Słodkie życie

Bardzo słaba książka, wbrew temu, co wydawca i Andrzej Łapicki w liście do tegoż napisał. Autorka ukazała swoje młode lata - nic, tylko chlanie, kac, orgie i tyle. Nużyła mnie ta bezsensowna fabuła (?!). Ileż można czytać o tym, że pani Morelle ciągle spała u kogoś innego, dzieckiem się nie opiekowała, że majtki i szczoteczka do zębów to był jej jedyny ekwipunek podczas tych melanży? Nie wiem, po co tą książkę w ogóle napisała. Chyba dla kasy i rozgłosu, którego i tak się nie doczekała. O mojej Łodzi niczego się nie dowiedziałam, tak jak i o Warszawie. O realiach tamtych czasów też nic. Książkę w połowie odłożyłam, bo ulewało mi się tym pieszczeniem, apoteozowaniem jej wcześniejszego życia. Nikomu nie polecam - chyba, że ludziom o podobnym życiorysie, będzie jak znalazł...

Po ksiązkę sięgnełam przypadkiem - no i jak to zwykle bywa wg mnie nie ma książki zeby czegoś nie wniosła w nasze życie - uwiadomiłam sobie ze nie tylko sławy naszych lat żyją ekscentrycznie - zawsze tak było .Vipy zawsze lubiały drogie lokale ,rozrywkę ,alkohol, uzywki narkotyczne ,seks itd.W ksiązce jak na mój gust jest za wiele ordynarności ,są momenty króte mnie wprost zniesmaczyły - ale z drugiej strony autorka odwaznie i bez upiększnia opisała jak było .W całą pewnością nie podoba mi się taki tryb zycia i środowisko artystów .Z wspomnień wynika też ze Polakom nie wiodło się na Zachodzie w latach PRL łatwo .Jednym słowem - nie mój świat ,nie mój klimat ale dzięki książce poznałam nowe oblicza życia sławnych artystów .