co nas łączy" to książka bardzo estetyczna i przejrzysta. Jest skierowana dl...

Zastanawialiście się kiedyś jak niewiele potrzeba by zdobyć przyjaciela? Czasem wystarczy jedno spojrzenie w innym wypadku jedna rozmowa. Jednak za każdym razem czujemy więź z tą osobą nawet jeśli dzieli nas x km.

Przyjaźń czyli to co nas łączy jest książką niezwykłą. Pokazuje cały proces od przyjaźni w dzieciństwie aż do dorosłości, różne jej etapy oraz to co się tworzy między dwiema osobami. Autorka w sposób piękny ale i dosadny pokazuje między innymi nasze wspomnienia ale i naukę płynącą z poznania innych osób.

Książkę można czytać wielokrotnie, kontemplować ale i tak za każdym razem urzeka tak samo i pozostawia nas z uśmiechem na ustach.

Polecam wszystkim książkę, która w pewien sposób otwiera nas na magię ukrytą w codzienności, książkę która nie pozwala zapominać o nadziei i pięknie drugiego człowieka.

Polecam~