Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady

Karolina Sulej
7.9 /10
Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów
Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.9 /10
Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów

Opis

Opowieść o ubraniach i rzeczach osobistych więźniów obozów koncentracyjnych wydaje się z pozoru prowokacyjna wobec narracji o wojnie, bo moda w potocznym postrzeganiu jest fanaberią czasu pokoju i dobrobytu. Tymczasem autorka dociera do wielu świadectw, do ocalałych, którzy mówią jej, jak dbałość o wygląd w tych straszliwych miejscach dawała im siłę, aby walczyć o życie.
Data wydania: 2020-10-14
ISBN: 978-83-66219-38-0, 9788366219380
Wydawnictwo: Czerwone i Czarne
Kategoria: Literatura faktu
Stron: 456
dodana przez: opisujeksiazki

Autor

Karolina Sulej Karolina Sulej
Urodzona w 1985 roku w Polsce
Pisarka, dziennikarka - wolny strzelec, reporterka pisząca m.in do "Wysokich Obcasów", "Pisma", "Vogue", doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW, gdzie działa w Zespole Badań na Modą i Zespole Badań nad Pamięcią o Zagładzie, jako część którego ...

Pozostałe książki:

Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady Ciałaczki. Kobiety, które wcielają feminizm Historie osobiste Walka jest kobietą Wszyscy jesteśmy dziwni Pismo. Magazyn opinii, nr 1 (37) / styczeń 2021 Modni. Od Arkadiusa do Zienia Osobiste. Kostiumy teatralne Kantora
Wszystkie książki Karolina Sulej

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Historia obozowych rzeczy

27.11.2021

Reportaż dopracowany w każdym względzie. I jeśli chodzi o usystematyzowanie wiadomości i podbudowę merytoryczną. Karolina Sulej proponuje nowe, inne spojrzenie na dramat obozów koncentracyjnych. Z dzisiejszej perspektywy wydawać by się mogło, że ostatnimi rzeczami, które zaprzątały myśli więźniów, były dobra materialne. Tymczasem, jak udowadnia Au... Recenzja książki Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady

@Antoniowka@Antoniowka × 14

Ważny głos

13.02.2023

O obozach koncentracyjnych wiele już powiedziano i napisano. Tak naprawdę głos ofiar jest niemal na wyciągnięcie naszej ręki. Półki w księgarni uginają się pod wspomnieniami ocalonych, którzy dopiero po latach zdecydowali się mówić o piekle tamtych dni. Między nimi stoją pozycję, które "aspirują" do tych opartych na faktach. Nie rzadko przekłamują... Recenzja książki Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@mewaczyta
2023-02-20
8 /10
Przeczytane

Zapamiętajmy, że więźniowie już w chwili odebrania walizek z najpotrzebniejszymi przedmiotami, zabrania rzeczy o wartości emocjonalnej i obcięcia czy zgolenia włosów tracili to, co znali z rzeczywistości przed obozowej. Przestawali być traktowani jak ludzie i wpadali w sidła systemu, który miał upokarzać. Który miał odebrać im wszystko, w tym godność.

Zapamiętajmy, że paski na strojach od wieków były symbolem uciemiężenia, a pasiaki nie obowiązywały przez pierwsze i ostatnie lata funkcjonowania obozów. Że więźniowie próbowali je modyfikować, by zachować choć namiastkę indywidualności. Że starali się w miarę możliwości (a były one niewielkie) dbać o higienę i wygląd, by znów poczuć się ludźmi. Że czasami jedynie trzymanie się lekkich spraw utrzymuje człowieka przy życiu. Że żarty odnośnie ubioru, rewie mody i skupianie na powierzchowności pozwala na moment nie myśleć o śmierci.

Zapamiętajmy, że ubrania są sprawą przeżycia w warunkach, gdy doskwiera zimno lub upał. Gdy trzeba pracować na mrozie, a o zapewnienie ciepła nikt nie dba. Że moda to nie tylko estetyka, ale też podstawowe potrzeby.

