Stara kobieta i smok

To jeden z powodów, dla których uwielbiam każdą książkę wydawnictwa Fabryka Słów. Możesz wskazać palcem (w ciemno) i być zaskoczony, że trafiłeś w dziesiątkę. Przed Wami recenzja książki, do której z pewnością wrócę: „Stara kobieta i smok” autorstwa Marcina S. Przybyłek.

Wyobraź sobie świat tysiąc lat po końcu naszej cywilizacji cyfrowej, pełnej algorytmów, sztucznej inteligencji i technologii. Ta epoka, zwana Nologią, dawno przeminęła, a jej miejsce zajęła nowa rzeczywistość: pełna magii, mistycyzmu i groźnych smoków, które nie są jedynie mitycznymi stworami – to żywe narzędzia równowagi. Główną bohaterką jest Liana, legendarna łowczyni smoków. Ma ponad 70 lat, cięty język, ogromne doświadczenie i zerową tolerancję na głupotę. To nie żadna poczciwa babcia, lecz konkretna wojowniczka, która mimo swojego wieku wciąż potrafi siać postrach wśród bestii i ludzi. Jest kilka scen, które sprawiły, że bardzo się do niej przywiązałam, ale nie zdradzę, które to, czekam na Wasze reakcje. Liana wyrusza z młodym uczniem Jazonem na misję eksterminacji smoka. Dla Jazona ma to być egzamin na pełnoprawnego łowcę. Jednak rzeczywistość szybko pokazuje, że to zadanie to dopiero początek większej przygody i ogromnej przemiany. Jazon jest młody, ambitny, ale dopiero uczy się, co to znaczy być łowcą nie tylko ciałem, ale i duchem. W trakcie wydarzeń odkrywa w sobie niezwykłe zdolności: widzi widma i potrafi czytać intencje ludzi. Brzmi interesująco? Owszem, ale te umiejętno...

Ostatnio po dłuższej lekturze udało mi się dokończyć czytanie "Starej kobiety i smoka", czyli nowej powieści Marcina S. Przybyłka. Lektura trochę trwała, ale to nic dziwnego przy książce liczącej ponad 850 stron

Początek był nieco ciężki, ponieważ autor na potrzeby książki stworzył nowy język, więc przez pierwsze strony, co chwila wertowałem książkę do słowniczka. Po tym jak już jednak wbiłem się w ten język i skupiłem się na fabułę i świecie przedstawionym w książce to przepadłem. Zacznę od świata wykreowanego przez autora, bo jest on niezmiernie ciekawy i jak dla mnie eksperymentalny. Było to moje pierwsze spotkanie z takim światem, który łączy w sobie science fiction, w jakimś sensie postapo i fantasy. Marcin Przybyłek zrobił to w świetny sposób.

Fabuła jest wciągająca, przez co kolejne strony się pochłania. Dużo dodają jej też dobrze napisani bohaterowie. Każdy z nich ma jakąś motywację, niektórzy charakteryzują się niskimi pobudkami, jak pieniądze, inni chcą zmieniać świat. Nadaje to głębi całej fabule, gdyż wcale nierzadko zdarza się, że w książkach bohaterowie sami nie wiedzą, czemu coś robią.

Jedyne do czego mógłbym się chyba przyczepić to lekka przewidywalność pod koniec książki. Finał ratuje cliffhanger, bo mam nadzieję, że powstaną kolejne części. Jesli jest to osobna powieść to jednak trochę zakończeniem byłbym rozczarowany.