Zapamiętajmy, że w warunkach skrajnych nic nie jest tak proste, jak w naszym aktualnym życiu.

.
A to wszystko stanowi jedynie wierzchołek góry lodowej, o jakiej pisze Karolina Sulej. Autorka, od której niejeden twórca reportażu powinien się uczyć. Chodzi po muzeach, czyta świadectwa, rozmawia z ludźmi, którzy posiadają wiedzę z obszaru obozowej mo...

× 7 | link |
@gosia_myst
2021-10-08
8 /10
Przeczytane

"Rzeczy osobiste " to książka, która dotyka kwestii dotąd nie opisywanych czy właściwie pomijanych dotyczących obozowym koncentracyjnych. Dużym plusem jest bogata bibliografia oraz ujęcie tematu z perspektywy psychologicznej i socjologicznej -autorka podeszła do tego niezwykle delikatnie. Pokazała jak ubrania i ich jakość czy czystość potrafiła ocalić życie lub je odebrać, była wyznacznikiem szans na przeżycie. Mycie było najważniejsze, tak, jak ważna był każdy element garderoby, który dawał ciepło, każdy sznurek, który przytrzymywał opadające pończochy czy spodnie. Jak posiadanie bielizny, które jest dla na czymś naturalnym było niezwykle ważne i tak naprawdę niespotykane. Dowiadujemy się również co stało się z ubraniami czy obuwiem po zakończeniu wojny. Porusza też temat pasiaka i tym czym on był i jest w obecnej kulturze. Ale to przede wszystkim książka o obozowym życiu ukazana nieco inaczej z zupełnie innej perspektywy. Pokazuje, że moda to nie tylko luksus czy fanaberia ale też prawo do wyrażenia siebie, swojej tożsamości. Książka zdecydowanie warta uwagi, ważna i wyjątkowa.

× 7 | link |
BR
@brygida0303
2022-05-28
10 /10
Przeczytane
@agadomi0
@agadomi0
2022-01-14
10 /10
Przeczytane
TO
@tobiaszp18
2022-01-04
10 /10
Przeczytane
@Antoniowka
2021-11-27
9 /10
Przeczytane
@Sylwia_K
2021-11-09
8 /10
Przeczytane
@karsob85
2021-09-22
6 /10
Przeczytane
@welnianemarzenia
2021-07-01
10 /10
Przeczytane
@Czytanna
2021-04-18
1 /10
Przeczytane
@magda_miel
@magda_miel
2021-04-08
6 /10
Przeczytane
@polokokta
2021-02-25
8 /10
Przeczytane 2021
@Zaczytane_koty
2023-02-07
9 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

Z warkoczem do pasa, zamyslona, wygląda surrealistycznie. Cała jej sylwetka, wbrew wzorowi na ubraniu, mówi: jestem wolna
Życie nie znosi jednak sztywnych, nieelastycznych ram i w zetknięciu z życiem szablon musiał ustąpić wymogom życia. Modzie.
-Częscią poczucia godnosci jest dbanie o siebie-tłumaczy. -W czasie wojny byłem bezradny, nie miałem możliwosci obrony, byłem poniżany, wrzucany w błoto, uprzedmiotowiony. Po wojnie obiecałem sobie, że już nigdy nikomu na to nie pozwolę. Dbać o siebie i wyglądać, to jest nie tylko potrzeba estetyczna. To potrzeba moralna.
Producentem uniformów dla niemieckiej armii od lat
trzydziestych był Hugo Boss[21]. Na zleceniach Himmlera
projektant zbudował swoją markę, która do dziś cieszy się
popularnością. Zlecenia pomogły szczególnie we wczesnych
latach wojny, kiedy była to praktycznie jedyna gałąź przemysłu
odzieżowego bez ogólnie narzuconych ograniczeń.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl